Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
UN1216
B:9a mostrar ende un pouco que sei,
2:6que déu a un séu prelado,
3:14a Teófilo, un séu
4:4un meninno d' Irraél.
4:5En Beorges un judéu
4:7vidro, e un fillo séu
4:22o que ll' avẽo un día
4:28e vi' en un cález bél.
5:4un mui gran miragre que fazer quis pola Emperadriz
5:48que o fezéra porende tan tóst' en un cárcer deitar.
5:58e rastrand' a un monte a levaron mui préto dalí;
5:62chegou un Conde, que lla foi das mãos toller.
5:77mas un irmão que o Cond' havía, mui falss' e sandeu,
5:91Mas poi-la déron a un marinneiro de Sur,
5:125E o maestre da nave diss' a un séu hóme: “Vai, cóz
5:127E a Emperadriz guariu un gaf', e a vóz
6:6nos conta un gran miragre | que fez en Engratérra
6:11mas ficou-lle del un fillo, | con que foi mui confortada,
6:19éra un cantar en que diz: | “Gáüde Virgo María”; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
6:29Depois, un día de fésta, | en que foron juntados
6:32todos, senôn un judéu que | lle quis gran mal des ende.
6:43se o viran; e un hóme | lle diss'; “éu o vi ben quando
6:44un judéu o levou sigo, | que os panos revende.”
7:8un miragre que achei
8:5E por aquest' un miragre | vos direi, de que sabor
8:9Un jograr, de que séu nome | éra Pedro de Sigrar,
8:12un séu lais sempre dizía, | per quant' ên nós aprendemos.
8:39monge, dalí adeante | cad' an' un grand' estadal
9:19vẽo i un monge, | segund' éu aprendo,
9:69E lógu' i a préto | un leôn, u jouve,
9:79del, a pouca d' hóra | un ladrôn maldito,
11:9un tesoureiro havía,
11:65mas un ángeo corría
12:3E daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra contar,
13:2un ladrôn, assí sa Madre | outro de mórte livrou.
13:3E porend' un gran miragre | vos direi desta razôn,
13:7Onde ll' avẽo un día | que foi un furto fazer,
13:17com' éra viv', e un hóme | séu lógo lle corregeu
14:8en un mõesteir' antigo, | que soía prét' estar
14:11Entr' aqueles bõos frades | havía un frad' atal,
15:12fez un miragre, há gran sazôn,
15:102un livro, e ele o abriu,
15:107Depós aquest' un séu companneiro
15:148que ll' un cavaleiro branco déu,
15:158da Virgen, que durou ben un mes;
15:160vinnan da hóst' un e dous e tres,
16Esta é como Santa María converteu un cavaleiro namorado, que s' houvér' a desasperar porque non podía haver sa amiga.
16:6un namorado que s' houvér' a desasperar.
16:25a un sant' abade e disse-ll' en confissôn
16:37‘Ave María’, d' hoj' a un ano, sen falir,
17:17un fill', e u a nengũu non viu
18:61Un e un, e dous e dous
19:3Desto vos direi un miragre fremoso,
19:5contra un ric-hóme fól e sobervioso,
19:7Ele e outros dous un día acharon
19:8un séu ẽemigu', e pós el derranjaron
21:7Porend' un miragr' aquesta Reínna
21:10éra, foi a ela un fillo pedir.
21:13e por ta mercee un fillo barôn
22Esta é como Santa María guardou a un lavrador que non morresse das feridas que lle dava un cavaleiro e séus hómees.
22:5e dest' un miragre vos direi éu
22:7En Armenteira foi un lavrador,
22:8que un cavaleiro, por desamor
22:15Dúas lançadas lle déu un peôn,
23:3Desto direi un miragre que fez en Bretanna
23:9e porende a tirou de vergonna un día
23:14ca non tiínna senôn pouco en un tonelcinno. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
24:4Dest' un miragre retraer
24:6En Chartes houv' un crerizôn,
24:24a un prést', e disse-ll' entôn:
25:4un gran miragre mui fremoso,
25:7por un hóme que séu haver
25:17a un judéu foi sen lezer
25:26de cho pagar ben a un día.”
25:30Diz o crischão: “Fas un preito:
25:77ant' un día que a vĩir
25:88un judéu mui tóste corría,
26:11por un que cad' ano ía,
26:25mais branco que un arminno,
27:7Porend' un miragre a Madre de Déus
28:4un miragre vos quéro
28:13Costantinóbre, un rei
28:30un santo Patrïarca,
31:5Desto mostrou un miragre | a que é chamada Virga
31:17E porend' un aldeão | de Segóvia, que morava
32:6Dest' un gran miragre | vos contarei óra,
33:6un miragre, que achar
33:7houv' en un livr', e tirar
33:19Un Bispo fora entrar
33:26hómẽes. E un saltar (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
34:3Porên direi un miragre, que foi gran verdade,
34:10tan fremosa, que furtar foi un judéu a tento
34:17foi, un crischão entôn con bon enssinamento
35:7Desta razôn un miragre | direi fremoso, que fez
35:16outrossí dos séus cabelos | envóltos en un cendal,
35:23Maestre Bernald' havía | nom' un que ér' en daián
35:45dos mercadores que ían | ena nav' un non ficou
35:65por mataren os da nave; | mas un vento non sotil
35:76vẽo desses mercadores, | e cada un séu fardél
35:81E maestre Bernal disse: | “Un preito vósco farei:
35:91E poi-ll' houvéron comprada, | un día ante da luz
36:13por séus nombres cada un deles, muito lles rogando
36:15Quand' est' oiu un sant' abade, que na nave ía,
37:6porend' un daquestes é ben que vos digamos,
38:17un mõesteiro d' ordinnados
38:26houv' i un que começou a perder,
38:48britou-ll' end' un assí que ll' houvéra lóg' a caer;
38:79foi; e un daqueles mais arrufados
42:5Dest' un miragre fremoso, | ond' haveredes sabor,
42:7per que tirou de gran falla | a un mui falss' amador,
42:13En aquela praç' havía | un prado mui verd' assaz,
42:17Sobr' aquest' ũa vegada | chegou i un gran tropél
42:18de mancebos por jogaren | à pelót', e un donzél
42:68andou, e en ũ' ermida | se meteu cab' un pinnal.
43Esta é como Santa María resucitou un meninno na sa eigreja de Salas.
43:3E porend' un hóme bõo | que en Darouca morava,
43:16que con séu peso de cera | a un ano llo trouxésse
44:4averrá-lle com' a un ifançôn
44:6que perdeu a caça un séu açor,
45Esta é como Santa María gãou de séu fillo que fosse salvo o cavaleiro malfeitor que cuidou de fazer un mõesteiro e morreu ante que o fezésse.
45:3E desta guisa avẽo | pouc' há a un cavaleiro
45:5sobervios' e malcreente, | que sól por Déus un dinneiro
45:16un día meteu ben mentes | como sa alma cativa
45:20do muito mal que fazía, | penssou que un mõesteiro
45:47E un dos ángeos disse: | “O que vos digu' entendede:
45:59E pois Déus est' houve dito, | un pano branco tomava,
46Esta é como a omagen de Santa María, que un mouro guardava en sa casa honrradamente, deitou leite das tetas.
46:63e un crérigo vĩir
47:10un miragre fremoso, | de que fix méu cantar,
47:11como Santa María | foi un monge guardar
47:31mas a Virgen mui santa | déu-lle con un bastôn,
48:3E daquest' un gran miragre | fez pouc' há en Catalonna
48:10havía un mõesteiro | de monges religïosos.
49:29E sen aquest' un med' atal
49:51mas tinna na mã' un bastôn (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
51:8que un castélo cercara
51:35Mantenente dos de fóra | vẽo lóg' un baesteiro
51:46un dos gẽollos alçara
52:3E dest' un miragre, se Déus m' ampar,
52:15ant' a eigreja qu' en un vale jaz,
52:23atẽes que un crerizôn sandeu
52:24furtou un cabrit' ên e o comeu;
53:3E de tal ja end' avẽo | un miragre que dizer
54:7Dest' un miragre me vẽo emente
54:9que fez a Virgen por un séu sergente,
54:32porque un día sen fala jouvéra,
54:33cada un deles de grado quiséra
55:3Desto direi un miragre | que quis mostrar en Espanna
55:6fóra de séu mõesteiro | con un préste de corõa.
55:13fez, como vos éu ja dixe, | que se foi con un abade,
55:14que a por amiga teve | un mui gran temp' en Lisbõa.
55:41e a un ángeo disse: | “Tira-ll' aquel fill' aginna
55:49viron entrar i un moço | mui fremosinno correndo,
56:6un miragre que oí,
56:12a un bon religïoso.
57:9un miragre preçado
57:34Reimund', un cavaleiro
57:57e passou un recóste
57:62que un non s' ergía.
57:64viu jazer un vilão
57:70que so un séu çurame
58Como Santa María desvïou a monja que se non fosse con un cavaleiro con que poséra de s' ir.
58:3E dest' un miragre vos contarei
58:18e pos de s' ir a el a un curral
58:23Ca se viu sobr' un poç' aquela vez,
58:39Esto dit', un dïáboo a puxou (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
58:50que vira, foi lógo a un portal
59:3E daquesto un gran feito
59:15con un cavaleir' apósto
61:3Dest' un miragre vos direi que avẽo
61:4en Seixons, ond' un livro há todo chẽo
61:9por que diss' un vilão de gran barata
63Como Santa María sacou de vergonna a un cavaleiro que houvér' a seer ena lide en Sant' Esteván de Gormaz, de que non pod' i seer polas súas tres missas que oiu.
63:3Dest' un gran miragre vos quéro contar
63:5por un cavaleiro a que foi guardar
63:31E avẽo-ll' un día que quis saír
63:40Mais un séu escudeiro o trouxe mal
63:61e éu hei un méje dos de Monpislér
64:3E dest' un miragre, de que fiz cobras e son,
64:11Aquel infançôn un mui gran temp' assí morou
64:38que un cavaleiro fezo dela namorar.
64:53mais a dona a trouxe peor que a un can
64:63E assí esteve un ano e ben un mes,
65:3Porend' un miragre vos direi mui grande
65:7Porên direi com' un clérig' aldeão,
65:9houv' un séu feegrês soberv' e loução, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
65:38El mandou-o livrar a un séu privado,
65:51que achou un hóme mui de santa vida
65:58dar-ch-á i consello un fól trosquïado.”
65:88escarnecend' un hóme mui fèramente,
66Como Santa María fez a un bispo cantar missa e déu-ll' a vestimenta con que a dissésse, e leixou-lla quando se foi.
67:3E de tal razôn com' esta | un miragre contar quéro
67:7Ond' avẽo que un hóme | mui poderos' e loução,
67:12un hespital fezo fóra | da vila u el morava,
67:18meteu-s' en un córpo mórto | d' hóme de mui gran beldade,
67:48éra, viveu mui gran tempo, | trões que un bisp' i vẽo
67:55Ond' avẽo que un día | ambos jantando siían
67:70é démo sen nulla dulta, | mais un pouco vos calade.”
68:3E dest' un miragre direi
69:3Dest' un miragre quéro contar óra,
69:11Alí entôn un monje foi vĩudo
69:13e troux' un séu irmão sord' e mudo
69:27Pois isto viu un hóme mui fremoso,
69:32un hóm' ant' o altar, ben como quando
69:44e tirou-ll' end' un vérmen a semella
69:64con el un préste. E viu ben de chão
69:65Pedro vĩir a si un hóme cão
71:3E porend' un miragre | vos quéro dizer óra
71:7E direi dũa monja | que en un mõesteiro
71:9en loar muit' a Virgen, | ca un gran livr' enteiro
71:26e sei óra mui léda, | e un pouco falemos.”
71:33mais mentre fores viva, | un rezar ordinnado
72Como o démo matou a un tafur que dẽostou a Santa María porque perdera.
72:27na vía un mórto viu
73:3E dest' un miragre fremoso vos direi
73:9un tesoureir' i éra aquela sazôn,
74:3E dest' un miragre vos quéro contar
74:5un séu pintor que punnava de pintar
74:19Porend' un día o espreitou alí
75:5E desta razôn vos direi | un miragre mui fremoso, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
75:7a un crérigo que éra | de a servir desejoso;
75:9Ena vila u foi esto | havía un usureiro
75:31ca de quant' aquí nos dérdes | vos dará Déus por un cento,
75:57En casa do riqu' estava | un crérigo d' avangeo
75:92mais quéro que ant' un pouco | sejas ja quanto purgada,
76:3Porend' un miragre vos quér' éu óra contar
76:7Esta mollér bõa houv' un fillo malfeitor
77:17e lógo se fezo levar en un leito
77:28cada un nembro per si mui de rij' estalava,
78Como Santa María guardou un privado do Conde de Tolosa que non fosse queimado no forno, porque oía sa missa cada día.
78:4un mui gran miragre que quéro que sabiades
78:8que houv' en Tolosa un conde mui preçado;
78:9e aquest' havía un hóme séu privado
78:24por un séu caleiro atán tóst' envïava
78:25e un mui gran forno encender llo mandava
78:52e non teve vía, mas per un semedeiro
78:60aquel hóme bõo e per un gran recóste
79:5Porend' un miragre vos direi fremoso
82Como Santa María guardou un monge dos dïáboos que o quiséran tentar e se lle mostraron en figuras de pórcos polo fazer perder.
82:5por un monge bõo, cast' e mui fïél,
82:12viu entrar un hóme negro de coor
83Como Santa María sacou de cativo de térra de mouros a un hóme bõo que se ll' acomendara.
83:8de Sopetrán fez un día
83:10a un que por séus pecados
84:3E daquest' un gran miragre | oíd' óra, de que fix
84:4un cantar da Virgen santa, | que éu dun bon hóm' aprix,
84:6porque sei, se o oírdes, | que vos valrrá un sermôn.
84:13e por esto de sa casa | fezéra un gran portal
84:27Ond' avẽo pois un día | que siían a séu jantar; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
84:34A dona tornou por esto | mais negra que un carvôn;
84:35e tomou lóg' un coitélo, | con que tallavan o pan,
85Como Santa María livrou de mórte un judéu que tiínnan preso ũus ladrões, e ela soltó-o da prijôn e feze-o tornar crischão.
85:5Onde direi un miragre que en Englatérra
85:7por converter un judéu que prenderan ladrões,
85:34dalí, e sobr' un gran monte o pos essa hóra
85:35e mostrou-lle un gran vale chẽo de dragões
85:54leixó-o; e el foi-se lóg' a un mõesteiro
85:55u achou un sant' abade con séus compannões,
86:10un gran miragre que vos quéro contar.
86:23E porend' un día avẽo assí
87:4un gran miragre que mostrar
87:7Un crérig' houv' i sabedor
87:15a un sant' hóm' apareceu
87:25por bisp' un que Jerónim' há
88Como Santa María fez a un físico que se metera monje que comesse das vidas que os outros monjes comían, que a el soían mui mal saber.
88:5En un miragre de grado,
88:9un monje mui leterado,
88:47Mas un día sinaado
88:61que tev' un vaso dourado
89:4E un miragre disto
91:50non leixou do fógo, nen sól un sinal.
92Como Santa María alumeou un crérigo que éra cégo.
92:8pois lum' a un crérigo séu
93Como Santa María guareceu un fillo dun burgês que éra gafo.
93:5Dest' un mui gran miragr' en fillo dun burgês
93:7anos e guareceu en mẽos que un mes
94:11Dest' un miragre mostrar
94:27tal ben a un cavaleiro,
95Como Santa María livrou un séu ermitán de prijôn dũus mouros que o levavan a alên mar, e nunca se podéron ir atá que o leixaron.
95:3Desto direi un miragre que ũa vegada
95:5por un conde d' Alemanna, que houve leixada
95:28estand' un día pescando com' éra sa manna,
95:56por pouco, fillou un vidro de mui béla talla.
96:7Dest' un miragre vos darei recado,
96:15El assí andand', un día passava
96:16per un gran mont' u companna estava
96:38per que cada un seja ên sabedor (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
97Como Santa María quis guardar de mórte un privado dun rei que o havían mezcrado.
97:5Dest' un miragre vos contarei
97:7a Virgen por un hóme dun Rei
97:17Demais un rico pano i déu
97:50meted' i un vóss' enqueredor,
97:56E meteu i un hóme de paz
98:3Desto direi un miragre | que contar oí
99Como Santa María destrüiu un gran póboo de mouros que entraran ũa vila de crischãos e querían desfazer as sas omágẽes.
99:5Dest' un miragre dizer
101:4a un mud' a de bon prez
102Como Santa María livrou un crérigo que os ladrões deitaran en un poço.
102:6un gran miragre provado
102:7que fez por un ordinnado
102:15e encontrou un meninno
102:31e en un algar deitaron
102:43mas en un logar escuso
103:3E daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra contar,
103:4que fezo Santa María | por un monge, que rogar
103:24o convent'.” E foi-se lógo | e achou un gran portal
104:5E daquest' un gran miragre | vos direi, que éu oí
104:8que ũa sa barragãa | houve un escudeirôn;
104:50E lóg' a un mõesteiro | se tornou monja meter.
105:8en un hórto u fora trebellar,
105:27Mais séu padre lle diss' assí un día:
105:28“Casar-te quéro con un Alvernaz,
105:47Desta guisa passaron ben un ano,
105:51ca lle déu con un cuitél' a engano
105:58un bispo que chamavan Bonifaz,
106:5un miragre que achei
107:3Dest' un miragr', en verdade,
108:7con un judéu alfaquín
109Como Santa María livrou un hóme de cinco dïáboos que o querían levar e matar.
109:7Dest' un miragre quéro contar
109:14todos un hóme polo mal bailir.
109:27Un judéu os conjurou por Déus
109:29non fillavan. Diss' un démo: “Ca méus
109:37cada un deles lógo sinal déu
110:13e vivesse por sempr' un hóme enssinado
111Esta é como un crérigo de missa que servía a Santa María morreu no río que ven por París; e a tercer día ressocitó-o Santa María e sacó-o do río.
111:7Dest' un miragre preçado
111:9que fez por un ordinnado
111:21houv' en un barqu' e passad' o
111:29un salm'; e lógo fillado
112:23en un batél a gran pẽa,
113:5Desto direi un miragre | mui grande que contar oí
114:3Dest' un gran miragre fez Santa María
114:7Aquesta un fillo houve que amava
114:11E mestér lle foi, ca un día acharon-
115:28un hóme, com' aprendí,
115:53cada un en séu leito (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
115:146ca un sant' hóm' i está
115:180un ermitán sei atal
115:214so un véo
116:6gran por un mercadeiro
116:8con un séu companneiro
116:35a un séu sergent' assí,
117:3Dest' un fremoso miragre fez Santa María
117:7Esto teve un gran tempo; mas en tantas guisas
118Como Santa María resucitou en Saragoça un mininno que levaron mórto ant' o séu altar.
118:3Dest' un miragre direi que oí,
119Como Santa María tolleu un joíz aos dïáboos que o levavan e tornó-o a sa casa e disse-lle que se mẽefestasse, ca outro día havía de morrer.
119:3Desto direi un miragre, onde gran façanna
119:15El un di' assí estando que jantar quería
119:28sobr' un poço fond' e negro mais que ũa móra,
119:51Poi-l' aquesto diss' a Virgen, en un mui bél chão
121:5contra un séu cavaleiro | que tal promessa lle fez
121:11Aquesto fez un gran tempo, | que non faleceu de ren
121:20ele assí non estava, | mais en un séu palafré
121:33“E porende vos consello”, | diss' entôn un deles, “méus
122:3Desto direi un miragre que vi
123Como Santa María guardou un frade mẽor dos dïáboos na hóra que quis morrer, e torcía-se todo con medo deles.
123:8a un frade mẽor, que de meninnez
123:13ca un pouqu' enante todo se torceu
124Como Santa María guardou un hóme que apedraron que non morresse atá que se mẽefestasse, porque jajũava as vigías das sas féstas.
124:3E dest' un mui gran miragre | vos contarei, que oí (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
124:10por un hóme. E quen esto | oír, sabor haverá
124:25mui grande con un venabre | e depoi-lo degolar.
124:27un crérigo mi aduzede, | a que diga quanto fix
124:35de Guadaíra; e jouve | un tempo, creede ben,
125:5E desta razôn vos direi | un miragre fremos' assaz, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
125:6que fezo Santa María | por un crérigo alvernaz
125:34que ar tornaron a ela, | e un deles tan muit' andou
125:50por el lógo envïasse | e chamassen un capelán
125:91que lógu' en un mõesteiro | a metessen, per com' oiu
126Esta é como Santa María guareceu un hóme en Élche dũa saeta que lle entrara pelos óssos da faz.
126:5a un hóme de chaga que lle fez
127Esta é como Santa María non quis que entrasse na sa eigreja do Poe un mancebo que déra a sa madre un couce; e el, pois viu que non podía entrar, cortou o pée, e depois sãou-o Santa María.
127:5por un hóm' avizimao, | que por séu siso rafez
127:13déu-ll' entôn a el por esto | de door un tan gran mal,
128Esta é do Córpo de Nóstro Sennor, que un vilão metera en ũa sa colmẽa por haver muito mél e muita cera; e ao catar do mél mostrou-se que éra Santa María con séu fill' en braço.
128:3De tal razôn un miragre | vos direi maravilloso,
128:5a un vilão que éra | d' abellas cobiiçoso,
129Como Santa María guareceu un hóme dũa saetada que lle déran pelo ollo.
129:3Dest' a un hóme que de Murvédr' éra
131:3E dest' un miragre, de que gran sabor
131:5a Madre de Déus, por un emperador;
131:15Ond' avẽo assí un día, sen al,
131:17dũas sas mineiras ben dentr' en un val
131:33ben atá un ano e dar ofreçôn,
132:17E dest' un maravilloso
132:19a un crérigo fremoso
132:75un mui gran sono correndo
132:116na cámara en un leito;
133:3Dest' un miragre mui grande mostrou
134Esta é como Santa María guareceu na sa eigreja en París un hóme que se tallara a pérna por gran door que havía do fógo de San Marçal, e outros muitos que éran con ele.
134:48un tan mal aceso
135:7un miragre, ond' haver
135:22cada un deles crïado
135:36un ric-hóme muit' honrrado
135:62se foron; e en un val
135:97a un séu hóme, “vai, tól
135:104en un cavalo de Çuz
136:3Desto direi un miragre que a Grorïosa
136:5sobr' un malfeito que fez ũa mollér astrosa,
136:21e eno côved' a pédra fez-ll' un furadinno,
137Como Santa María fez seer casto a un cavaleiro que soía seer mui luxurïoso.
137:3E dest' un mui gran miragre direi que avẽo
137:4a un cavaleiro que éra séu, non allẽo, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
138:7E dest' un miragre, per com' éu oí,
138:18mas déron-lle pouco pan e un bordôn.
138:22e caeu en un mui gran silvar entôn.
139:9E dest' un miragre vos contar quéro
139:21Aquesta dona levou un meninno,
139:50cada un santo
141Como Santa María acorreu a un monge séu que a servía e que ficava os gẽollos cada que ementavan o séu nome na eigreja e beijava a térra.
141:7Desta razôn vos quér' un miragre preçado
141:23Un día ll' avẽo que u s' agẽollava
142Como Santa María quis guardar de mórte un hóme dun rei que entrara por ũa garça en un río.
142:5a un hóme que morrera, ben sei,
142:9fora, e un séu falcôn foi matar
142:21E un d' Aguadalfajara assí
143:7un póblo, que se lle foi oferir
143:13Mas un frade mẽor os fez vĩir
144Como Santa María guardou de mórte un hóme bõo en Prazença dun touro que vẽéra polo matar.
144:4E dest' un gran miragre foi mostrar
144:9que un hóme bõo morava i
144:20Ond' un cavaleiro ben d' i casou
144:22pera sas vodas; e un apartou
144:28Mas aquest' hóme un compadre séu
145:3E dest' un miragre quéro que sabiades
145:7Un patrïarca houv' en Aleixandría
145:31E ena carreira viu un pastorinno
146Como Santa María guareceu a un donzél, fillo dũa bõa dona de Brïeiçôn, que ía en romaría a Santa María d' Albeça e topou con sus ẽemigos na carreira, e sacaron-lle os ollos e cortaron-lle as mãos.
146:14un fill' havía que maior
146:50ll' un desses mui maos encréus
146:65E un desses roméus lo fez.
147Como ũa mollér póbre déu sa ovella a guardar a un ovelleiro, e quando ao trosquïar das ovellas vẽo a vélla demandar a súa e o ovelleiro disse que a comera o lobo, chamou Santa María de Rocamador, e a ovella braadou u lla tiínna o ovelleiro asconduda e disse: “ei-me acá, ei-m' acá.”
147:7e porend' ela un día
147:14a un pegureir' aginna;
148Como un cavaleiro guareceu de mãos de séus ẽemigos por ũa camisa que chaman de Santa María, que tragía vestida.
148:3E daquest' un miragre | mostrarei en tal guisa
148:9e cada un sa tea | léva e vai põê-la
148:11E pois fazen camisas, | cada un de séu pano,
148:15Onde un cavaleiro | ũa destas tragía
148:19Un día cavalgava | per cabo dũa xara,
148:23E cada un tiínna | deles que lle passava
149Como un préste aleimán dultava do Sagramento do Córpo de Déus e rogou a Santa María que lle mostrasse ende a verdade; e Santa María assí o fez porque éra de bõa vida.
149:9E porende vos quéro | desta razôn un preito
149:13En térra d' Aleimanna | un crérigo havía
149:21Onde assí ll' avẽo | que un sábad', estando
151:3Dest' un fremoso miragre | vos direi que fez a Virgen, | Madre de Déus grorïosa,
151:4por un crérigo que muito | a honrrava; mais fazía | sa vida lussurïosa
151:20E pois que foron deitados, | vẽo un vento tan fórte | que as abriu a desóra;
151:25ca ll' aposéran un furto | lenguas maas mentireiras,
152:3E dest' un mui gran miragre | mostrou por un cavaleiro
152:11E un día, u estava | cuidando en sa fazenda
154Como un tafur tirou con ũa baesta ũa saeta contra o céo con sanna porque perdera, e cuidava que firiría a Déus ou a Santa María.
154:3Desto mostrou un miragre | grand' e fórte e fremoso
154:4a Virgen Santa María | contra un tafur astroso
154:7Esto foi en Catalonna, | u el jogava un día
154:13un corredor con séu cinto | e con coldre, com' aprendo,
155Como un cavaleiro d' Aleixandría foi malfeitor, e quando vẽo a vellece, repentiu-se e foi a un santo ermitán confessar-se; e el disse-lle que jajũasse, e o cavaleiro disse que non podía.
155:11En térra d' Aleixandría | houve un mui malfeitor
155:14e foi a un hóme santo | séus pecados confessar.
155:27Mas foi-se lóg' a un río | que corría préto d' i,
156Este miragre fez Santa María en Cunnegro por un crérigo que cantava mui ben as sas prosas a sa loor, e prendêrono heréges e tallaron-ll' a lingua.
156:3Dest' un mui maravilloso
156:7por un crérigo, que foran | a furt' heréges prender
156:28un día foi que chegou
157:3E daquest' un gran miragre | mostrou a ũus roméus
157:5e pousaron en un burgo, | com' aprix, amigos méus,
157:9de feijóos que fezéran | end', e un deles meteu
157:15Ca u meteu un cuitélo | no feijóo por provar
157:26tirou-ll' un prést' o cuitélo, | ca non ja celorgïão.
158Esta é como Santa María sacou de prijôn un cavaleiro e mandou-lle que se fosse pera Rocamador.
158:3E de tal razôn vos quéro | contar un mui gran miragre, | que fez por un cavaleiro
158:4bõo d' armas e de mannas | e en servir un ric-hóme | cuj' éra, mui verdadeiro;
159:3E dest' oíd' un miragre | de que vos quéro falar,
161Como un hóme de Moriella, que ameúde ía a Santa María de Salas e tragía sa Magestade, viu vĩir nuveado e pos a Magestade na sa vinna; e non firiu i a pédra, e toda-las outras foron apedreados en derredor.
161:3En Aragôn, en Moriella, | un hóm' assaz póbr' havía
161:11Ond' avẽo en agosto | un día que nuveado
162:10óra un mui gran miragre que fez
162:14foi un cavaleir' e i dar
162:23ta que un bispo vẽo i
163Como un hóme d' Ósca, que jogava os dados, descreeu en Santa María e perdeu lógo a fala; e foi a Santa María de Salas en romaría e cobró-a.
163:3E desto fez un miragre | a Virgen Santa María
164Como a omage de Santa María de Salas déu ũu braado, e tremeu a térra, por un prïor da eigreja que fez tirar a força do sagrado Don Fernando, abade de Montaragôn.
164:3E desto mostrou en Salas | a Virgen por un prïor
165:5a un soldán poderoso, | porque éra mui crüél
165:12por saber mais sa fazend', e | un deles saber-lle fez
165:16e mui préto de Tortosa | en un outeiro sobiu,
166Esta é como Santa María guareceu un hóme que éra tolleito do córpo e dos nembros, na sa eigreja en Salas.
166:3Ond' avẽo a un hóme, | por pecados que fezéra,
167:5ca un fillo que havía, | que crïava, mui viçoso,
168:12un miragre, que mi contou
168:13un crérigo, que o achou
168:32en un eirado o sobiu
169:5E daquest' un miragre | direi grande, que vi
171Como ũa mollér de Pédra-Salze ía con séu marido a Salas, e perderon un fillo pequeno en un río, e foron a Salas e achárono vivo ant' o altar.
171:6un gran miragre que oí
171:13Un hóme non podí' haver
171:19que lles foi lóg' un fillo dar,
171:25i viron un río correr (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
171:30en un rocín i' ante si,
172Como Santa María de Salas livrou un mercador do perígoo do mar.
172:3De tal razôn un miragre | a Virgen Santa María
172:4fez por un mercador, grande, | que a Acre ir quería
173:3Dest' avẽo un miragre, | per com' éu oí dizer
173:5que mostrou, Santa María | por un séu sérv' acorrer;
174Como un cavaleiro servía Santa María, e avẽo-lle que jugou os dados, e porque perdeu dẽostou Santa María; e arrepentiu-se depois, e do pesar que ende houve tallou a lingua; e sãô-lla Santa María, e falou depois mui ben.
174:3Onde a un cavaleiro | avẽo que muit' amava
174:5mais foi assí que un día | con outro dados jogava,
175Como Santa María livrou de mórte ũu mancebo que enforcaron a mui gran tórto, e queimaron un herége que llo fezéra fazer.
175:3Desto direi un miragre | de gran maravill' estranna
175:4que mostrou Santa María | por un roméu d' Alemanna
175:18fillou un vaso de prata | alá en sa poridade
175:53decendêrono da forca, | e un chorar tan esquivo
175:66lle déron dentr' en un fógo, | dizendo-ll': “Aquí folgade.”
176:3E dest' un mui gran miragre | direi que oí dizer
176:5a tinnan, por un crischão | que foi ontr' eles caer (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
177:6e desto un gran miragre | vos quér' éu óra contar.
177:7En Aragôn foi un hóme | bõo e que grand' amor
177:9servía mui lealmente; | mas un falsso mezcrador
178:3Desto mostrou, un miragre | a Madre do Salvador,
178:4mui grande, por un meninno | que fillo dun lavrador
178:17e chamou un séu colaço | e esfolá-la mandou,
180:38un pano en que o envurullar
181:5a un rei que éra ende | sennor, que perigoosa (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
181:9éra per un grande río | que Morabe é chamado
182:3Dest' un maravilloso
183:3Desto direi un miragre | que fezo en Faarôn
184:5E de tal razôn com' esta | un miragre mui fremoso
184:7en térra de Santïago, | en un logar montannoso,
185:3E dest' oí un miragre | que avẽo pouc' há i
185:4en Chincoia, un castélo, | per quant' end' éu aprendí,
185:8e un alcaid' i havía | que o guardava mui ben;
185:10assí que per pouc' un día | o houvéra de perder.
185:11Este grand' amor havía | con un mouro de Belmez,
185:16mia fala cono alcaide | pera un día porrei;
186:3E dest' un miragre quéro retraer
186:15E un día que dormindo a achou
186:16sóa, a un séu mouro lógo mandou
186:21tẽer un mour' en séu leito cabo si,
187Esta cantiga é do mõesteiro de Jerusalen, como lles déu Santa María muito trigo en un ano caro e depois muito ouro.
187:2E dest', amigos, un miragre direi
187:4en un mõesteiro de Jerusalên, com' achei,
187:14Mas un tempo foi que houvéran d' ermar
188:3Desto ela un miragre | mostrou, que vos éu direi,
188:14e un mes enteiro jouve | que non pode ren gostar
189Esta é como un hóme que ía a Santa María de Salas achou un dragôn na carreira e mató-o, e el ficou gafo de poçôn, e pois sãou-o Santa María.
189:3Dest' avẽo un miragre | a un hóme de Valença | que ía en romaría
189:6per u ía en un monte, | e viu d' estranna faiçôn
191:7O alcaide do castélo | éra un póbr' escudeiro
191:12que nacía en un vale | juso a pé desse monte,
191:13indo per un semedeiro. | E mui ben que vos éu conte
191:17contra a fonte por agua, | un tal vento a fería
192:18un bon hóm' atal
192:25con un d' Almaría
193:3E daquest' un gran miragre | vos direi e verdadeiro,
193:8un mercador i andava | que mui grand' haver tragía;
193:12que eno mar o deitassen, | e un canto lle poséron
193:21e un hóme parou mentes | da nav' e viu com' estava
194:3Dest' avẽo un miragre | en térra de Catalonna
194:10que mandou a un séu hóme | mao e mui sobervioso
194:12en un logar encubérto | dentr' en algũa montanna.
194:15e dessa natura mesma | levou sig' un companneiro.
194:18aqueles dous o prenderon | en un logar mui fragoso,
194:32catando-se un con outro | e que ja non se falavan, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
195:15a un tornei ía
195:17meninna en un terreiro
195:77a un séu sergente
196Como Santa María converteu un gentil que lle quería gran mal e fezéra ũa forma pera deitar ũa imagen do ídolo que adorasse, e saiu-lle ũa imagen de Santa María con su Fillo en braços.
196:3E desto vos contar quéro | un miragre mui fremoso
196:4que mostrou Santa María | por un gentil perfïoso
196:9e porên vos direi óra | o que ll' avẽo un día,
196:23Ca u el achar cuidava | un démo que aorasse
197:8e porend' un gran miragre | vos direi de razôn tal.
197:9En un logar que Os Combres | chamad' é, que préto jaz
197:10de Xerez de Badallouço, | houv' i un hóme de paz
197:12e est' un séu fill' havía | que amava mui mais d' al.
197:23e un séu irmão disse: | “Oíde-m' ũa razôn,
198:3Dest' avẽo en Terena | un miragre mui fremoso
199Como un peliteiro, que non guardava as féstas de Santa María, começou a lavrar no séu día de março, e travessou-se-lle a agulla na garganta que a non podía deitar; e foi a Santa María de Terena e foi lógo guarido.
199:7Porên direi un miragre | que fez por un peliteiro
199:8que morava na fronteira | en un castélo guerreiro
201:4un fremoso miragre, | com' aprix en verdade
201:14fillar un séu padrinno, | con que fez drudaría,
201:16e houve del un fillo, | mui béla creatura;
202Esta é como un clérigo en París fazía ũa prosa a Santa María e non podía achar ũa rima, e foi rogar a Santa María que o ajudasse i, e achó-a lógo. E a Magestade lle disse “muitas graças.”
202:3Daquest' hóra un miragre | oí, pouc' há, retraer
202:4que a un arcidïago | avẽo, que gran prazer
202:12per hóme daqueste mundo, | foi-s' entôn a un altar
203:5ca vos direi un miragre | que quis pouqu' i há mostrar
203:11que tevésse. En sa casa | un día estand' assí,
204Como Santa María guariu un frade por rógo de San Domingo.
204:3Daquesto a San Domingo | un miragre conteceu:
204:4El un bon arcedïago | en sa orden recebeu,
204:12nen sól un sinal de vida; | e os físicos dalí
205:7E sobr' aquest' un miragre | vos rógo que me ouçades
205:11Na fronteira un castélo | de mouros mui fórt' havía
205:46e desto quis Déus que fosse | un gran miragre mostrado.
205:48se leixou vĩir a térra | sobr' un gran chão devasso
205:50nena madre neno fillo; | mas pousou-os en un prado
206:3E daquesto un miragre | conteu, non há gran sazôn,
206:10que ll' amostrou u sa missa | dizía sobr' un altar.
206:22E fillou lóg' un cuitélo | e foi a mão cortar.
207Esta é como un cavaleiro poderoso levava a mal outro por un fillo que lle matara, e soltó-o en ũa eigreja de Santa María, e disse-lle a Magestade “gracías” porên.
207:5a un mui bon cavaleiro | e séu quito servidor,
207:7El havía un séu fillo | que sabía mais amar
207:8ca si, e un cavaleiro | matou-llo. E con pesar
208:15Onde foi en ũa Pascoa | que un deles comungou
208:21foi correndo muit' aginna | a un séu hórto, e non
208:34un odor tan saboroso | que lógo foi convertudo.
209:34cada un põendo en térra sa faz.
210:23pelo démo un figo.
211Como Santa María fez aas abellas que comprissen de cera un ciro pasqual que se queimara da ũa parte.
211:8fez un gran miragr' en ũa cidade
211:11Esto foi un día de Pentecóste,
211:22que cada un deles entrestecía.
211:24viron un eixame vĩir voando
211:28en un furado da pared' entraron
211:34quis cada un foi que ante creía.
212Como ũa bõa dona de Toledo emprestou un sartal a ũa mollér póbre por amor de Santa María, e furtaron-llo, e fez-llo ela cobrar.
212:7En Toled' há un costume | que foi de longa sazôn,
212:11Aquela dona havía | de séu un rico sartal,
212:13e séu marido porende | un día trouxe-a mal,
212:18e un sartal me prestade | por la mia filla trager
212:25e ũa mollér furtou-llo | e foi-se per un logar
213:7Un hóm' en Élvas morava | que Don Tome nom' havía,
213:15Onde ll' avẽo un día | que de sa casa saído
213:58Mas un foi-o acalçando | con sa azcõa monteira.
213:60cuidando ben que corría | depós el per un gran chão
213:63Demais en un gran barranco | caeu con el o cavalo,
213:65e el por un mui gran tempo | nono podían sãá-lo,
214Como Santa María fez a un cavaleiro que gãasse ũa igreja que lle prometera.
214:12e un deles éra ric', o | outro non havía nada
214:34fez que un daqueles dados | se fendeu per meiadade.
215:3E daquest' un gran miragre | vos direi, que na fronteira
215:15Ond' avẽo que correron | pola Campinna un día
215:39E tan tóste a deitaron | en un péego redondo; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
216:3Daquest' óra un miragre | fremoso quéro dizer
216:12e vóssa mollér tragede | a un mont', e falarei
216:18e disso-ll': “Ai, mollér, treides | hoge mig' a un logar.”
216:26E deceu i e deitou-se | a dormir cab' un altar.
217Esta é de como un conde de França que vẽo a Santa María de Vila-Sirga non pude entrar na eigreja a mẽos de se confessar.
217:7E dest' un mui gran miragre | mostrou, per com' aprendí,
218Esta é como Santa María guareceu en Vila-Sirga un hóme bõo d' Alemanna que éra contreito.
218:7En térra d' Alemanna | un mercador honrrado
219:10un logar u preegasse | de mármor riqu' e fremoso.
219:31E mandou a un séu hóme | que o lavasse mui ben
221:7E porend' un gran miragre | direi, que avẽo quando
221:20e un hespital fazía | el, e sa mollér lavrava
221:23Mais Déus non quér que o hóme | estê sempr' en un estado,
222:7Pois dizer-vos quér' éu dela | un miragre mui fremoso,
222:13há i un rico mõesteiro | de donas, e castidade (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
222:16e un capelán das donas, | bõo hóm' e enssinado,
222:22per un fi' ũa aranna | grand' e negr' e avorrida.
223:6un mui bon miragre, assí Déus m' ajude.
223:11E porend' un hóme bõo, Don Matéus,
224:7Porend' un miragre séu | vos direi, pois m' ascuitades,
224:12en riba d' Aguadïana | há un logar muit' honrrado (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
224:16un hóme casado ben | con sa mollér que amava,
224:31E un an' enteir' ou mais | en sa casa a crïaron.
224:35E ambos de Béja 'ntôn | se saíron pois un día
225:3E daquest' un gran miragre | vos será per mi contado,
225:8o que vos contarei óra | que avẽo a un préste
225:11o póblo de lla oíren. | Mas un día, sen falida,
225:35havía esta aranna. | E un día, el estando
226:3E dest' un miragre per quant' aprendí
226:8que un mõesteiro de religïôn
226:39Un grand' an' enteiro assí os tẽer
227Como Santa María sacou un escudeiro de cativo de guisa que o non viron os que guardavan o cárcer en que jazía.
227:4que fez un mui gran miragre | que creo, se Déus m' ajude,
227:5e que sacou un cativo | de prijôn e déu saúde,
227:7Este foi un escudeiro | de Quintanéla d' Osonna,
227:24que lógo a un séu mouro | o fez açoutar privado,
227:27Pois mandó-o en un cárcer | deitar fond' e tẽevroso;
228Como un hóme bõo havía un múu tolleito de todo-los pées, e o hóme bõo mandava-o esfolar a un séu mancebo, e mentre que o mancebo se guisava, levantou-s' o múu são e foi pera a eigreja.
228:4gran miragre por un hóme | que un séu múu havía
228:9e porende no estabro | un mui gran tempo jouvéra
228:13a un séu hóm'. E enquanto | o manceb' ant' emorçava,
229:3E dest' un mui gran miragre | avẽo, tempo há ja,
232Como un cavaleiro que andava a caça perdeu o açor, e quando viu que o non podía achar, levou ũu açor de cera a Vila-Sirga, e achó-o.
232:6e daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra dizer.
232:7En Trevinn' un cavaleiro | foi que éra caçador,
232:8e perdeu, andand' a caça | ũa vez, un séu açor
232:13eno reino de Castéla; | e un día, pois jantar,
232:22“Façan-m' un açor daquesta, | ca o quér' ir oferer
232:33e pois entrou pela pórta, | catou contra un rancôn
233Como Santa María defendeu un cavaleiro que se colleu a ũa eigreja súa dũus cavaleiros que o querían matar.
233:3Desto direi un miragre | que mostrou Santa María
233:4por un mui bon cavaleiro, | que en ela ben creía
233:5e a que séus ẽemigos | quiséron matar un día,
233:9mas un día que o sóo | eno caminno achavan,
233:29ant' a pórta da eigreja, | que éra en un recóste,
234Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar.
234:9falar ũa vez un mudo | que éra sord' outrossí,
234:15Onde ll' avẽo un día | que en coraçôn ll' entrou
235:3E daquest' un gran miragre | vos direi desta razôn,
235:51E depois, quand' en Bitória | morou un an' e un mes,
236Como ũa mollér perigoou no mar, e tragía un fillo pequeno nos braços; e feze-a Santa María per cima das aguas andar de pé, assí como iría per un mui bon chão.
236:3E dest' un mui gran miragre | Santa María mostrou
236:9Pero Bonifaz per nome; | mas un día foi assí
236:10que se foi en un penedo | a galéa espeçar.
236:24tan quedo sôbela agua | assí come per un pran,
237:27sempre tal di'; e un garçôn | séu houv' ên coita féra,
237:35que non seja, ca sábad' é, | sequér a un moógo,
237:73E ves, un cavaleiro ven | per aquele recóste,
238:21E el est' e mais dizendo, | ei-vos un capelán ven
238:22que levava Córpus Crísti | a un que i enfermou
239Esta é dun miragre que Santa María fez en Murça por un hóme que déu séu haver a guardar a outro, e negou-llo e jurou-lle por el ant' a Magestade.
239:7por un que haver a guardar
239:37un prést'”, a quen se confessou,
239:38destes mẽores un frade.
241Esta é como un meninno que éra esposado con ũa meninna caeu de cima dũa muit' alta pena en fondo, e quebrou per todo o córpo e morreu. E sa madre começó-o de pedir a Santa María, e déu-llo viv' e são, e ontr' o moço e sa esposa meteron-s' en orden.
241:6direi-vos un miragre | en que hei gran creença,
241:8por ũa dona viuva | que un séu fill' havía.
241:25A casa u jantavan | en un pened' estava
241:27e o meninn' un vaso | en sa mão fillava (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
241:49“Ai, Virgen grorïosa, | tu que un fill' houviste
242Esta é como Santa María de Castroxeriz guariu de mórte un pedreiro que houvéra de caer de cima da óbra, e esteve pendorado e teve-se nas pontas dos dedos da mão.
242:7E dest' un mui gran miragre | vos quér' éu óra contar
242:9por un bon hóme pedreiro, | que cada día lavrar
242:15un día en que lavrava | no mais alto logar i
243Como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de mórte en un regueiro, e chamaron Santa María de Vila-Sirga, e ela por sa mercee acorréu-lles.
243:6un miragre mui fremoso, | que a Virgen corõada
244Como Santa María guareceu un hóme que inchou que cuidou morrer, porque escarnecía dos que ían a sa igreja.
244:3E daquest' un gran miragre | en Laredo conteceu,
244:11Ond' avẽo que un día | ũa balẽa saiu
244:16cada un pera sa casa; | pero ant' ían entrar
244:19Mas un desses marinneiros | fillou-s' a escarnecer
245Como Santa María tirou un hóme de prijôn e o fez passar un río que éra mui fondo, e non se mollou.
245:7E sobr' aquest' un miragre | mui fremoso vos direi
245:9en San Salvador da Torre, | por un hóm', e mui ben sei
245:15En aquel tempo morava | un hóme bõo alí
245:27Metêrono en un barco | e passárono alên,
245:35En un temôn o alcaide | mui fórt' estirá-lo fez
245:52per meógo do paaço, | e cada un a catou;
245:85e maravillados éran, | ca solamente un mur
245:102cada un e neún deles | non foi depois malfeitor.
246:3Desto direi un miragre, | segundo que aprendí,
246:10mas un sábado ll' avẽo | que foi aquest' obridar
247:3Daquest' un miragre fezo | en Salas Santa María
247:8que serviss' a sa eigreja | e un estadal de cera
247:22e des hoi mais penssa dela, | ca de mi sól un bocado
248:5E de tan gran pïadade | un miragre direi ên
248:17ca mover non se podéron, | nen un ao outro ir;
248:23E estand' assí tolleitos, | cada un se repentiu
249Como un maestre que lavrava na eigreja que chaman Santa María d' Almaçán, en Castroxeriz, caeu de cima en fondo, e guardó-o Santa María que se non feriu.
249:3E de tal razôn com' esta | un miragre vos direi
249:10aos que tal óbra fazen. | Mas un deles ren pedir
249:18E un día fazend' esto | foron-ll' os pées falir,
251:3En térra de Proença | un gran miragr' achei
251:7Un burgês i havía | mui rico e que ben
251:11Porend' a un convento | de donas que dalí
251:64por un da Magestade | pintad' e con verniz?
252:3E sobr' aquest' un miragre | pequenn' e bõo d' oír (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
253Como un roméu de França que ía a Santïago foi per Santa María de Vila-Sirga, e non pod' ên sacar un bordôn de férro grande que tragía en pẽedença.
253:10Porên dela un miragre | direi, e vós m' ascuitade:
253:11Un hóme bõo morava | ena vila de Tolosa
253:19Des i un bordôn levasse | de férro en que houvésse
253:30por aquel que logar éra; | e disse-ll' entôn un frade:
254:3E dest' avẽo en França | un gran miragre provado,
254:7Dous monges foi que saíron | un día dun mõesteiro
254:9que segund' ôrdin sofrían; | e tod' un día enteiro
254:14e en serviço do démo | cada un ér' aguçoso.
254:18preguntaron-lles: “Quen sodes?” | Diss' un deles mui sannoso:
254:20que alma d' Ebrôn levamos, | un alguazil, sen baralla.”
255:5Dest' un miragre vos direi óra
255:20ll' avẽo un día.
255:63e por queimá-la non déu un cravo,
256:3E dest' un mui gran miragre | vos quéro dizer que vi,
257:3Desto direi un miragre grand' a maravilla,
258:3E de tal razôn com' esta | un miragre vos direi
258:7Un an' en aquela térra | foi mui caro, com' oí,
258:17e poi-lo despendeu todo, | un día ll' acaeceu
258:23Ela enquant' amassava | a un séu fillo mandou
259:3Dest' un miragre grande foi fazer
259:15Cada un deles quando s' espertou
261:5Dest' un miragre quéro retraer
261:11Un santo bispo, com' oí dizer,
262:3E daquest' un gran miragre | fezo a Virgen, que sól
263Como Santa María apareceu a un hóme que éra tolleito de todo-los nembros e disse-lle que se fezésse levar a sa igreja e sería lógo são.
263:9E daquest' un gran miragre | mui préto de Santandér
263:17Un día fazend' aquesto, | mostrou-se-lle, sen dultar,
264:3E daquest' un miragre | vos quéro contar óra
264:28do mar un cavaleiro | que éra mui creente
265:3Un miragre desto que escrit' achei
265:4en un livr' antigo vos óra direi
265:23a Pérssïa; e un mouro rico déu
265:43en un mõesteiro, per quant' aprendí,
265:59E diss' a un séu hóme: “Vai-te, sennér,
265:66as foi e tornou bravo com' un leôn.
265:87E a un séu hóme disse lógo: “Tól
266:4un mui fremoso miragre | que fez en Castroxeriz
266:15Onde avẽo un día | que estando no sermôn
267Como Santa María livrou un mercador do perígoo das ondas do mar en que cuidava morrer u caera dũa nave.
267:6Pois un séu miragre vos direi de grado
267:12un mercador rico muito que amava
268:5e porend' un séu miragre | oíde, se Déus vos valla,
269Como un menino que éra sordo e mudo resuscitó-o Santa María per rógo de sa madre do menino e fez-lle cobrar o falar e o oír.
269:3Dest' un gran miragre fezo | por ũa bõa mollér
269:7Aquesta mollér havía | un fillo que mui gran ben
270:4sirvamo-la un pouco | óra 'n nósso cantar,
271Esta é de como ũa nave estedéra tres meses en un río e non podía saír porque a combatían mouros, e Santa María sacou-a en salvo.
271:3Desto direi un miragre | que fez aquesta Sennor
271:22porên cada un prometa | de grado do que tevér.
271:28ajuda pera un cález | do haver que éra séu;
272:19E confessou séus pecados | a un préste que achou;
273:3Desta razôn un miragre | direi apóst' e fremoso,
273:16que entrou un hóme bõo, | e viu estar desaposto (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
273:28a todos, non foi en preito | que sól un fío achasse,
273:30de sacar end' un enteiro, | nen quen lle dissésse dello. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
273:38e mais lágrimas choraron | ca chẽo un gran botello.
274:15El indo per un caminno, | a Virgen ll' apareceu,
274:36deste día a un ano | serás mórto, éu o sei;
274:41e contou-lles quanto vira; | e cada un escriviu
274:46e cada un parou mentes | ena Virgen se verría.
275:21passaron con eles un río mui gran
275:43cada un deles desso que s' atreveu
275:45e des i cada un deles acendeu
276Como Santa María do Prado, que é cabo Segóvia, guariu un monteiro del Rei dũa campãa que lle caeu de suso.
276:3Ond' un miragre que fez
276:6en un logar viçoso,
276:14que déu a un monteiro
276:20mais un deles se britar
277:3E dest' un mui gran miragre | demostrou Santa María
277:10d' achar un cérvo no monte, | mui mais grósso ca de bren,
278Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería.
278:28séu caminn', e assí indo, | un hóme cégo achou
281Como un caveleiro vassalo do démo non quis negar Santa María, e ela o livrou do séu poder.
281:3Dest' avẽo un miragre | en França a un francês,
281:11Pois que se viu en pobreza, | diss' un día entre si:
281:15El estand' assí coidando, | un hóme ll' apareceu,
281:23Pois que lle beijou a mão, | diss' o démo: “Un amor
281:36e foi con el Rei de França | un día a un sermôn,
282Como Santa María acorreu a un moço de Segóbia que caeu dun sobrado mui alto, e non se feriu porque disse: “Santa María, val-me.”
282:4d' acorrer sól por un vérvo | a quen en ela ben cree;
282:7E daquest' un séu miragre | mui fremoso contarei
282:9un fillo de Dïag' Sánchez, | un cavaleiro que sei
282:11Est' havía un séu fillo | que amava mais ca si;
282:12e un día trebellando | andava, com' aprendí,
282:30con muitas candeas outras | e con un séu estadal.
283Como Santa María de Terena sãou un clérigo da boca que se lle torcera mui fèramente.
283:11un gran miragre que achei
283:17Mui prét' un clérigo morar
283:20e un día quis preegar
284Esta é como Santa María livrou un monge do poder do démo que o tentava.
284:3E daquest' un miragre | mui fremoso direi
284:5en un livr', e d' ontr' outros | traladar-o mandei
284:6e un cantar ên fige | segund' esta razôn.
284:7Un frade foi doente | dun mõesteiro mal,
284:11Ca ante que morresse | un sinal lle mostrou
284:13mas un frad' i estava | que o empreguntou
285Como Santa María fez aa monja que non quis por ela leixar de s' ir con un cavaleiro que se tornass' a súa ôrdin, e ao cavaleiro fez outrossí que fillasse religïôn.
285:3Dest' un fremoso miragre vos quér' éu óra contar
285:19Un sobrinn' est' abadessa haví', a que mui gran ben
285:74un palafrên mui branco | en que a el subía.
285:77aínda mui mais lle déu, que ante que passass' un mes
286Esta é como caeu o portal sobre dous judéus que escarnecían a un hóme bõo.
286:9por un hóme que sempr' ía | rogar-lle de coraçôn
286:14E jazend' assí un día, | houve-lle de contecer
286:15que el fazendo sas prézes, | un gran can per i passou
286:29sobr' aqueles judéus lógo | un portal; mas non tangeu
287:3E daquest' un gran miragre | vos direi, se vos prouguér,
287:7Aquesta casada éra | con un hóme que peor
287:26e meteu-a en un saco, | por que nunca saíss' ên.
288Como un hóme bõo de relijôn foi veer a igreja u jazía o córpo de Sant' Agostín, e viu i de noite Santa María e grandes córos d' ángeos que cantavan ant' ela.
288:3E dest' un mui gran miragre | vos contarei mui fremoso,
288:4que mostrou Santa María | a un bon religïoso
288:19E ar cantavan un vésso | en que diz de com' honrradas
289Como Santa María de Tocha guariu un lavrador que andava segando en día de San Quirez, que se lle cerraron os punos ambos.
289:3Desto direi un miragre | grande que cabo Madride
289:7Onde foi assí un día | que un lavrador na fésta
289:9teendo sa fouç' en mão | e un sombreir' en sa tésta,
291Como Santa María tirou un escolar de prijôn en Touro porque lle fezéra ũa cantiga eno cárcer jazendo.
291:6e sobr' aquesto vos quéro | un séu miragre contar.
291:8que un escolar liía | en Salamanca, e i
292:4a Virgen Santa María | un mui gran miragre fez
292:42obrados mui ricamente | cada un a séu sinal.
292:52un anél d' ouro con pédra | mui fremosa, com' achei
293Como un jograr quis remedar como siía a omagen de Santa María, e torceu-se-lle a boca e o braço.
293:15E assí foi que un día | per ũa pórta entrar
294Como ũa mollér que jogava os dados en Pulla lançou ũa pédra aa omagen de Santa María, porque perdera, e parou un ángeo de pédra que i estava a mão e recebeu o cólbe.
294:3Onde vos rógo, amigos, | que un gran miragr' ouçades
294:27por a sa Sennor guardaren. | Un deles alçou a mão
295Como Santa María apareceu en visiôn a un rei que a servía en todas aquelas cousas que el sabía e podía, e semellava-lle que se homildava contra el en gualardôn do serviço que lle fezéra.
295:3E daquest' un gran miragre | vos quér' óra retraer
295:5a un Rei que sas figuras | mandava sempre fazer (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
296Como Santa María apareceu a un monje na cibdade de Conturbél e mostrou-lle como a servisse.
296:7E dest' un gran miragre | óra vos contarei
296:9por un monge, sant' hóme; | e sõo cért' e sei
297Como Santa María mostrou vertude na sa omagen, porque dizía un frade que non havía vertude no madeir' entallado.
297:3Dest' un fremoso miragre | vos róg' óra que ouçades,
297:19Onde foi ũa vegada | que un rei sigo tragía
297:22en que foi travar un falsso | frade que en Déus non cree,
297:29e demais contra un frade, | séu compannôn, se tornava
298:7E porend' óra un miragre direi
299Como Santa María vẽo en visiôn a un freire e mandou-lle que désse ũa sa omagen que tragía a un rei.
299:3Dest' un miragre mostrar-vos querría,
299:7Est' avẽo a un rei que servía
299:11Un freire dos da Estrela tragía
299:25est', e cada un deles respondía:
301Como Santa María de Vila-Sirga tirou un escudeiro de prijôn, que o tiínnan en Carrôn pera matar.
301:3E daquest' un gran miragre | demostrou ũa vegada
301:5por un escudeiro preso | que ena prijôn rogada
302Como Santa María de Monsarrat descobriu un furto que se fez na sa igreja.
302:3E dest' un mui gran miragre | vos direi que me juraron
302:6do que fez un ávol hóme | por mostrar sas avolezas.
302:8e acolleu-s' a un hóme | con que fillou companía;
303:3Desto direi un miragre | que conteu no mõesteiro
303:19Onde un día ll' avẽo | que fez mui gran travessura,
304:6haver ben d' antiguedade | un mõesteir' a costume
305:4un mui fremoso miragre; | e se i mentes parardes,
305:8e confessou-s' a un frade | dos pecados que fezéra;
305:25un cambiador que cambiava | d' haver mui gran quantidade,
306Como Santa María fez converter un herége en Roma que dizía que Santa María non podía seer virgen e haver fillo.
306:7E daquest' un gran miragre | avẽo, per com' oí,
306:8a un herége en Roma, | e contan que foi assí, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
306:25Esta omagen un día | viu-a un herége fól,
307:4un mui gran miragre a Sennor de prez
307:11En aquesta térra un mui gran mont' há
307:29un cantar me façan que seja atal
308:3E dest' un mui gran miragre | vos quér' éu óra mostrar
308:28como d' anssar un grand' óvo; | a outra, por non chufar,
309:3Dest' un fremoso miragre | vos direi que foi verdade
309:7En aquel tempo en Roma | un Papa santo havía,
309:8e un Emperador bõo | per quant' ele mais podía (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
309:20e porend' un hóme bõo | lles disse que se tevéssen
309:48viron caer tanta néve | que tod' un campo foi chẽo;
311Como Santa María de Monsarrat resuscitou un hóme que ía alá en romaría e morreu na carreira.
311:3Ca se en fazer serviço | a un bon hóme pról ten,
311:10por un hóme que a sempre | servía con mui gran fé.
311:12no ano, e amizade | havía con un borgês;
311:21assí que feriu un deles | aquel hóme, que morrer
312:7E daquest' un gran miragre | fez apósto e fremoso,
312:15E rogou a un maestre | que mui ben a entallasse;
312:24e a un bon mõesteiro | que havía i levou-a,
313:7E porên dizer-vos quéro | dela un miragr', e sei
313:29mais un crérigo que éra | i, pois viu a coita tal
313:61e cada un dos da nave, | assí como prometeu
313:63E da oférta fezéron | un cález mui grand' assaz
314:2E desto vos dizer quéro | un miragre que éu sei
314:27E un hóme lle respose: | “Sennor, per quant' aprendí,
314:31e demais que foi fazê-la | en un ávol muradal
315Esta é como Santa María guareceu en Tocha, que é cabo Madride, un meninno que tiínna ũa espiga de triígo no ventre.
316:3Desto direi un miragre | que conteu en Portugal,
316:4en Alanquér, un castélo, | e quéro-vos dizer qual;
316:11En aquela vila houve | un crérigo trobador,
316:25por est' outra que vos digo; | e mandou lóg' un tiçôn
317:4en Galiza un escudeiraz peôn
318:4un miragre mui fremoso, | e creo que foi assí;
318:11Alí un crérig' havía | de missa, que devoçôn
319:7Porên quér' éu dela un miragr' honrrado
319:20un hóme que muito na Virgen fïava;
321:6vos direi un séu miragre | que fez en ũa mininna.
321:21mas entôn un hóme bõo | conssellou-lle que dissésse
321:33que o que me consellades | sól non val un mui mal figo,
322:10un gran miragre que fezo | esta Sennor muit' honrrada.
322:11En Évora foi un hóme | que ena Virgen fïava
322:18atravessou-xe-ll' un ósso | na garganta, e sarrada
323:5E porend' un gran miragre | direi, se Déus me defenda,
323:11Alí éra un bon hóme | que un fillinno havía
324:3Daquest' un mui gran miragre | vos direi, sen ren mentir,
324:32un mudo que dentr' estava | per sinas empreguntou
325:39Pois a cativa espérta | foi, achou-s' en un caminno
326:8un gran miragre que fez ũa vez
326:15Onde foi que un hóme mui fïél
326:31E lóg' un cavaleir' alí chegou
327:4un miragre mui fremoso | que fez a Madre do Rei
327:15Un crérigo da eigreja | que o viu alí seer,
328Esta é como Santa María fillou un logar pera si eno reino de Sevilla e fez que lle chamassen Santa María do Pórto.
328:10un logar que Alcanate | soía seer chamado.
328:14tant' é, que de dur sería | en un gran día contado.
328:19Guadalquivir é un deles, | que éste mui nóbre río
328:22e en cada un daquestes | há muito bõo pescado.
329Como déus fez a un mouro que fillou a oférta do altar de Santa María que se non mudasse do logar.
329:7Dest' un fremoso miragre | avẽo, com' aprendí,
329:26e cada un do que teve | foi sobr' o altar põer.
329:28mas un mour' avizimao, | atrevud' e de mal sen,
329:40aa eigrej', e un deles | lles diss': “Entremos acá;
329:45gu' e atal com' ũa pédra. | Diz un deles: “Que farei? (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
329:47E un deles foi a ele | e falou-ll' e o tangeu,
331Como Santa María de Rocamador ressocitou un meninno mórto. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
331:7Onde daquest' un miragre | en Rocamador avẽo
331:11Ũa mollér houv' un fillo | que mui mais ca si amava,
331:30come a mollér transsida | que ni un nembro non mece.
332:7Ond' un mui maravilloso | miragre vos contarei
332:9un mõesteiro que éste | préto de Leôn, e sei
332:13meninno, ontre séus braços, | e sé en un chapitél
332:23E un estadal daqueles | ũa monja encendeu
332:33en poder os elementos; | ca nen un non vai nen ven,
333:7E porên vos direi óra | un miragre que há feito
333:9en un mesquinno que éra | de todos nembros contreito
334:4un miragr' a Virgen santa, | Madre de Nóstro Sennor,
334:5que houv' ũa vez guarido | un mancebo lavrador
334:8morou con un bõo hóme | que el mui de coraçôn
334:31E assí andou un ano | tolleit' e fóra de sen,
335Como Santa María converteu un gentil que adorava os ídolos, porque havía en si pïadade e fazía caridade aos póbres.
335:13eno tempo dos gentíis | a un hóme en Cezilla, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
335:20quanto de comer havía | déra en un mao ano (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
335:48Eles se partiron lógo, | e cada un a buscava
336Esta é como un cavaleiro que éra mui luxurïoso, per rógo que fezo a Santa María, houve cambïada a natura que nunca pois catou por tal preito.
336:7E daquest' un gran miragre | que oí dizer-vos quéro,
336:24non estand' en un estado, | mais caend' e levantando,
337Como Santa María guardou un fillo dun hóme bõo que non morresse quando caeu o cavalo sobr' el.
337:3E daquest' un gran miragre | direi, onde devoçôn
337:4haveredes poi-l' oírdes, | que conteu a un barôn (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
337:16E este barôn havía | un meninno fillo séu
337:17que mui mais ca si amava; | porend' un día lle déu
337:18un séu caval' en que fosse, | polo mais apessõar.
338:3Desto direi un miragre | que fezo a Virgen santa,
338:7Un hóme bõo havía | en Évora na cidade
338:15Onde ll' avẽo un día | a aquel manceb' andando
338:26móstra de sãar enfermos, | ond' han feit' un gran volume.
339:6ond' un miragre quéro retraer.
339:7No reino de Murça un logar é
339:21mais un hóme bõo lles disse: “Non
341:3Desto direi un miragre | que en térra de Gasconna
341:7Alí foi un cavaleiro | grand' e apóst' e fremoso
341:16e mui coitada chorando | con ele falou un día
341:29e sequér en un gran fógo | en meo daquela praça
341:47Pois sa razôn acabada | houv', en un brïal ben feito
342:17E u serravan un deles, | viron dentro de coor
343:9que fezo un gran miragre | de que vos dizer querría
344:5E dest' un mui gran miragre | direi, e ben m' ascuitade,
345:3E desta gran maravilla | un chanto mui doorido
345:19tan fèramente, en guisa | que un ric-hóme honrrado
345:55E tragía en séus braços | un tan fremoso mininno
347:3Desto direi un miragre | que en Tudía avẽo,
347:4e porrei-o con os outros, | ond' un gran livro é chẽo,
348:3Desto direi un miragre | que avẽo en Espanna,
348:5contra un rei que de gente | levava mui gran companna
348:24ficou muito daquel sonno, | e chamou un séu privado
348:32Mais depois ben a un ano | fez hóste sobre Grãada,
349:7Onde daquest' un miragre | vos direi, se m' ascuitardes,
349:11Un rei consigo tragía | ũa omagen fremosa
351:28mas chegou un hóme bõo, | que lles diss' esta razôn:
352:3Dest' un fremoso miragre | vos direi, se m' ascuitardes,
352:7Aquest' a un cavaleiro | conteceu que vassal' éra
352:9e que un açor mui bõo | ũa vegada lle déra
353Como un meninno que crïava un abade en sa castra tragía de comer ao meninno que tiínna a omagen enos séus braços, e disso-ll' a omagen que comería con ele mui cedo.
353:19E con mui gran pesar desto, | un deles, que lle ficou,
353:20a un abade mui santo | dun mõesteir' envïou
353:49lle diss' un día: “Contigo | non comerei outra vez,
354:3Desto direi un miragre | grande que fez a Reínna,
354:4Madre de Déus Jesú-Cristo, | a un rei que muito tiínna (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
354:19Onde ll' avẽo un día, | indo per ũa carreira,
355Esta é como Santa María de Vila-Sirga livrou ũu hóme da forca, que non morreu, por un canto que déra a sa eigreja.
355:7E porend' un séu miragre | vos direi de bõa mente
355:9en un hóme de Manssella, | mancebo barva pungente;
355:43E comprou en outro día | por séus dinneiros un canto
355:70comprei pera a ta óbra | un bon canto, hei-cho dado.
356:3Desto direi un miragre | que no Pórt' aconteceu,
356:24a un tempo sinalado | que lle poséra el Rei;
357:3E desto fez un miragre | a que é chamada hórto
358Como Santa María do Pórto mostrou per sa vertude un logar u jazían muitos cantos lavrados, que meteron ena sa igreja.
358:9mas o mar foi mui torvado | un tempo per grandes ventos,
358:12Entôn diss' a maestr' Áli | un hóme de sa companna:
358:13“éu vos mostrarei un canto | dũa medida tamanna
359Como Santa María do Pórto se doeu dũa mollér que vẽo aa sa igreja en romaría, a que cativaran un séu fillo; e sacó-o de cativo de térra de mouros e poso-llo en salvo.
359:3E daquest' un gran miragre | avẽo en un logar
359:5a un hóme que vẽéra | a Xerez e i morar
359:15Onde ll' avẽo un día | que ao maior mandou
359:20dessí compró-o un mouro | que déu por ele séu prez
361:3E dest' un mui gran miragre, | méus amigos, vos direi
361:6provad'; e porende quéro | del un bon cantar fazer
362Como Santa María fez cobrar séu lume a un ourívez en Chartes.
362:4un miragre mui fremoso | que foi en França fazer
362:5a Virgen Santa María, | que fez un cégo veer
362:20as fillou lógo correndo | un que éra i daián
363Como Santa María livrou de prijôn un cavaleiro por ũa cantiga que lle fez, que tiínna preso el Con Simôn.
363:3Un trobador en Gasconna éra, e trobava
363:8e diss' a un séu hóme, que non foi preguiçoso: (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
363:11El indo per un caminno mui dessegurado,
364:3Desto direi un miragre | que eno gran Pórt' avẽo
364:15Alí jazían cavando | un día triínta obreiros (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
365Esta tricentésima e sesagésima quinta é como Santa María tirou de dulta un frade noviço que dizía que a alma non éra nada, no mõesteiro de Fontefría en Narbona.
365:3E sobr' aquest' un miragre | óra contar-vos querría
365:4que por un monje noviço | mostrou a Virgen María,
366Esta tricentésima e sesagésima sésta é como Santa María do Pórto fez cobrar a Don Manüél un açor que perdera. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
366:18a caçar, que é dos viços | do mundo un dos maiores.
366:34ũa ave que tragía | un falcôn dos montadores
366:43un falcôn lle déssen feito, | que mui de grado farían,
366:54foi, ca lóg' a ele vẽo | en un camp' u aradores (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
367:7Dest' un miragre quéro que sabiades
368:3De tal razôn com' esta | un miragre mui grande
369:2un pex' en que achou ouro | que por si e el peitasse, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
369:5E de tal razôn com' esta | vos direi un gran miragre, | sól que me ben ascoitedes,
369:13Un alcaid' éra na vila, | de mal talán e sannudo, | soberv' e cobiiçoso,
369:17Ond' avẽo que un día | séus hómees do alcaide, | estand' ant' el, razõavan
369:23E envïou, dous, dizendo | a cada un que punnasse
369:30o outro de sobr' un leito, | u poséra a sortella, | atán tóste lla furtava.
369:43e rogou a un daqueles | que o alcaide rogasse
369:44que se sofresse un pouco | atẽen que a achasse.
369:71Diss' un deles: “éu o trago, | que con mia mollér cẽasse,
369:74que fillei óra no río, | u andavamos pescando | éu e un méu companneiro.”
371:3Pero direi un daqueles | que pouco temp' há que fez
371:35Ant' ía sobre la agua | como se fosse un batél, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
372:3E dest' un gran miragre | direi, se vos prouguér,
372:17e pois dormiu un pouco, | a Virgen a fillou
374:3Desto direi un miragre | grande que me foi mostrado
375Como Santa María do Pórto guariu un cavalo dun escrivan del Rei que lle quería morrer.
375:25un de cera que sevésse
376Como un hóme levava un anél a Don Manüél, irmão del Rei, e perdê-o na carreira, e fez-llo Santa María cobrar.
376:7E dest' un mui gran miragre | avẽo ũa vegada
376:16E u estavan falando | el Rei e ele un día,
376:17un anél lle mostrou lógo | el Rei, que sigo tragía,
376:22per un hóme de sa casa | e diz: “Muito me saúda
377Como un rei déu ũa escrivanía dũa vila a un séu crïado, e havía muitos contrarios que o estorvavan contra el Rei, e prometeu algo a Santa María do Pórto, e fez-ll' haver.
377:3E de tal razôn com' esta | fez un miragr' a Reínna
377:4Santa María do Pórto | por un hóme que se tiínna (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
378Como un hóme bõo con sa mollér, que morava na colaçôn de San Salvador de Sevilla, tiínna ũa sa filla doente pera mórte, e jouve tres días que non falou; e prometêrona a Santa María do Pórto, e guareceu.
378:22que éra mui ben casada | con un hóme mercador.
378:30Mais un séu compadre lógo | se fez séu consellador
378:44un óv' assado mui móle, | e comê-o con do pan.
379:23Onde foi ũa vegada | que alí un salto déron
381Como Santa María do Pórto resuscitou un menino que morrera, fillo dun hóme bõo que morava en Xerez.
381:2assí fez a de sa Madre | un mórto vivo erger.
381:3Desto direi un miragre | que no Pórto conteceu
382Como un ric-hóme pidía un herdamento al Rei que lle havía a dar por outro que lle fillara, e nono podía haver dele; e prometeu algo a Santa María, e fez-llo haver lógo mui bõo.
382:46en sa oraçôn, e disse | a un séu de crïaçôn:
383:3Dest' avẽo un miragre | grand' e mui maravilloso,
383:8e cabo da grand' igreja | há un logar apartado
384:3Desto direi un miragre, | segundo me foi contado,
384:4que avẽo a un monge | bõo e ben ordinnado
384:26de seer da Virgen santa | un dos séus mais loadores.
384:28e poi-lo viron maltreito, | un frade con el poséron
384:30un pouco, foron-se lógo. | Mais a Sennor das sennores
385Como Santa María do Pórto guareceu un hóme dũa pedrada mui grande de que nunca cuidara a guarecer, ca tiínna a tela sedada e tornou-se paralítico, e guarecê-o Santa María.
385:16a un hóme na cabeça | mui grand', assí que britada
385:22e que de cera levasse | un estadal sen falida.
386:2ar avondou de pescado | un rei con mui gran companna.
386:3Desto direi un miragre | que avẽo en Sevilla,
386:47Eles foron mantenente | a un canal, e acharon
389Como Santa María do Pórto guareceu un fillo de maestre Pedro de Marsella.
389:12por un meninno que éra | mui mal doent' en verdade,
391:3Desto direi un miragre | que eno gran Pórto fez,
392Como Santa María do Pórto consentiu que enforcassen un hóme que jurou mentira pelo séu nome.
392:7E dest' un mui gran miragre | avẽo eno gran Pórto,
392:15Ond' avẽo que un día | furtou a ũa mesquinna
392:16un alfamar, e vendê-lo | foi a casa da Reínna,
392:29Entôn mandou a un hóme | que da prijôn o tirasse;
392:30e el foi-s' e fez un furto, | en que passou a postura.
393Como Santa María do Pórto guareceu a un meninno que trouxéron a sa casa ravïoso.
393:8a Virgen Santa María | a un hóme que vẽéra
398:18mais un deles ontr' os outros | vos será per min contado.
398:19Un poblador i morava | que vẽéra dos primeiros,
398:33que nunca daqueles lobos | un dos cordeiros foi mórto;
399:7Porend' un miragre dela | direi mui fremoso
399:12e havía un séu fillo, | béla creatura;
399:15Ond' avẽo que un día, | seend' enserrada
399:21buscando redor si pédra; | e achou un maço,
399:29que non mates o menino, | mais a un moógo
400:23ca por un don, esto sei ja,
401:69e dos que lealdade | non preçan quant' un pan,
402:5e por un mui pouco que de loor
403:9Un daquestes pesares
403:27quando ll' un mandadeiro
404:7Porend' un miragre desta razôn
404:8vos direi, que xe valrrá un sermôn,
404:9de como guareceu un crerizôn
404:52un ángeo viu pera si vĩir
405Esta septüagésima novena é como Santa María faz en Costantinóbre decer un pano ante sa omagen.
405:8Dest' un miragre mui nóbre
405:20Ant' ela está un pano
405:28E diz un a outr': “Aqué o
407:5Dest' un miragre vos contarei que vi
407:9en un cativo d' hóme que foi errar
407:18e lóg' alí o prendeu un tan gran mal,
407:27o deitaron en un leito e assí
408:7Dest' avẽo un miragre | que mostrou ũa vegada
408:13mas foi per un baesteiro
415:22tres Reis lle déron cada un séu don.
417:10con dúas tórtores mansas | e de paombas un par.
419:20un ángeo lle disse: | “Madre de Déus, avé:
419:23E un ramo de palma | lle déu lógu' en sinal
419:46óssos, pois for passada; | un deles mio contou.”
419:58ca un ángeo santo | comigu' esto falou.”
419:82d' ángeo que vẽéron, | e cada un cantou.
424:23porên cada un lle levou (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
425:18cada un deles caía.
427:13de sũu fez, por que cada un gran sen del recebeu.
427:41os lenguages, assí que un a outro non entendeu.”
427:45a Jesú-Crist', e cada un deles muitos converteu.