A:8 | lle fez Déus, com' aprendí, |
A:20 | fez a honrr' e a loor |
B:16 | cousa que el fez; e por aquest' éu |
B:21 | dos miragres que ela fez; e ar |
1:67 | fez Déus, e enssinada, |
2:21 | que fez da virgĩidade |
3 | Esta é como Santa María fez cobrar a Teófilo a carta que fezéra cono démo, u se tornou séu vassalo. |
3:13 | Pois ar fez perdôn haver |
3:19 | e fez-ll' en Déus descreer, |
3:22 | fez aquesta traïçôn, |
3:38 | chorou tant' e non fez al, |
3:43 | a carta trager-lle fez, |
5:20 | leixou séu irmão e fez i gran séu prazer. |
5:40 | barva non fez nen cercẽou cabelos, e mal se vestiu; |
5:108 | mas en dormindo a Madre de Déus direi-vos que lle fez: |
5:131 | mas ant' houv' el a dizer séu pecado, que fez come vil. |
6:6 | nos conta un gran miragre | que fez en Engratérra |
7:10 | fez a Madre do gran Rei, |
7:29 | a fez, vẽo sen vagar, |
7:41 | lle fez o fill' e crïar |
8 | Esta é como Santa María fez en Rocamador decender ũa candea na vïóla do jograr que cantava ant' ela. |
8:6 | haveredes poi-l' oírdes, | que fez en Rocamador |
8:18 | houv', e fez-lle na vïóla | ũa candea decer; |
8:37 | Poi-la Virgen grorïosa | fez este miragr' atal, |
9 | Esta é como Santa María fez en Sardonai, préto de Domás, que a sa omagen, que éra pintada en ũa távoa, se fezésse carne e manass' óio. |
9:6 | fez gran demostrança. |
9:14 | como fez digamos |
9:133 | fez per antollança; |
9:152 | se fez e saía |
11:44 | ca fez óbras noit' e día |
11:69 | e fez-lo erger |
11:86 | fez o passado. |
12:18 | “Esto fez o póblo dos judéus malvaz.” |
13:9 | e tan tóste sen tardada | fez-lo na forca põer; |
15:12 | fez un miragre, há gran sazôn, |
15:60 | fez-los juntar, chorando dos séus |
15:67 | Demais fez-lles jajũar tres días |
15:71 | de noite lles fez tẽer vigías |
15:134 | con que San Mercuir' o cólbe fez, |
15:137 | fez fazer esto en defendendo |
16:39 | O cavaleiro fez todo quanto ll' el mandou |
17:5 | de como fez o dïabre fogir |
17:14 | que del havía, que a fez prennada. |
17:22 | o Emperador lle fez dar soldada. |
17:29 | mas fez a dona ante si trager, |
17:57 | Mas foi-s' o démo e fez-ll' o bocín, |
18 | Esta é como Santa María fez fazer aos babous que crían a seda dúas toucas, porque a dona que os guardava lle prometera ũa e non lla déra. |
18:21 | Pois que a promessa fez, |
18:60 | que fez a que nos guía.” |
21 | Esta é como Santa María fez haver fillo a ũa mollér maninna, e depois morreu-lle, e ressocitou-llo. |
21:8 | santa fez mui grand' a ũa mesquinna |
21:26 | que toda-las gentes fez a si vĩir. |
21:42 | que o fez no leit' u jazía bolir. |
22:6 | que ela fez grande nos días méus. |
22:25 | que fez a Reínna esperital, |
23:1 | Como Déus fez vinno d' agua ant' Arquetecrinno, |
23:3 | Desto direi un miragre que fez en Bretanna |
24 | Esta é como Santa María fez nacer ũa fror na boca ao crérigo, depois que foi mórto, e éra en semellança de lílïo, porque a loava. |
24:41 | u fez Déus demostrança. |
24:43 | de sa Madre, fez-lle nacer |
25:68 | fez o judéu, a poucos días |
25:79 | e por esto fez compõer |
25:99 | Pois esto disse, non fez al, |
25:102 | fez que aportou ant' el fóra. |
26:17 | pero desto fez maldade |
26:21 | Pois esto fez, meteu-s' ao caminno, |
26:64 | “Cuja est' alma foi fez feitos vãos, |
27 | Esta é como Santa María fillou a sinagóga dos judéus e fez dela eigreja. |
27:8 | fez na sinagóga que foi dos judéus |
27:15 | O Emperador fez chamar ante si |
27:37 | e amba-las partes fez lóg' alá ir |
27:49 | que foi a primeira que se nunca fez |
28:6 | que fez mui grand' e féro |
28:44 | fez-lles põer pedreiras |
28:66 | fez o Soldán beiçudo. |
28:69 | que Déus por sa Madre fez |
28:96 | e fez come sisudo, |
29 | Esta é como Santa María fez parecer nas pédras omágẽes a sa semellança. |
29:18 | fez tan muit' e parecer, |
30:5 | Mas daquesto nos fez el o maior |
31:33 | e fez fillo sen lijôn |
31:61 | e fez chamar a pregôn, |
31:64 | fez que ll' éran conteçudas. |
32:4 | o mundo fez, |
32:7 | que santa María | fez, que por nós óra, |
33:3 | a Madre daquel que fez |
33:9 | que fez a Virgen sen par |
34:4 | que fez en Costantinóble, na rica cidade, |
34:13 | des i assentou-s' alí e fez gran falimento; |
34:25 | e en bon logar a pos e fez-lle comprimento |
34:28 | fez i a Madre de Déus, que d' óio semellança |
35 | Esta é como Santa María fez queimar a lãa aos mercadores que ofereran algo a súa omage, e llo tomaran depois. |
35:7 | Desta razôn un miragre | direi fremoso, que fez |
35:13 | que ardeu tan fèramente | que se fez toda carvôn; |
35:28 | u fez Déus muitos miragres | per elas; e foi assí |
35:64 | e fez tirar das galéas | saetas mui mais de mil |
35:67 | fez, que a do almirallo | de fond' a cima fendeu, |
35:70 | lógo fóra da cabeça | e fez-lo no mar caer. |
35:71 | E fez as outras galéas | aquele vento de sur |
35:78 | miragre maravilloso, | per que os fez guarecer |
35:93 | querendo vingar sa Madre, | fez com' aquel que aduz |
36:9 | se fez, que ren non lles valía siso nen cordura, |
37 | Esta é como Santa María fez cobrar séu pée ao hóme que o tallara con coita de door. |
38:54 | Déus, que sángui craro fez dessa ferida correr |
38:56 | que tiínna a Madre fez ben so as tetas decer, |
40 | Esta é de loor de Santa María das maravillas que Déus fez por ela. |
40:27 | que fez Éva, e vencísti |
41:5 | En Seixons fez a Garín cambiador |
41:11 | Gran ben lle fez en est' e grand' amor |
42:6 | vos direi, que fez a Virgen, | Madre de Nóstro Sennor, |
42:42 | mas per consello do démo | ele d' outra guisa fez, |
42:58 | e a Virgen grorïosa | fez-lo outra vez dormir, |
43:15 | E a mollér fez promessa | que se ela fill' houvésse, |
43:30 | mas gran chanto fez la madre | pois se viu dele senlleira. |
43:51 | Mas, que fez Santa María, | a Sennor de gran vertude |
43:53 | Lógo fez que o meninno | chorou eno ataúde |
44:13 | e porende o fez apregõar |
44:29 | s' ên quisésse, fez-ll' o açor vĩir |
44:32 | fez-ll' o açor ena mão decer, |
45:45 | que esta alma fez óbras | por que a haver devemos |
46:64 | fez, que o foi batiçar; |
46:67 | fez, e ar |
47:16 | que o fez na adega | bever do vinn' assaz. |
48:3 | E daquest' un gran miragre | fez pouc' há en Catalonna |
48:28 | fez que se cambiou a fonte | ben dentro na sa herdade |
51:16 | o fez, e que o tomara, |
51:54 | e outrossí fez el Conde; | e deceu a térra tóste |
52 | Esta é como Santa María fez vĩir las cabras montesas a Montsarrat, e se leixavan ordennar aos monges cada día. |
53 | Como Santa María guareceu o moço pegureiro que levaron a Seixôn e lle fez saber o Testamento das Escrituras, macar nunca leera. |
54:9 | que fez a Virgen por un séu sergente, |
55:13 | fez, como vos éu ja dixe, | que se foi con un abade, |
56 | Esta é como Santa María fez nacer as cinco rósas na boca do monge depós sa mórte, polos cinco salmos que dizía a honrra das cinco lêteras que há no séu nome. |
57 | Esta é como Santa María fez guarecer os ladrões que foran tolleitos porque roubaran ũa dona e sa companna que ían en romaría a Monsarrat. |
57:20 | fez, que mui longe sõa, |
58:4 | que Santa María fez, com' éu sei, |
58:25 | e o démo, que a trager i fez, |
59:5 | que fez mui fremos' afeito |
59:42 | a fez que se namorou |
60:11 | Éva nos fez perder |
60:14 | no-lo fez; e porên: |
62:41 | Esto fez a Virgen que ja outros bẽes |
62:42 | fez e sempre faz, ca dest' é tẽuda. |
63:4 | que Santa María fez, se Déus m' ampar, |
63:28 | tanto fez i d' armas, per quant' end' éu sei, |
63:56 | que ja cavaleiro nunca tanto fez |
64:35 | Foi-s' o cavaleiro lógo dalí. Mas, que fez |
64:42 | que por força fez que fosse con ela falar. |
64:58 | razões lle disse, trões que llas fez tomar. |
64:60 | fillou lógo as çapatas, e fez i mal sen; |
65 | Como Santa María fez soltar o hóme que andara gran tempo escomungado. |
65:4 | que Santa María fez; e ela mande |
65:25 | que lle fez cambiar aquela voontade, |
65:119 | E fez-lle sa cama ben entre dous cantos; |
65:199 | E gran dóo fez por el séu companneiro, |
66 | Como Santa María fez a un bispo cantar missa e déu-ll' a vestimenta con que a dissésse, e leixou-lla quando se foi. |
67 | Como Santa María fez connocer ao hóme bõo que tragía o démo consigo por servente; e quiséra-o matar, senôn pola oraçôn que dizía. |
67:28 | fez tanto que o bon hóme | o fillou por escudeiro; |
68:5 | que fez a Madre do gran Rei, |
68:19 | E pois fez esta oraçôn, |
68:36 | que m' este tórto fazer fez |
68:40 | fez estas dúas, sen falir, |
69 | Como Santa María fez oír e falar o que éra sordo e mudo, en Toledo. |
69:6 | grande fez na cidade toledãa, |
69:41 | e ao préste fez que o catasse |
69:56 | “M' ide polo que fez a meezinna, |
69:61 | Pedro do monge, u fez sa passada |
69:78 | lle fez falar parávoa certãa. |
70:5 | de quant' al fez Nóstro Sennor |
71:4 | que fez Santa María, | a que nunca demóra |
71:53 | fez levar a sa alma | ao Céo, u visse |
73:5 | que fez Santa María; e creo e sei |
73:41 | e fez tal vertude, per que muitos roméus |
73:43 | Ca u vermella éra, tan branca a fez |
74:32 | e fez-lle que eno pinzél se sofreu |
74:35 | E ao gran son que a madeira fez |
75 | Como Santa María fez veer ao clérigo que éra mellor pobreza con homildade ca requeza mal gãada con orgullo e con sobervia. |
75:83 | seer, mais fez aa vélla | que se ferisse no peito |
75:137 | O clérigo fez mandado | da Virgen de ben comprida, |
76:10 | que o fez nas mãos do jüíz vĩir. |
76:31 | Quand' a mollér viü o gran miragre que fez |
77:3 | Desto fez Santa María miragre fremoso |
77:19 | E ela alí jazendo fez mui bõa vida |
77:24 | se fez meter na igreja de Santa María; |
78:5 | que a Santa Virgen fez, per que entendades |
78:50 | se fez o caleiro a justiça fremosa.” |
81:17 | ũa mollér que lle fez |
82:4 | fez Santa María miragre mui bél |
83:8 | de Sopetrán fez un día |
84:55 | El mandou abrí-las pórtas | e as gentes vĩir fez, |
85:23 | e por saber mais quen éra, fez sas orações |
85:58 | o abad' o fez crischão lógo sen mentira; |
86 | Como Santa María livrou a mollér prenne que non morresse no mar e fez-lle haver fillo dentro nas ondas. |
86:9 | fez a Santa Madre de Nóstro Sennor |
86:12 | que Santa María fez por San Miguél, |
86:38 | que a fez parir e as ondas quedar. |
86:40 | este miragre daquela mollér fez, |
88 | Como Santa María fez a un físico que se metera monje que comesse das vidas que os outros monjes comían, que a el soían mui mal saber. |
88:26 | que fez este malfadado: |
89:5 | direi que fez a grorïosa |
89:41 | E ela o fez lógo, |
89:66 | os fez dessa vegada |
91:7 | fez, que non póden contradizer judéus |
91:43 | e ela fez lóg' os enfermos guarir |
92:5 | foi, que nos fez a Déus veer, |
92:11 | E tan tóste se fez fillar |
92:40 | que lle séu lume cobrar fez |
94:26 | non houv' ên, fez-lle querer |
94:45 | E o cavaleiro fez, |
94:52 | lle fez que fazía, |
94:103 | fez séu amigo chamar, |
95:10 | que fez mui gran pẽedenç' en aquela ermida |
95:37 | os fez que se non podéron alongar da sérra, |
96 | Como Santa María guardou a alma dun hóme bõo que se non perdesse, ca o havían escabeçado ladrões, e fez que se juntassen o córpo e a tésta e se maenfestasse. |
96:8 | que a Virgen fez fremos' e preçado; |
97:8 | fez, que mezcraran, com' apres' hei; |
97:24 | e fez chorando sa oraçôn, |
97:60 | e fez gente da térra vĩir, |
97:64 | foran al Rei. E fez-lo escrever |
97:72 | lle perdõou e fez-lle gran ben, |
101:3 | Com' ũa vegada fez |
102:7 | que fez por un ordinnado |
103:8 | fez-lo entrar en ũa hórta | en que muitas vezes ja |
103:9 | entrara; mais aquel día | fez que ũa font' achou |
103:36 | nunca tan gran maravilla | como Déus por este fez |
104 | Como Santa María fez aa mollér que quería fazer amadoiras a séu amigo con el córpo de Jesú-Cristo e que o tragía na touca, que lle corresse sángui da cabeça atá que o tirou ende. |
104:49 | non cates a méu pecado | que mi o démo fazer fez.” |
105:32 | ca Santa María mio fez jurar, |
105:50 | lle fez que a houvéra de matar; |
105:57 | E desto queixou-s', e fez end' enquisa |
106:11 | fez dous presos e fogir |
107:4 | fez en Segóvi' a cidade |
108 | Como Santa María fez que nacesse o fillo do judéu o rostro atrás, como llo Merlín rogara. |
108:23 | fez per séu mui gran poder, |
108:58 | fez Déus como llo pediu |
108:61 | fez Déus o deant' atrás, |
108:69 | mas Merlín o fez guardar, |
109:8 | que fez a Virgen que non há par |
110:4 | a que fez porque Déus a sa carne sagrada |
111:9 | que fez por un ordinnado |
112:7 | como fez ũa vegada |
113:6 | qu' en Monssarraz fez a Virgen | e que ben parece hoj' i, |
113:14 | porên desvïou a pena | en tal guisa que non fez mal, |
113:15 | e fez-la tan passo decer |
113:25 | Este miragre tan grande, | que fez pola de bon talán |
114:3 | Dest' un gran miragre fez Santa María |
114:34 | e ela o fez lógu', e achou-ll' iguaes |
115:58 | o hóm', e fez-lo erger |
115:98 | dun meninno que pois fez |
115:119 | por séu fill' e fez chanto; |
116 | Esta é como Santa María fez acender dúas candeas na sa eigreja en Salamanca, porque o mercador que as i poséra llas encomendara. |
116:34 | fez, dizendo “Adú-me”, |
116:55 | os ar fez pois acender |
117:3 | Dest' un fremoso miragre fez Santa María |
117:8 | a sossacou o dïabo, que lle fez camisas |
117:16 | que por sa Madre Déus dela fillou, fez-ll' as mãos |
118:4 | que fez a Virgen, per com' aprendí, |
118:10 | fez de meninno dos dinneiros séus, |
118:12 | Pero tal parto tres vegadas fez; |
118:26 | E fez chamar i dous hómẽes séus |
121:5 | contra un séu cavaleiro | que tal promessa lle fez |
121:11 | Aquesto fez un gran tempo, | que non faleceu de ren |
122:4 | que en Toled' a Virgen fez alí |
122:11 | Esta fez pintar o Emperador, |
122:20 | a fez pera às Ólgas a levar |
122:26 | e ela fez como a quen despraz |
122:34 | E fez-lo lógo, par San Bonifaz. |
122:35 | A todos da capéla fez saír, |
122:51 | darei do méu.” E ben assí o fez; |
123:28 | nos saber Déus faça u este fez ir.” |
123:29 | Porend' a dous frades o fez Déus vĩir |
123:39 | Assí fez a mi, esto sabede ben, |
124:11 | de jajũá-la sa fésta | de março, com' este fez, |
124:37 | Esto fez Santa María, | a Sennor que nos mantên, |
125 | Como Santa María fez partir o crérigo e a donzéla que fazían voda, porque o clérigo trouxéra este preito pelo démo, e fez que entrassen ambos en orden. |
125:22 | fez ajuntar os dïabos | e disse-lles: “Ide fazer |
125:42 | e ena enfermidade | fez-la en tal guisa maiar |
125:65 | E por partir este feito | oíd' agora o que fez: |
126:5 | a un hóme de chaga que lle fez |
126:21 | ben ant' o séu altar se fez trager |
126:26 | e lógo o férro lle fez saír |
127:4 | a Virgen Santa María | na eigreja do Poi fez |
127:44 | e pois espertou fez lógo | como ll' a bõa Sennor |
127:49 | fez e nos faz cada día, | e os crérigos “amên” |
128:19 | O vilão crev' a vélla | e fez todo séu mandado; |
128:22 | foi de catar sas colmẽas, | non fez longa demorada |
128:35 | Quand' esto viu, tornou lógo | e fez chamar a concello |
129:22 | E pera Salas fez lógo sa ida, |
131:4 | haveredes, direi que fez a Sennor, |
131:13 | por esto fez a ambos Déus atal ben |
131:27 | Mais la santa dona, sa mollér, que fez? |
131:32 | E muitas missas fez cantar des entôn |
131:58 | gran prazer do feito, fez-lo parecer. |
132 | Esta é como Santa María fez ao crérigo que lle prometera castidade e se casara que leixasse sa mollér e a fosse servir. |
132:123 | dela fez que a quisésse |
132:127 | lle fez que o non fezésse. |
133:15 | que o séu padr' entôn por ela fez, |
133:19 | foron estes.” E lógo fez cantar |
133:22 | dos mórtos que fez Judas Macabéus. |
134:6 | e fez, u havía |
135 | Como Santa María livrou de desonrra dous que se havían jurados por ela quando éran meninnos que casassen ambos en uno, e fez-lo ela comprir. |
135:33 | Ca o padre del fez ir |
135:67 | E fez come hóm' irado; |
135:135 | o novio fez como faz |
136:4 | fez grand' en térra de Pulla come poderosa |
136:5 | sobr' un malfeito que fez ũa mollér astrosa, |
136:21 | e eno côved' a pédra fez-ll' un furadinno, |
137 | Como Santa María fez seer casto a un cavaleiro que soía seer mui luxurïoso. |
137:33 | este cavaleir' e fez-lle tẽer castidade |
137:35 | E fez-lle que non perdesse ollos, pées nen mãos |
137:41 | Esto fez a Virgen santa pera sig' havê-lo, |
138 | Como San Joán Boca-d' Ouro, porque loava a Santa María, tiraron-ll' os ollos e foi esterrado e deitado do patrïarcado; e depois fez-lle Santa María haver ollos, e cobrou per ela sa dinidade. |
138:9 | que Santa María fez, com' aprendí, |
139 | Como Santa María fez que falasse o Fillo que tiínna nos braços ao da bõa mollér, que lle disse: “papa!” |
139:10 | que en Frandes aquesta Virgen fez, |
141:28 | des i ar fez-lle sinal que lógo de chão |
141:38 | fez que o connocessen, porque lonj' oída |
141:40 | com' ela fez e faz sempre muit' ameúde. |
142:30 | de guisa que lle fez perdê-lo sen. |
142:44 | o fez a Virgen do río saír |
142:49 | por este miragre que fez tan gran, |
143 | Como Santa María fez en Xerez chover por rógo dos pecadores que lle foron pedir por mercee que lles désse chovía. |
143:13 | Mas un frade mẽor os fez vĩir |
143:14 | e fez-lles sermôn, en que departir |
143:42 | fez e delas tan gran chuvia saír, |
144:49 | nunca depois a null' hóme mal fez |
145:26 | que o acorresse fez sas orações. |
146:65 | E un desses roméus lo fez. |
146:77 | e fez séu dóo como faz |
146:97 | fez-ll' ollos come de perdiz |
147:1 | A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez |
147:2 | ar fez pois ũa ovella | ela falar ũa vez. |
147:3 | Esto fez Santa María |
147:37 | dizend': “Esto fez a Virgen | que sempre teve belmez.” |
149 | Como un préste aleimán dultava do Sagramento do Córpo de Déus e rogou a Santa María que lle mostrasse ende a verdade; e Santa María assí o fez porque éra de bõa vida. |
150:8 | e fez Madre da filla que havía. |
151:3 | Dest' un fremoso miragre | vos direi que fez a Virgen, | Madre de Déus grorïosa, |
152 | Como ũu bon cavaleiro d' armas, pero que éra luxurïoso, dezía sempr' “Ave María”, e Santa María o fez ên partir per sa demostrança. |
154:18 | suso escontra o céo; | e fez mui gran demorança |
155:44 | e el quando viu aquesto, | atán alégre se fez, |
155:46 | Madre de Déus, me fez esto | por me de coita tirar, |
155:50 | e fez per toda a térra | este miragre mostrar, |
156 | Este miragre fez Santa María en Cunnegro por un crérigo que cantava mui ben as sas prosas a sa loor, e prendêrono heréges e tallaron-ll' a lingua. |
156:5 | que fez, e mui pïadoso, |
156:36 | fez que lingua lle naceu |
157:25 | i, e muïto chorando; | e pois fez sa confissôn, |
158:3 | E de tal razôn vos quéro | contar un mui gran miragre, | que fez por un cavaleiro |
159 | Como Santa María fez descubrir ũa pósta de carne que furtaran a ũus roméus na vila de Rocamador. |
161:22 | que fez a Santa María, | non tangeu par caridade. |
161:29 | da Virgen as orações | daquest' hóme que fez idas |
161:32 | Rei, que fez este miragre | por ela atán fremoso, |
162 | Como Santa María fez a sa omagen que mudaran dun altar a outro que se tornass' a séu logar onde a tolleran. |
162:10 | óra un mui gran miragre que fez |
162:39 | E ar fez come sabedor |
163:3 | E desto fez un miragre | a Virgen Santa María |
164 | Como a omage de Santa María de Salas déu ũu braado, e tremeu a térra, por un prïor da eigreja que fez tirar a força do sagrado Don Fernando, abade de Montaragôn. |
164:9 | fez-lo prender o ifante | que foi de Mont-Aragôn |
164:15 | Mas aquel ifant-abade | fez-lo de fóra chamar, |
164:17 | e assí o fez per força | do cimiteiro tirar. |
164:28 | e fez fazê-la enmenda; | e a omagen sen al |
165:12 | por saber mais sa fazend', e | un deles saber-lle fez |
167:3 | Desta razôn fez miragre | Santa María, fremoso, |
167:24 | mas, que fez Santa María, | a pïadosa Reínna? |
168 | Esta é dun miragre que fez Santa María de Salas por ũa mollér de Lérida que lle morreron séus fillos, e o postremeiro ressucitou-llo Santa María, que havía tres días que éra mórto. |
168:35 | E tan tóste assí o fez, |
168:38 | e fez-llo nos braços viver. |
169:27 | a eigreja da Sée | da gran mezquita fez, |
170:9 | a Déus en carne e nos fez salvar |
171:7 | que fez a Reínna sen par |
172:2 | fez, poder há d' as tormentas | toller en todos logares. |
172:4 | fez por un mercador, grande, | que a Acre ir quería |
172:14 | ca fez quedar a tormento | lógo, sen outros vagares. |
175:68 | fez por aquel hóme bõo | mui leal e verdadeiro, |
175:70 | ar fez que prendesse mórte | qual buscou por sa maldade. |
176:17 | E abriu lóg' as cadẽas | e assí lle fez o al, |
177:15 | E pois ll' os ollos tiraron, | aquel bon hóme, que fez? |
177:26 | catass' aos séus pecados. | E ela o fez sãar |
178:29 | e fez estadal per ela | que ardess' ant' a que ten |
179 | Como ũa mollér que éra contreita de todo o córpo se fez levar a Santa María de Salas e foi lógo guarida. |
179:13 | mas ela a fez dereita, |
180:33 | o que nos fez Paraíso cobrar |
180:58 | E lóg' alí dela fez Déus sa céla. |
181:3 | Fremoso miragre desto | fez a Virgen grorïosa |
182:7 | que fez Santa María |
182:53 | da Virgen fez de grado, |
183:19 | Ca fez que nïún pescado | nunca podéron prender |
184:6 | vos direi que fez a Virgen, | Madre do Rei Poderoso, |
185:12 | que do castél' alcaid' éra; | mas o traedor, que fez? |
185:47 | Tan tóst' el rei de Grãada | sa cïada fez saír |
185:54 | fez lóg' a toda sa gente | o castélo combater |
185:70 | E mandou tanger as trombas | e fez sa hóste mover. |
186:4 | que Santa María fez por acorrer |
186:35 | daquesta mollér que tan gran tórto fez, |
186:37 | que fez feito mao, vil e tan rafez? |
186:66 | fez aquela que muitos outros fará. |
187:3 | que fez a Virgen, Madre do alto Rei, |
187:31 | a gran mercee que vo-la Virgen fez |
188:9 | e servía de bon grado; | porên tal amor lle fez, |
189:9 | e aa Virgen bẽeita | fez lógo sa oraçôn |
189:15 | Ca o poçôn saltou dela | e feriu-o eno rosto, | e outrossí fez o bafo |
189:19 | Aquesto fez el mui cedo | e meteu-s' ao caminno | con séu bordôn ena mão; |
192:78 | dúas noites fez; |
192:84 | se lle fez veer, |
192:132 | fez perdôn haver: |
192:138 | fez-lo bautizar |
194:13 | E esto fez el de grado, | ca xo havía por manna, |
195 | Como Santa María fez que honrrassen o cavaleiro que morreu no torneamento, porque guardou a sa fésta. |
195:10 | fez miragre sinaado, |
195:42 | fez grand' avoleza, |
195:133 | fez com' é usage; |
195:154 | que fez mui mortaes, |
195:157 | perdiçôn, porque fez maes |
195:171 | vertude fez en mostrá-lo |
196:45 | Esto fez a Virgen Madre, | que faz de miragres quantos |
197:36 | esto fez Santa María, | que aas coitas non fal. |
198 | Esta é como Santa María fez fazer paz e que se perdõassen ũus hómees que se querían matar ũus con outros ant' a sa eigreja en Terena. |
198:18 | fez que fossen ũus d' outros | muit' amigos e pagados. |
199:7 | Porên direi un miragre | que fez por un peliteiro |
199:32 | a Virgen mui grorïosa | lla fez deitar, e tossindo, |
200:8 | fez vĩir dereitamente |
200:23 | Ca mi fez de bõa térra |
201:5 | que fez Santa María | de mui gran pïadade, |
201:7 | E aqueste miragre | fez por ũa donzéla |
201:11 | Assí o fez gran tempo. | Mas o dïabr' antigo, |
201:13 | a tentou en tal guisa | que lle fez por amigo |
201:14 | fillar un séu padrinno, | con que fez drudaría, |
201:21 | e ar fez outro fillo; | e lógo que foi nado, |
201:22 | mató-o; ar fez outro | que pos per esta vía. |
201:31 | E que morress' aginna | fez cousa muit' estranna; |
201:53 | fez dalí e pres orden, | u acimou sa vida |
206:18 | beldade daquesta dona, | que me fez Déus obridar |
208:18 | e esto fez mui cobérto, | que lle non fosse sabudo. |
208:37 | ant' a crerezía toda. | E o bispo fez bon sen |
209:31 | E pois viron a mercee que me fez |
211 | Como Santa María fez aas abellas que comprissen de cera un ciro pasqual que se queimara da ũa parte. |
211:8 | fez un gran miragr' en ũa cidade |
212 | Como ũa bõa dona de Toledo emprestou un sartal a ũa mollér póbre por amor de Santa María, e furtaron-llo, e fez-llo ela cobrar. |
213:3 | E de tal razôn a Virgen | fez miragre connoçudo |
213:73 | e soubéron o engano | que lles fez o dém' arteiro, |
213:82 | e fez cobrar paraíso, | que é vida duradeira. |
214 | Como Santa María fez a un cavaleiro que gãasse ũa igreja que lle prometera. |
214:8 | desta razôn, que a Virgen | fez, Madre do Rei comprido, |
214:34 | fez que un daqueles dados | se fendeu per meiadade. |
214:36 | fez per si dad' a sa parte, | e tornou-s' o as de suso |
215:6 | mas da outra, e fez dano | grande daquela passada. |
215:26 | que lle fez perdê-lo braço | lógu', e caeu-ll' a espada. |
215:54 | ricos fez que a omagen | fosse lógu' envorullada. |
215:56 | e a todos fez mostrá-la, | que houvéssen ên mazéla |
218:38 | fez houve del mercee | e oiu séus braados |
218:45 | E pois alá foi, lógo | non fez como quen érra, |
218:48 | E este, que fez? Lógo | fillou mui bõos dões |
219 | Esta é como Santa María fez tornar negra ũa figura do démo que éra entallada en mármor blanco, porque siía cabo da sa imagen que éra entallada en aquel mármor meesmo. |
219:9 | fez o bispo na igreja | maior fazer pora si |
219:11 | E fez i vĩir maestres | sabedores de tallar |
219:24 | que a Virgen glorïosa | sobr' esto miragre fez |
219:26 | fez tornar en ũa hóra | mui feo e mui lixoso. |
225 | Como ũu clérigo ena missa consomiu ũa aranna que lle caeu no cález, e andava-lle ontr' o coiro e a carne viva, e fez Santa María que lle saísse pela unna. |
225:40 | e fez lógo dela póos | e en sa bolssa guardou-a; |
226:5 | que Santa María fez, e creed' a mi |
226:45 | entôn fez a Virgen o logar saír |
226:50 | que lles fez a Virgen; e todos loar |
227:4 | que fez un mui gran miragre | que creo, se Déus m' ajude, |
227:24 | que lógo a un séu mouro | o fez açoutar privado, |
227:44 | dizend': “Esto fez a Virgen | que acórr' aos coitados.” |
228:3 | E desto fez en Terena | a Virgen Santa María |
228:17 | tanto que foi préto dela, | fez maravilla sobeja, |
229 | Como Santa María guardou a sa eigreja en Vila-Sirga dos mouros que a querían derribar, e fez que fossen ende todos cégos e contreitos. |
229:15 | Demais, a força dos nembros | lles fez a Virgen perder, |
231 | Como Santa María fez que tres mininnos alçassen os mármores que non podían alçar toda a gente que se i ajuntava. |
234 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar. |
234:8 | enserrado no séu córpo, | fez, per com' éu aprendí, |
235:27 | Tod' aquesto fez a Virgen, | ca deles ben o vingou; |
235:30 | fez por el este miragre | que foi começ' e sinal |
235:67 | E con esta 'nfermidade | das outras sãar-o fez; |
235:73 | lle fez ben sentir a mórte; | mais eno día fiíz |
237 | Como Santa María fez en Portugal na vila de Santarên a ũa mollér pecador que non morresse ta que fosse ben confessada, porque havía gran fïança en ela e jujũava os sábados e as sas féstas a pan e agua. |
238:7 | E desto vos direi óra | ũa vengança que fez |
238:31 | o que te fez de nïente | e pois há t' a desfazer, |
239 | Esta é dun miragre que Santa María fez en Murça por un hóme que déu séu haver a guardar a outro, e negou-llo e jurou-lle por el ant' a Magestade. |
239:42 | de que fez grand' ẽidade, |
240:20 | e quanto ben ela no mundo fez |
240:24 | ca muito ben nos fez sempr' e fará, |
240:35 | ena loar, ca Déus non lle fez par; |
241:7 | que fez a Grorïosa | en térra de Proença. |
241:32 | fez o prazer en dóo | tornar, ca lle prazía. |
242:18 | os dedos en ũa pédra | deitou; e fez-lo tẽer |
242:26 | atá que vẽo a gente | e o fez ên decender. |
245 | Como Santa María tirou un hóme de prijôn e o fez passar un río que éra mui fondo, e non se mollou. |
245:8 | que fez en riba de Limia | a Madre do alto Rei, |
245:35 | En un temôn o alcaide | mui fórt' estirá-lo fez |
245:94 | que fez pois ben sa fazenda | e foi grand' esmolnador. |
245:101 | que fez aqueste miragre; | porên se teve por fól |
247:1 | Assí como Jeso-Cristo | fez veer o cégo-nado, |
247:2 | assí veer fez sa madre | ũa moça mui privado. |
251:78 | E o Papa fez lógo | a Hóstïa trager |
252:4 | direi que Santa María | fez fremoso, sen mentir; |
253:23 | El fez lóg' o mandamento | de séu abade sen falla, |
253:36 | desvïou-se do caminno | e fez entôn alá ida |
253:52 | grand' e sobeja e féra, | que me fez fazer loucura |
255:32 | fez foi o genrro, e non houv' i al; |
255:54 | e fez recadar de mui mal talán |
255:65 | Nen fez en jógo |
255:104 | ca a Virgen, a que fez oraçôn, |
255:110 | acenduda; mas vede-lo que fez |
256:6 | que fezo Santa María, | que muitos fez e fará. |
256:11 | aa hóst'. E séu mandado | fez ela mui volontér; |
256:21 | fez trager ũa omagen, | mui ben feita de metal, |
258:20 | entôn estava, e lógo | os fez coller manamán |
258:35 | se fillou, e depois esto | ar direi-vo-lo que fez: |
258:38 | tan grande que feit' havía, | e fez a todos chorar. |
259 | Como Santa María fez avĩir na sa eigreja d' Arraz dous jograres que se querían mal, e déu-lles ũa candea que non pode outre trager senôn eles. |
259:5 | de dous jograres que fez ben querer; |
259:38 | lle fez o fógo lógo del fogir. |
261:6 | que fez a Virgen que non houve par |
261:10 | Santa María e fez connocer. |
261:29 | Ela o fez sen vagar i prender. |
261:61 | se foi muito, ca Déus lle fez veer |
261:66 | E pois chegou, fez as pórtas britar |
261:72 | o santo bispo, e fez ên loar |
261:73 | a Jesú-Cristo que llo fez veer, |
262:5 | mas eno Poi fez aquesto | a mais fremosa que sól |
262:10 | onde fez grand' ũa noite | miragr' en esta maneira: |
263:4 | fez e a obedeceu. |
263:10 | fez a Virgen, en Cudejo, | dun hóme que gran mestér |
263:33 | Foi-s' a Virgen. Ficou ele | e fez quanto lle mandou; |
264 | Como Santa María fez perecer as naves dos mouros que tiínnan cercada Costantinópla, tanto que os crischãos poséron a sa imagen na riba do mar. |
264:4 | que fez Santa María, | a que nunca demóra |
264:10 | fez en Costantinópla, | u gran tórto prendía. |
265:5 | que a Virgen Madre fez do alto Rei, |
265:8 | por quen o miragre fez a que nos ten |
265:29 | E ela o fez a séu sennor amar, |
265:42 | Bẽeito o fez lógo meter entôn, |
265:79 | fez, ca destas lêteras soon ben fis |
265:88 | ll' a mão déstra, por que fez come fól |
265:110 | cantou sa missa e fez gran precissôn. |
266:4 | un mui fremoso miragre | que fez en Castroxeriz |
267:7 | que fez esta Virgen santa e Reínna, |
267:63 | E fez entôn i gran maravilla féra, |
267:69 | esto fez a da virgĩidade pura, |
268:18 | os oiü esta dona, | fez o que nós vos diremos: |
268:28 | esta dona en carreta | se fez trager a Espanna; |
268:29 | e pois foi en Vila-Sirga | fez, como sól seer manna |
269 | Como un menino que éra sordo e mudo resuscitó-o Santa María per rógo de sa madre do menino e fez-lle cobrar o falar e o oír. |
270:11 | Quanto nóssa primeira | madre nos fez perder |
270:12 | per desobedeença, | todo nos fez haver |
270:19 | Gran merce' ao mundo | fez por esta Sennor |
271:3 | Desto direi un miragre | que fez aquesta Sennor |
271:17 | mas o alcaide da nave | fez aos outros oír, |
272 | Como Santa María fez en San Joán de Leterán en Roma que se mudasse ũa sa omagen da ũa parede da igreja na outra. |
272:8 | mui grande, que fez a Virgen | en Roma, com' aprendí, |
272:45 | braadando pelas rúas, | e as gentes fez vĩir |
272:46 | e mostrou-lles o miragre | que fez a Virgen sen par. |
274:13 | que lle fez que a garnacha | leixasse por acabar, |
274:14 | e fez-lle leixar a orden, | e foi-s' ende súa vía. |
274:38 | que moiras; e no méu Fillo, | que te fez, sempre confía.” |
275:3 | Dest' en Terena fez, per com' aprendí, |
275:48 | Santa María, que muitos outros fez |
276:3 | Ond' un miragre que fez |
276:10 | en que fez, com' aprendí, |
278:26 | fez que foi lógo guarida. | E fillou-s' a bẽeizer |
278:37 | e pois foi en Vila-Sirga, | fez sa oraçôn e viu, |
278:41 | por tan apósto miragre | que fez, e tan sen afán, |
279:8 | Pois vos Déus fez d' outra cousa mellor |
279:16 | Que fez entôn a galardõador |
281:18 | ca tu, e fez méu mandado, | e fiz-llo todo cobrar. |
281:50 | e fez sinal que ant' ela | sól non m' ousasse parar. |
282:17 | e outrossí fez a madre, | que o mui de coraçôn |
283:12 | que fez a Madre do gran Rei |
283:15 | fez muitos e faz cada día |
283:57 | e fez assí que todavía |
284:4 | que fez Santa María, | per com' escrit' achei |
285 | Como Santa María fez aa monja que non quis por ela leixar de s' ir con un cavaleiro que se tornass' a súa ôrdin, e ao cavaleiro fez outrossí que fillasse religïôn. |
285:59 | Pois vẽo a outra noite, como na primeira fez |
285:70 | e saiu per ela e foi-se. E fez i maldade; |
285:78 | a fez sennor de sa herdade, mais ca ll' el disséra. |
285:86 | pesar houve daqueste feito, fez i maravillas, |
287:10 | buscou como a matasse, | e fez en elo mal sen. |
289:4 | fez na eigreja de Tocha | a Virgen; porên m' oíde |
290:6 | ca Déus non fez outra tal, nen fará. |
290:27 | nos fez amor de Déus e connocer |
291:32 | fez ũu cantar que disse | a gran mercee que fez |
292:4 | a Virgen Santa María | un mui gran miragre fez |
292:15 | Assí que en este mundo | fez-ll' acabar o que quis |
292:19 | Assí estes dous leaes | lealdade fez amar, |
292:24 | rei que en séu logar fosse, | e fez per que o meteu |
292:32 | fez mui rica sepoltura | que costou mui grand' haver, |
292:39 | Esto foi quando o córpo | de sa madre fez vĩir |
292:41 | e en ricos mõimentos | os fez ambos sepelir, |
292:44 | a omagen de séu padre | fez põer como convên |
292:69 | e foi lógo a eigreja, | e fez tanto que ll' abriu |
293:4 | fez o hóme, e porende | dev' amar mui mais ca si |
293:13 | mas o dém', a que criía | de conssello, fez-ll' atal |
293:18 | tẽendo séu Fill' en braço. | Mas non fez i oraçôn, |
293:33 | e o rosto e o braço | lle fez lógo correger |
293:36 | que tan fremoso miragre | assí ante todos fez. |
293:38 | vẽo lóg' aa eigreja | e fez ende gran sermôn. |
294:13 | que fez ũa gran sandece, | e oíd' óra quamanna, |
295:24 | que el Rei fez sa omagen | da Virgen; e poi-la viu |
295:26 | e sobr' o altar a pose, | e fez monjas i vĩir |
295:46 | chorou, muit' ant' a omagen | e fez tod' est' escrevir. |
295:49 | e ela fez-lle mercees | grandes, segund' éu oí, |
297:39 | Tod' aquest' assí avẽo: | ca sempre fez sa fazenda |
298:8 | que en Seixôn fez a Madre do gran Rei; |
298:23 | que do dém' havía fez sa oraçôn |
298:53 | daquela mollér que se quitasse fez, |
300:11 | a fez tanto, que sen par |
302 | Como Santa María de Monsarrat descobriu un furto que se fez na sa igreja. |
302:6 | do que fez un ávol hóme | por mostrar sas avolezas. |
303:19 | Onde un día ll' avẽo | que fez mui gran travessura, |
303:38 | e do que sabor havía | fez-ll' end' amor e pitança. |
305 | Como Santa María fez ũa carta de pẽedença que tragía ũa mollér pesar mais en ũa balança que quant' haver poséron na outra |
305:44 | se fez lógo, que na outra | non pode pois meter nada |
306 | Como Santa María fez converter un herége en Roma que dizía que Santa María non podía seer virgen e haver fillo. |
306:22 | e porên lle fez o ventre | mui creçudo parecer, |
306:23 | e fez que tevésse cinta | ven como prennada sól |
306:37 | Esto fez Déus por sa Madre, | por mostrar que con razôn |
307:5 | que é madr' e filla daquel Déus que fez |
307:35 | E segund' as paravlas lle fez o son, |
308:24 | e chorando séus pecados | se fez lógo comungar; |
308:32 | a honrra da Virgen santa, | e as pédras fez furar |
308:33 | e ant' o altar da Virgen | as fez lógo pendurar. |
310:6 | foi des que a fez séu padre |
310:10 | ca sempre fez bõa vida, |
311:22 | o fez lógo mantenente; | ca do corisc' assí é |
311:31 | E outro día por ele | ũa missa dizer fez, |
312:7 | E daquest' un gran miragre | fez apósto e fremoso, |
312:65 | fez con ela bẽeições | por emendar a errança |
313:20 | e volvendo-s' as arẽas; | des i a noite se fez, |
313:31 | que ela en Vila-Sirga | fez e faz a quantos van |
314:19 | e o cavaleiro foi-se | deante e fez ferir |
315:4 | que fez Santa María, | e d' oír saboroso, |
316 | Como Santa María fillou vingança do crérigo que mandou queimar a ermida, e fez-lla fazer nóva. |
316:26 | fillar e põer-lle fógo, | assí que a fez queimar. |
316:27 | Deste feito que fez ele | muit' aa Virgen pesou, |
316:34 | toda de cal e de pédra.” | E lógo a fez lavrar. |
316:35 | E des que foi toda feita, | fez missa dizer alí |
318:5 | que fez a que do linnage | deceu do bon Rei Daví, |
318:26 | móstra sobre quen tal feito | fez; e o que non dissér |
318:32 | que se lle fez atán grande | o nariz, que lle deceu |
321:6 | vos direi un séu miragre | que fez en ũa mininna. |
322:35 | mas guisou que en tossindo | lle fez deitar mantẽente |
323:6 | que fez esta que ja outros | há feitos muitas vegadas. |
323:15 | e depenou séus cabelos | e fez por ele gran dóo |
325:8 | miragre que fez a Virgen, | e d' oír mui saboroso; |
326:8 | un gran miragre que fez ũa vez |
327 | Como Santa María guariu o crérigo que se lle tornaran as pérnas atrás porque fez ũus panos mẽores dun pano que furtou de sôbelo altar. |
327:4 | un miragre mui fremoso | que fez a Madre do Rei |
327:6 | u ela fez ende muitos | outros en aquel logar. |
327:28 | e dun gran pano de lenço | fez lóg' o altar cobrir. |
328 | Esta é como Santa María fillou un logar pera si eno reino de Sevilla e fez que lle chamassen Santa María do Pórto. |
328:6 | el e o dïab' antigo | que o fez séu avogado. |
328:69 | Esto fez a Virgen santa, | a Sennor dereitoreira, |
329 | Como déus fez a un mouro que fillou a oférta do altar de Santa María que se non mudasse do logar. |
330:15 | nos fez haver paraíso? |
331:23 | Enquant' a missa disséron, | sempre fez aqueste dóo, |
331:36 | son. E assí fez aquesta | pelos séus maos pecados, |
332:10 | que o fez Santa María | por sa vertude mostrar. |
333:21 | a Terena, u a Virgen | fez muito miragr' honrrado, |
333:24 | fez fazer candeas lógo | que sa oraçôn oída |
333:44 | mais, que fez a Virgen santa, | dos pecadores vogada? |
334:3 | E desto fez en Terena, | ond' haveredes sabor, |
335:4 | pois aquel que é bondade | comprida se fez séu Fillo, |
335:5 | que fez os montes mui grandes | e fez o grão do millo, |
335:8 | fez todo quanto veemos | e o al que non parece; |
335:41 | mas el per si fez as papas | mui ben e apòstamente |
335:61 | e fez chamar os gentiles | e esteve-lles rogando |
339:56 | que fez muitos miragres, com' éu sei, |
340:18 | nacer, e fez de ti alva. |
341:4 | fez a Virgen grorïosa, | que sobre nós mão ponna |
342 | Como Santa María fez parecer a sa omage d' ontre ũas pédras mármores que asserravan en Costantinópla. |
342:23 | e fez-la põer na pórta | per u havían d' entrar, |
342:25 | todos. E a Santa Virgen | fez esto por tal razôn, |
343 | Como Santa María de Rocamador guariu ũa manceba demonïada de demónio mudo e fez que falasse. |
343:1 | A Madre do que o démo | fez no mudo que falasse, |
344 | Como Santa María de Tudía fez a ũa cavalgada de crischãos e outra de mouros que maséron ũa noite cabo da sa eigreja e non se viron, por non haveren ontr' eles desavẽença. |
344:6 | que ela fez en Tudía; | e meted' i ben femença. |
345:23 | El Rei quand' oiu aquesto, | fez lógo toda sa hóste |
347:6 | que fez a que nos amóstra | por ir a Déus muitas vías. |
347:23 | Assí a Santa María | fez aquela mollér tórto |
347:37 | e fez viver o meninno | e chorar do ataúde, |
348:32 | Mais depois ben a un ano | fez hóste sobre Grãada, |
348:33 | e indo pera a hóste | fez per alí sa passada; |
350:37 | e fez de ti, Virgen pura, |
350:40 | u te fez el corõada, |
350:41 | e te fez dos santos fror |
352:31 | O cavaleiro de cera | fez lóg' ũa semellança |
352:39 | E demais fez-ll' outra cousa, | que as penas que mudadas |
352:43 | Esto fez Santa María, | Madre do que formou suso |
352:45 | que miragres mui fremosos | fez sempr', e há-o por uso, |
353:4 | miragre que fez a Virgen, | que sempre nósso ben quér, |
353:9 | e fez comer séu marido | Adán, lógo lles tolleu |
353:47 | Depois ben a quinze días | o meninno esto fez |
354:3 | Desto direi un miragre | grande que fez a Reínna, |
354:5 | en ela sa asperança, | ca lle fez veer aginna |
354:29 | Entôn fez Santa María, | a que é dos céos pórta, |
354:34 | nona matasse. E esto | fez aquel que todo vee |
355:8 | que fez esta Virgen, Madre | de Déus, ante muita gente |
355:45 | s' atreveu fez sa oférta | e sas orações ant' o |
356 | Como Santa María do Pórto fez vĩir ũa ponte de madeira pelo río de Guadalete pera a óbra da sa igreja que fazían, ca non havían i madeira con que lavrassen. |
356:16 | fez vĩir ũa gran chẽa | d' agua que pelo portal |
356:19 | E per Guadalet' o río | a fez lógo, sen mentir, |
357:3 | E desto fez un miragre | a que é chamada hórto |
359:21 | de por quanto llo venderon, | e mantenent' al non fez |
360:8 | dalí nos fez séus parentes | pora amar-nos por ela; |
361 | Como Santa María fez nas Ólgas de Burgos a ũa sa omagen que se volveu na cama u a deitaron. |
361:8 | que fezo no mõesteiro | das Ólgas, que el Rei fez |
362 | Como Santa María fez cobrar séu lume a un ourívez en Chartes. |
362:5 | a Virgen Santa María, | que fez un cégo veer |
362:23 | la igreja que perderan. | E grandes miragres fez |
363 | Como Santa María livrou de prijôn un cavaleiro por ũa cantiga que lle fez, que tiínna preso el Con Simôn. |
366 | Esta tricentésima e sesagésima sésta é como Santa María do Pórto fez cobrar a Don Manüél un açor que perdera. |
366:2 | maravilloso miragre | fez por ũus caçadores. |
367:8 | que fez mui grande na que esperades |
367:28 | E macar ll' o tempo fez mui gran guérra, |
368:4 | direi, que fez a Virgen, | a que queira que ande |
368:20 | E ela foi-s' a Silos; | e pois que fez sa ida, |
368:35 | Ela fez outro día | ben como lle mandaron, |
369:3 | outrossí fez que sa Madre | per tal maneira livrasse |
370:12 | quando fez dela Madr' e Filla juntada; |
371:3 | Pero direi un daqueles | que pouco temp' há que fez |
372:4 | que a Virgen bẽeita | fez por ũa mollér |
374:20 | E porend' a Glorïosa | lles fez que desbaratassen |
375:14 | fez; e comprida mercee |
375:37 | fez-llo a que nóss' escudo |
376 | Como un hóme levava un anél a Don Manüél, irmão del Rei, e perdê-o na carreira, e fez-llo Santa María cobrar. |
377 | Como un rei déu ũa escrivanía dũa vila a un séu crïado, e havía muitos contrarios que o estorvavan contra el Rei, e prometeu algo a Santa María do Pórto, e fez-ll' haver. |
377:3 | E de tal razôn com' esta | fez un miragr' a Reínna |
377:37 | e fez contra o notario | que el Rei cara sannuda |
378:2 | u fez sa Madr' avogada | e séu Fillo Salvador. |
378:15 | Onde daquest' en Sevilla | fez ela miragr' atal |
378:18 | mostrou i sa gran vertude, | ca sempre fez o mellor. |
378:30 | Mais un séu compadre lógo | se fez séu consellador |
378:37 | a fez; e porên vos rógo | que me queirades oír, |
379:28 | fez-lles que se non podéssen | mover daqueles logares |
380:39 | ca Déus a fez mellor |
381:2 | assí fez a de sa Madre | un mórto vivo erger. |
381:26 | fez levantar o menino | tan tóst' e vivo seer |
382 | Como un ric-hóme pidía un herdamento al Rei que lle havía a dar por outro que lle fillara, e nono podía haver dele; e prometeu algo a Santa María, e fez-llo haver lógo mui bõo. |
382:7 | E de tal razôn com' esta | vos quéro contar que fez |
382:32 | mais porque o non colleron, | acordou-s' e fez bon sen, |
382:54 | de cera, fez-llo dar lógo, | chorando con devoçôn. |
383:50 | foi lógo Santa María | per ela, e fez cordura. |
384:41 | e pois que o achou mórto, | fez sõar a campaínna |
384:48 | e o abade tan tóste | o fez meter en escrito |
385:5 | igreja, u mui loada | fosse, fez i na marinna |
386:4 | ena cidade mui nóbre | que fez Déus por maravilla, |
386:8 | fez ajuntar mui gran corte; | esto foi no tempo quando |
389:29 | fez que o moço pedisse | de comer, e foi aginna |
389:32 | déu lóg' aa Grorïosa; | ca fez fillar dos maiores |
389:33 | dous capões que crïava, | que fez assar, e sabores |
391:3 | Desto direi un miragre | que eno gran Pórto fez, |
392:30 | e el foi-s' e fez un furto, | en que passou a postura. |
392:31 | E lógo que fez o furto, | tan tóste foi recadado |
398:12 | fez fazer ũa egreja | muit' apósta e mui béla, |
398:37 | porque fez que os cordeiros | houvéssen por guardadores |
400:11 | que fez Santa Sofía, |
400:33 | e se fez hóm' e nos salvou |
401:45 | e, pois Rei me fez, queira | que rein' a séu sabor, |
401:84 | me fez, que del me gães | siso, que mestér hei, |
403:15 | fez matar a logares |
404:5 | en séu poder e nos fez de non ren |
404:30 | que fez o céo e térra e mar. |
404:68 | se pérça polos pecados que fez, |
404:78 | que con sabor o fez adormentar. |
407 | Esta düodécima é como Santa María fez veer ao hóme que cegara porque se comendara ao démo. |
411:34 | assí que por gran tempo | non fez alí tornada. |
414:32 | e da filla fez madr', est' é verdade. |
414:35 | o fez decer na sa santivigada |
415:12 | foi o ángeo, nos fez connoscer |
417:7 | Esto fez a Santa Virgen, | pois que o tempo compriu, |
418:13 | por que fez dela sa Madre | Déus, e cabo dele sé |
418:24 | a Virgen Santa María, | que a fez responder ben |
419:36 | e San Joán fez lógo | chamar, e a dizer |
419:67 | Mais a hóra da sésta, | direi-vo-lo que fez |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
423:3 | Por nós fez el céo, térra e mar, |
423:7 | De com' el fez a luz e a crïou, |
423:11 | E u os céos fez e estendeu, |
423:15 | E u a térra fez, mostrou ben qual |
423:20 | crïou, grand' óbra e mui nóbre fez; |
423:23 | E u as strelas fez, de cérto sei |
423:34 | que mais fez por nós u per el subiu. |
423:36 | fez de naturas muitas mais ca mil, |
423:39 | E u fez hóme apóst' e mui bél |
424:3 | con razôn lles fez est' amor |
424:57 | que per sonnos os fez ben fis, |
426:26 | fez en Mont' Olivete ant' os hebréus. |
427:13 | de sũu fez, por que cada un gran sen del recebeu. |
427:24 | o aire fez; e entôn viron decender |