B:7 | E macar éu estas dúas non hei |
B:8 | com' éu querría, pero provarei |
B:16 | cousa que el fez; e por aquest' éu |
B:20 | receber, ca per el quér' éu mostrar |
B:31 | Porên dela non me quér' éu partir, |
1:1 | Des hoge mais quér' éu trobar |
3:23 | per quant' end' éu aprendí, |
3:36 | non póss' éu perdôn gãar.” |
4:9 | per quant' end' aprendí éu— |
4:81 | Diss' el: “Non, ca éu cobrí |
5:3 | E desto vos quér' éu óra contar, segund' a letra diz, |
5:5 | de Roma, segund' éu contar oí, per nome Beatriz, |
5:11 | e, per quant' éu de séu feit' aprendí, foi de mui gran valor. |
5:24 | e vós seede-ll' en logar de madre porên, vos rógu' éu, |
5:44 | “En poridade vos quér' éu aquesto dizer.” |
5:60 | que jouvéssen con ela per força, segund' éu aprendí. |
5:83 | O Cond' e a Condessa lle disséron: “Que hás?” Diz: “éu hei |
5:85 | Diss' o irmão do Conde: “éu o vingarei |
5:142 | mas ante que éu en el faça ren, séus pecados dirá |
6:24 | dizend': “éu dar-ll-ei que jante, | e demais que merende.” |
6:43 | se o viran; e un hóme | lle diss'; “éu o vi ben quando |
7:11 | ca, per com' éu apres' hei, |
9:19 | vẽo i un monge, | segund' éu aprendo, |
10:17 | se éu per ren póss' haver séu amor, |
12:3 | E daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra contar, |
15:30 | que mui mais sei éu ca ti assaz, |
15:31 | e de tod' esto éu ben m' avanto |
15:57 | e quant' éu hei tenn' encomendado |
15:125 | éu fui catar a sa sepultura |
15:150 | lle foi do córp'. “Aquesto vi éu,” |
16:3 | E desta razôn vos quér' éu agora dizer |
16:52 | e para-mi mentes, ca éu non tenno anfaz; |
16:57 | ollos nunca viron; porên seja éu dos téus |
16:65 | quanto lle mandara ela; e, com' oí éu, |
17:4 | vos quér' éu óra contar sen mentir, |
17:38 | en que éu póssa seer conssellada.” |
20:30 | per quant' éu entendo, |
22:5 | e dest' un miragre vos direi éu |
25:13 | non pod' achar, com' aprix éu, |
25:21 | farei éu mui de coraçôn |
25:33 | Respôs el: “Non quér' éu creer |
25:56 | se éu pagar non llo podía |
25:58 | a paga u mia éu porría. |
25:59 | Ca éu a vós lo pagarei, |
25:97 | mas esto quér' éu cometer, |
25:148 | per como éu achei escrito: |
26:28 | e disse: “Macar m' éu de ti despago, |
26:29 | a salvaçôn éu cha trago |
27:33 | ca éu vos serei i tal ajudador |
28:11 | De com' éu escrit' achei, |
28:102 | mais me quér' éu crischão |
29:5 | Per quant' éu dizer oí |
35:80 | que matou séus ẽemigos, | como vos éu ja dit' hei. |
38:16 | en Castro Radolfo, per com' éu oí retraer, |
38:42 | son, quér' éu óra lógo cometer |
42:25 | daquela que éu amava, | ca éu ben o jur' a Déus |
42:27 | porên daquí adeante | serei éu dos sérvos téus, |
42:69 | E pois en toda sa vida, | per com' éu escrit' achei, |
42:71 | que o levou pois conssigo | per com' éu creo e sei, |
43:6 | muit' end' el; mas disse-ll' ela: | “éu vos porrei en carreira |
43:7 | com' hajamos algún fillo, | ca se non, éu morrería. |
44:19 | Santa María, éu venno a ti |
45:48 | éu sobirei ao céo, | e vós aquí mi atendede, |
45:56 | hei éu de fazer sen falla, | pois vós ên sabor houvérdes; |
49:15 | segund' éu sei ben e oí, |
49:17 | ca muitos hómees éu vi |
49:21 | E, segund' éu oí dizer, |
50:5 | que córpos e almas nos julgass', éu o sei, |
53:10 | direi-ll' éu de com' a Virgen | quis no meninno mostrar. |
53:21 | “Se non quisérdes, o fógo | sei éu que verná a mi |
53:24 | e travou lógu' en sa madre, | dizendo: “Ai éu, ai éu!” |
53:25 | E ela o en séu cólo | fillou, com' aprendí éu, |
53:38 | “Madr', éu farei i as gentes | vĩir ben dalend' o mar |
53:41 | e que éu faça téu rógo, | aquest' en dereito jaz, |
53:52 | mostrade-mi as Escrituras, | ca éu as espranarei; |
55:13 | fez, como vos éu ja dixe, | que se foi con un abade, |
55:32 | “Mia Sennor, éu a ti venno | como mollér que se sente |
55:37 | Esto con medo cho peço, | ca éu sõo mui covarda |
58:4 | que Santa María fez, com' éu sei, |
58:60 | haverei, nen non quér' éu outr' amor |
59:7 | per com' éu escrit' achei, |
63:28 | tanto fez i d' armas, per quant' end' éu sei, |
63:52 | que vençudos foramos éu e os méus; |
63:61 | e éu hei un méje dos de Monpislér |
64:7 | Esta dona, per quant' éu dela oí dizer, |
64:33 | e porende a ela rógu' éu, que pód' e val, |
64:48 | e que a hajades quant' éu podér punnarei; |
64:49 | mas de vóssas dõas me dad', e éu llas darei, |
65:33 | e ele lle disse, per quant' éu entendo: |
65:71 | E o hóme disse: “Pero éu fezésse |
65:76 | que lle levasse, e disse-ll': “éu te rógo |
65:86 | póss' éu haver ante que aquest' achado.” |
65:113 | disse-lle chorand': “éu vos farei ajuda, |
65:151 | nen que vos éu leixe, assí Déus m' ajude, |
66:55 | diss' a Virgen: “éu ir-m-ía, |
66:57 | mais o que ti éu dad' havía |
67:69 | e éu vos mostrarei óra | com' est' hóm' en que fïades |
67:73 | e éu te conjur' e mando | que a digas sen contenda, |
67:79 | “Quand' el aquesta dizía, | sól non éra éu ousado |
71:25 | ca éu soon aquela | que hás chamada tanto; |
73:36 | com' esta, ca ja nunca, enquant' éu viver, |
74:12 | “Esto que ch' éu faço é con gran razôn, |
75:29 | E porend' éu vos consello | que façades testamento, |
75:45 | Diss' el entôn: “Vai-te lógo, | ca ben vees com' éu fico |
75:59 | se aquesta vélla mórre, | segund' éu entend' e creo, |
75:62 | que éu leix' est' hóme bõo; | mas id' i se ir queredes, |
75:72 | cono córpo de méu Fillo, | de que éu fui emprennada.” |
75:90 | u éu veja o téu Fillo, | que é téu Padr' e amigo.” |
75:103 | e ar viu a casa chẽa, | per com' éu achei escrito, |
75:126 | Mais valvéra que non fosse | éu en este mundo viva, |
76:3 | Porend' un miragre vos quér' éu óra contar |
76:22 | dizend': “Este terrei éu trões que vir |
78:41 | oïrei éu toda, por que Déus de peleja |
78:58 | se non, nunca faça éu mia vida goiosa.” |
79:18 | Mas Santa María lle diss': “éu te rógo |
82:21 | que con estes garfios que éu trag' aquí |
82:26 | me, ca de gran medo hei end' éu assaz.” |
84:4 | un cantar da Virgen santa, | que éu dun bon hóm' aprix, |
85:26 | ca éu sõo a que tu e todos téus parentes |
88:6 | segund' éu oí contar, |
88:39 | porend' éu d' aquí ir-m-ei.” |
88:74 | foi. E diss': “éu que farei?” |
92:9 | que perdera, com' aprix éu, |
94:16 | que, per quant' éu aprendí, |
96:3 | Aquesto digu' éu por Santa María, |
96:9 | e se éu podér, per mi vos mostrado |
97:19 | hóme da Virgen, com' aprix éu; |
98:21 | e fas-me, Sennor, que seja | éu dos sérvos téus |
101:32 | loores, com' aprix éu, |
102:50 | mais, en com' éu hei oído, |
103:3 | E daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra contar, |
103:12 | se verei do Paraíso, | o que ch' éu muito pidí, |
103:23 | e diz: “éu daquí ir-me quéro, | ca hoi mais comer querrá |
104:5 | E daquest' un gran miragre | vos direi, que éu oí |
104:32 | ond' aquesta mollér éra, | per com' end' éu apres' hei, |
104:42 | en séu poder, por grand' érro | que me ll' éu fui merecer”. |
105:22 | éu o farei, pois vos en prazer jaz.” |
105:87 | e disse-ll: “éu trago as meezinnas |
106:25 | “Se éu saír de prijôn, |
106:40 | “Per quant' éu a vós oí, |
108:40 | que, com' éu de cérto sei |
109:25 | dos Céos en como vos éu direi: |
109:36 | mai-los dïabos, com' aprix éu, |
115:92 | éu endeito |
115:166 | E per com' aprendí éu, |
115:190 | ca, per com' éu apres' hei, |
115:238 | que direi éu, se lle praz, |
115:301 | éu te faço certão |
116:39 | ca éu taes alá vi |
118:23 | éu e ele.” E tan muito chorou |
124:5 | como vos éu contar quéro; | e, según com' aprendí, |
124:21 | ca éu sempr' en ti fïando | receb' aquesta paixôn.” |
124:29 | E pois ll' esto feit' houvéron, | diss': “Amigo, sempr' éu quix |
125:23 | com' éu a donzéla haja | lógu' esta noit' en méu poder; |
125:37 | dizend': “O que nos mandastes | mui ben o per recadei éu, |
125:59 | come en logar de fillo; | e se éu morrer herdarás |
125:60 | mui grand' algo que éu tenno, | que gannei sen tricharía.” |
125:77 | E éu farei ao bispo | que venna por ti lóg' acá, |
127:32 | por entrar ena eigreja | da Virgen, com' aprix éu, |
127:42 | sobr' ele eno méu nome, | e éu farei-o sãar.” |
130:28 | enquant' éu viva, e a loarei |
131:14 | qual vos quér' éu óra contar e dizer. |
131:35 | E daquest' avẽo, per quant' aprix éu, |
132:85 | di-m' ũa ren, éu te rógo, |
133:8 | que padr' e madre, com' éu aprendí, |
135:90 | diss' el, “éu irei u é |
135:129 | ond' éu este cantar fiz, |
136:11 | En essa vila, segund' éu aprix en verdade, |
138:7 | E dest' un miragre, per com' éu oí, |
138:28 | sérvo cégu' e póbre com' hoge jasqu' éu; |
142:22 | disse: “Sennor, éu adurei aquên |
143:32 | dest' éu fïador sería.” |
144:10 | que esta Sennor, com' éu aprendí, |
144:30 | que envïou por el, com' aprix éu, |
145:39 | fillade-o lógo, ca éu ir-me quéro.” |
146:3 | macar mal prenda, creo éu |
149:51 | des i non viu a Virgen, | mais disse-ll': “éu te rógo, |
152:21 | éu sõo Santa María, | e venno-te téu estado |
153:24 | ca éu non m' irei daquên, |
155:16 | fosse, e el respondeu-lle: | “Esto vos non farei éu.” |
155:28 | ar fugiu-lle lóg' a agua, | per quanto éu aprendí; |
155:29 | e assí passou dous anos, | per com' éu escrito vi, |
159:4 | que mostrou Santa María, | per com' éu oí contar, |
161:16 | macar éu e mia companna | a lavremos come nóssa; |
165:27 | Pois sa oraçôn fezéron, | per quant' end' éu aprendí, |
165:42 | e, éu vejo-a bastida | como non vi outra tal?” |
165:44 | “Sennor, quanto vos éu dixe | verdad' éste e al non; |
167:15 | Ca éu levarei méu fillo | a Salas desta vegada |
168:24 | pero éu sõo pecador, |
169:33 | Depois aquest' avẽo, | que fui a Murça éu, |
171:14 | fillo, per quant' éu aprendí, |
173:3 | Dest' avẽo un miragre, | per com' éu oí dizer |
174:24 | muit' hei éu de ti gran dóo | de que ta lingua tallaste; |
175:60 | éu mórte crúa e maa; | porên non quis que morresse |
176:11 | dões e a sa omagen | faría, com' aprix éu, |
177:6 | e desto un gran miragre | vos quér' éu óra contar. |
177:21 | Diss' ele: “Ca éu ben cuido | aínda veer destes méus, |
178:7 | Ao lavrador nacera | muleta, com' aprix éu, |
178:22 | ca éu a dei ja a Salas, | e ben tenno que me valla.” |
183:9 | de pédra ben fegurada, | e, com' éu de cért' achei, |
185:4 | en Chincoia, un castélo, | per quant' end' éu aprendí, |
185:14 | vos darei éu o castélo | de Chincoia en poder.” |
185:15 | Diss' el: “Como?” Respôs-ll' ele: | “Se éu vósso poder hei, |
185:19 | E diss' el rei de Grãada: | “éu por mi, u al non há, |
186:20 | se a visses como a óra éu vi |
186:39 | ca dereit' é”. E, per com' end' aprix éu, |
188:3 | Desto ela un miragre | mostrou, que vos éu direi, |
191:13 | indo per un semedeiro. | E mui ben que vos éu conte |
193:39 | “E porque entendeu ela | que prendera éu engano, |
195:59 | que en quant' éu receava |
195:61 | ca sempr' éu guardara, |
195:141 | est' e éu sandía |
197:27 | mais éu, porque ele seja | perdõado, sen falir |
197:31 | e éu promet' a sa óbra | déz daquestes pórcos méus, |
201:40 | non cates com' éu sõo | pecador e astrosa, |
201:50 | perdõar-ch-á méu Fillo, | ca éu t' ajudaría.” |
208:24 | “Abellas, comed' aquesto, | ca éu o vinno beví; |
209:16 | que éu ben cuidava que éra mortal, |
213:39 | e non queiras que éu moira | a gran tórt' e sen dereito, |
213:54 | ca nunca éu vos fiz tórto, | sabe-o tod' esta beira.” |
213:57 | ca éu non hei nulla culpa | daquelo que m' apõedes.” |
216:4 | que éu oí, dũa dona | que fillava gran prazer |
216:24 | estar de Santa María | e disso: “Quér' éu alí |
216:37 | mas de quanto tu cuidaste | éu cho tornarei en al, |
219:41 | E éu aqueste miragre | farei põer entr' os téus |
222:7 | Pois dizer-vos quér' éu dela | un miragre mui fremoso, |
222:12 | que é chamada Lixbõa, | com' éu achei en verdade, |
223:5 | de coraçôn; e desto quér' éu contar |
225:7 | ontr' os outros que oístes, | e tenn' éu que atal éste |
226:28 | hórtas e moínnos, com' aprendí éu, |
229:2 | a que defend' outros muitos, | per com' éu sei e oí. |
231:42 | porrei t' end' éu ena vía. |
232:6 | e daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra dizer. |
232:19 | Assí passou quatro meses, | segundo éu aprendí, |
232:24 | que se éu aquesto faço, | que méu açor acharei.” |
234:8 | enserrado no séu córpo, | fez, per com' éu aprendí, |
234:12 | natural, e Don Rodrigo | o crïou, per quant' éu sei, |
235:16 | Ũa vez dos ricos-hómes | que, segundo que éu sei, |
235:23 | Mas éu o desfarei todo | o que eles van ordir, |
235:47 | Ca os mais dos ricos-hómes | se juraron, per com' éu |
236:16 | eno coraçôn a Virgen | rogou, com' aprendí éu, |
236:22 | dizendo: “Non hajas medo, | ca éu te venn' ajudar.” |
237:22 | como vos retraí ant' éu, | tev' assí por guisado |
237:31 | ela começou vózes dar: | “Ai éu en térr' allẽa, |
237:38 | óra quant' éu quisér, aquí | o córp' e quant' houvéres |
237:40 | fazer, mas ant' éu morrerei, | vilão, falsso, rudo.” |
237:64 | que lle diss' entôn: “Erge-t' ên, | ca de pran éu t' ajudo.” |
237:83 | que quér que me conféss' ant' éu | que moira, entendades, |
239:15 | ca éu non tenno vóss' haver |
240:7 | ena loar, e sempr' éu loarei |
241:55 | porende dá-mio vivo | que éu póssa havê-lo |
242:7 | E dest' un mui gran miragre | vos quér' éu óra contar |
242:24 | que acorrudo das gentes | non foi, segund' éu achei; |
244:21 | “Ir quér' éu aa tavérna | ante do vinno bever, |
244:29 | con ele aa igreja; | e, segund' éu aprendí, |
245:16 | en San Salvador da Torre | e, per quant' éu aprendí, |
245:50 | nembre-te se t' éu serviço | fiz que foss' a ta loor.” |
245:57 | me sóes na mia capéla, | porên te vin éu guarir |
245:63 | E as pórtas do castélo | fórtes, com' aprendí éu, |
246:36 | com' éu tan gran ben fezéstes?” | Respôs-ll' ela volontér: |
246:37 | “éu sõo a que nas cuitas | acórr' a quen m' há mestér, |
247:12 | e pois que compriu déz anos, | séu padre, com' éu aprendo, |
247:15 | que rogass' éu a téu Fillo | que de méu marid' houvésse |
247:16 | linnaj' e naceu-me esta | filla; mas se éu soubésse |
249:5 | a Virgen Santa María, | per com' éu aprix e sei; |
251:13 | E a moça na claustra, | per com' éu aprendí, |
253:26 | sequér vi éu queno vira, | que m' ên contou a verdade. |
253:53 | d' éu querer o bordôn vósso | levar; mais vós, Virgen pura, |
256:5 | ca m' estava éu deante | e todo vi e oí, |
256:23 | ca pois éu a sa fegura | vir, atal creença hei |
258:9 | a Virgen Santa María | e, segund' éu aprendí, |
258:28 | quanta massa éu havía | dei ja aos póbres séus |
261:25 | e bõa dona, éu vo-los veer |
265:25 | E alí jazendo, per quant' aprix éu, |
265:69 | éu, Joán Damascẽo, que viv' acá, |
265:81 | mais farei-vo-ll' éu o que mal fazer quis, |
265:93 | e dizend' assí: “Se t' éu serviço fiz, |
265:99 | que me dé mia mão, ca éu nunca fix |
265:101 | e se cantar ou loor éu de ti dix |
267:52 | por algũu tempo t' éu fazer pesares, |
267:54 | servir-t-ei éu sempr' e farei téu mandado. |
267:55 | Nembra-te, Sennor, que t' hei éu prometudo |
268:23 | E promet' éu, Virgen santa, | que éu aa ta eigreja |
268:24 | de Vila-Sirga de grado | vaa, que éu sãa seja |
268:25 | per ti desta mia gran coita | que éu padesqu' e sobeja, |
269:26 | diz: “Sennor, de bõa mente | o farei éu, sen mentir.” |
269:31 | e me disse ‘Déus te salve’; | e éu respondí que ben |
269:33 | que me ben non confessasse; | e éu respondí porên |
269:35 | Ar disse-m' outra vegada, | que se éu pesseverar |
269:37 | mui ced' ao paraíso; | e éu lógo sen tardar |
271:20 | éu hei tan gran esperança | na Virgen espirital |
271:24 | éu quéro que me façades | pelos pées pendorar |
272:24 | que daquestes méus pecados | podéss' éu perdôn haver?” |
272:25 | Diss' el: “Quand' esta omagen | que éu vejo se mover |
272:28 | entôn serás perdõada, | cuid' éu, dos pecados téus.” |
272:47 | E todos entôn chorando, | segund' éu escrit' achei, |
273:24 | e porên buscade fíos, | amigos, ca éu agulla |
274:34 | mestér de t' alá tornares, | ca éu téu mal non querría. |
274:36 | deste día a un ano | serás mórto, éu o sei; |
274:37 | e a esto para mentes, | ca éu ant' a ti verrei |
274:53 | e disso que éu salrría | cras do mundo; e os séus |
275:27 | E disse lógo como vos éu direi: |
275:28 | “Soltade-me, ca ja éu ravia non hei, |
277:1 | Maravillo-m' éu com' ousa | a Virgen rogar per ren |
281:19 | E se tu assí fezéres, | todo cho éu cobrarei.” |
281:20 | Diss' el: “Di-me que che faça, | e lógo cho éu farei.” |
281:51 | Ca éu fiz tan mao feito, | que nunca viu hóme quen |
281:55 | Mais des hoje mais do démo | m' espeço e négo éu |
281:63 | Diss' entôn el Rei: “Amigo, | éu fui errado, par Déus, |
282:8 | que mostrou grand' en Segóvi' a, | com' éu en verdad' achei, |
283:28 | e juro-vos éu sen mentir |
285:3 | Dest' un fremoso miragre vos quér' éu óra contar |
285:5 | que, per com' éu aprendí, éra de mui bon semellar |
285:65 | ca éu non sería |
285:91 | en leixar téu mõesteiro u vivías, com' éu sei, |
285:95 | Por est' éu terría |
285:97 | e éu guisaría |
285:101 | toda a visôn que vira. E per quant' éu aprendí, |
291:29 | te peço que tu mi acórras, | e enquant' éu vivo for |
291:37 | e filló-o pelo braço | e diz: “Quéro-t' éu en paz |
291:39 | E lógo aquela hóra, | assí com' aprendí éu, |
292:7 | De mannas e de costumes, | per quant' éu del aprendí, |
292:9 | e sobre tod' outra cousa, | assí com' éu del oí, |
292:64 | ca dela tiv' éu o reino | e de séu Fillo mui bél, |
292:75 | sería que o fezésse.” | Maestre Jorge diss': “éu, |
292:76 | ca éu fix aquesta óbra | toda e est' anél séu |
293:5 | o hóm' a Déus. E daquesto, | segundo éu aprendí, |
295:4 | que mostrou Santa María, | per com' éu pud' aprender, |
295:39 | “Non,” diss' ela, “mais as vóssas | mãos vos beijarei éu |
295:49 | e ela fez-lle mercees | grandes, segund' éu oí, |
296:21 | e éu dizer-cho quéro | ca méu Fill', u el sé, |
296:26 | pois me fillou por madre | Déus, seend' éu mollér.” |
298:45 | que de ti pres carne, Virgen, rógo-t' éu |
301:17 | e se t' algún pesar fige, | que seja éu perdõado, |
303:29 | “Aquesto que me tu rógas | farei éu de bõa mente, |
305:24 | e viü seer na rúa, | com' éu achei por verdade, |
308:3 | E dest' un mui gran miragre | vos quér' éu óra mostrar |
309:11 | En aquel tempo tan bõo, | de que vos éu óra digo, |
309:39 | “E demais, por sinal déu-me, | por que éu esto creesse, |
309:40 | que na sa fésta d' Agosto, | u éu visse que caesse |
311:16 | a Monssarraz. Mas primeiro, | per quant' end' éu puid' oír, |
311:44 | e porend', enquant' éu viva, | sempre no coraçôn méu |
313:11 | Aqueste miragre fezo, | assí com' aprendí éu, |
313:14 | ca éu de loar séus feitos | hei sabor e gran prazer. |
313:17 | estavan en mui gran coita; | e, assí com' éu oí, |
314:2 | E desto vos dizer quéro | un miragre que éu sei |
314:16 | viçosos cab' ũa fonte | que éu hei; des i caçar |
314:44 | e móstr' aquí ta vertude, | ca el e éu somos téus, |
315:37 | “Virgen Santa María, | com' éu creo e entendo, |
316:17 | alên do río da vila, | assí com' éu apres' hei, |
316:31 | dizend': “Ai, Santa María, | est' éu mio fui merecer, |
316:37 | e tan tóste que foi dita, | per quant' end' éu aprendí, |
316:40 | que hóme con prazer chóra, | e diss' el: “Sennor, éu fól |
316:43 | que enquant' éu vivo seja, | nunca por outra mollér |
317:11 | en ũa fésta, per com' éu aprendí, |
317:43 | Mais avẽo-ll' en como vos éu direi: |
318:16 | e furtou na sa eigreja, | per com' éu oí contar, |
319:7 | Porên quér' éu dela un miragr' honrrado |
321:36 | mais fazed' agora tanto | éu direi, e vos calade, |
323:16 | dizendo: “Ai éu, méu fillo, | como fico de ti sóo; |
323:17 | quiséra éu que tu visses | min com' éu vi téu avóo, |
324:7 | Aquesto foi en Sevilla, | per quant' end' éu aprendí, |
324:9 | da Virgen Santa María, | que éu per méus ollos vi |
325:38 | deste logar e trei migo, | ca éu te porrei na vía.” |
325:59 | Entôn a mollér lles disse: | “éu sõo póbr' e mesquinna, |
327:25 | rógo-te que éu non moira | assí, se t' ên prazer for.” |
328:64 | se esto que vos éu rógo | o faço por null' engano, |
333:39 | Ca des Pascüa i jouve | assí como vos éu digo |
334:24 | non bevas ên nemigalla, | e ven-t' e éu te darei |
334:29 | foi mia ama que llo désse | a méu am', ant' éu provar |
336:30 | éu e os mais deste mundo | por pecados que fazemos.” |
336:35 | Entôn diss' o cavaleiro: | “Mia Sennor, éu sõo vósso, |
336:41 | éu farei que o méu Fillo | te cambiará a natura |
337:15 | se fillava mui de rijo, | segundo aprendí éu. |
339:16 | ũa nave, e éu vi quena viu; |
339:56 | que fez muitos miragres, com' éu sei, |
340:60 | t' éu veer con el, ca sería |
341:25 | ca de tal cousa com' esta | non póss' éu haver conórto, |
341:27 | Diss' ela: “Ja Déus non queira | que éu en tal tórto jaça, |
341:28 | e non há no mundo salva | que éu sobr' esto non faça; |
345:62 | querría éu mil vegadas | ante ca ele morrer.” |
345:66 | ca se ele ficar vivo, | éu mal non pósso haver.” |
345:74 | “Outro tal hei éu sonnado, | que vos quéro retraer.” |
347:28 | se meteu pera Tudía, | dizend': “éu fui mentireira |
351:4 | que mostrou Santa María, | com' éu en verdad' achei, |
351:5 | na eigreja d' Arconada, | ũ' aldea que éu sei |
353:23 | consigo no mõesteiro; | e, per com' aprendí éu, |
353:54 | éu te darei ben que cômias, | ca te vejo magr' andar.” |
353:57 | mas éu ao bon meninno | daquelo que mi a min dan |
353:67 | que con el e con séu padre | éu fosse a jantar cras.” |
353:70 | rógo-t' éu que vaa tigo | comer de tan bon manjar.” |
353:72 | e disse-lles: “Ai, amigos, | cras me irei éu, par Déus, |
355:11 | Este manceb' en Manssella, | com' éu aprendí, morava, |
355:34 | “Ante vós fôssedes mórta | nen éu nunca fosse nado |
355:49 | “Porquê non casades migo?” | Diss' el: “Ja vos éu primeira- |
355:69 | éu fui ena ta igreja, | por méus dinneiros, estando, |
355:74 | deste feito que mi apõen. | Se éu non sõo culpado, |
355:95 | seja, ca éu estou vivo, | c' assí quis a Virgen Santa |
355:98 | e per ela hei éu vida, | pero que estou colgado.” |
356:23 | outorgara d' acabá-la, | per como éu apres' hei, |
358:13 | “éu vos mostrarei un canto | dũa medida tamanna |
359:25 | ca éu te porrei en salvo, | e esto verás tu ben, |
360:22 | que de Mafomét' a seita | póssa éu deitar d' Espanna. |
361:11 | En aquele mõesteiro, | segundo aprendí éu, |
362:3 | E de tal razôn com' esta | vos quér' éu óra dizer |
362:15 | Esta foi aquela arca | de que vos éu ja falei |
362:30 | “Par Déus, éu fiz aquel' arca | ante que fosse cegar.” |
368:5 | éu ena sa companna | e ao démo mande |
368:33 | en que méu Fillo pósto | foi, ond' éu fui prennada, |
369:71 | Diss' un deles: “éu o trago, | que con mia mollér cẽasse, |
369:74 | que fillei óra no río, | u andavamos pescando | éu e un méu companneiro.” |
371:29 | Santa María do Pórto, | dizendo: “éu vou a ti; |
372:18 | pela mão e disse-ll': | “éu te venno sãar. |
372:21 | ca éu sõo aquela | que pósso guarecer |
376:45 | e déu-lla; e pois lo feito | lle contou, com' éu aprendo, |
378:35 | Ca éu mia mollér tiínna | que ja quería transir, |
380:19 | e, com' éu vej' e vi, |
380:53 | u quant' éu querría |
381:21 | se non, léva-me con ele, | ca mais non viverei éu |
382:17 | cousa que éu dada haja; | mais tal logar buscarei |
382:40 | do gran Pórt', éu lle prometo | que lle darei como quér |
382:49 | Diss' el Rei: “éu dar-vos quéro | Alvaça, que é mellor |
386:43 | mais aduzede-mio lógo; | ca éu hei grand' asperança |
391:8 | havía: o qu' é deante, | atrás, com' éu aprendí, |
399:28 | seend' as pórtas serradas, | e diss': “éu te rógo |
399:37 | e tan tóste nas tas coitas | porrei éu recado; |
400:24 | que ll' éu dé, cento me dará |
401:42 | que rógues a téu Fillo | que, mentr' éu aquí for |
401:88 | en algũus logares, | segundo que éu sei, |
402:13 | ca outro ben senôn vós non hei éu |
404:25 | “Santa María, éu venno a ti |
404:64 | que se non pérça; ca éu sõo séu |
407:41 | E cre' i óra esto que ti digu' éu: |
408:11 | Este de que vos éu falo | éra fidalgu' escudeiro, |
410:3 | E porque éu gran sabor hei |
411:49 | dũas grandes montannas, | e disse-ll': “éu te rógo |
411:53 | grand' entre méus vezinnos, | que éu, palo Déus santo, |
411:67 | O ángeo lle disse: | “éu soon mandadeiro |
411:105 | e levou séus parentes | sigo, com' éu aprendo, |
419:43 | E com' éu hei oído, | estes maos judéus, |
419:56 | que vigïedes migo; | ca éu de cérto sei |
419:88 | a mia alma méu Fillo | levou, ben ti digu' éu, |
419:94 | que éu amostrar póssa.” | E ela lle lançou |
419:104 | “Dized' u a metestes; | mais sei éu que nenllur |
419:106 | ca éu a vi na nuve | sobir, e me chamou. |
419:109 | que éu vi o séu córpo | mui mais branco ca lis |
420:69 | E porende, Bẽeita, | te rógu' éu aficada- |
424:36 | ar í-lo-ei éu connocer.” |
427:21 | e estand' alí, direi-vos éu o que lles conteceu: |