28:15 | vẽo a vila cercar |
28:87 | sôbela vila estar |
28:97 | e na vila foi entrar |
31:6 | de Jésse na sa eigreja | que éste en Vila-Sirga, |
31:60 | poi-lo viu en Vila-Sirga, | houv' ên maravilla féra; |
51:36 | e diss' a outro da vila, | que poséran por porteiro, |
51:64 | que sobr' a vila deitara. |
62:34 | a gente da vila, qu' esteve muda, |
62:38 | per meia a vila, de todos vïúda, |
65:83 | E morou ena vila ben quinze días, |
65:192 | sa mórt' os da vila e lógo vẽéssen |
67:12 | un hespital fezo fóra | da vila u el morava, |
68:18 | soía na vila d' Arraz. |
75:9 | Ena vila u foi esto | havía un usureiro |
75:13 | Outrosí en essa vila | éra ũa vellocinna |
99 | Como Santa María destrüiu un gran póboo de mouros que entraran ũa vila de crischãos e querían desfazer as sas omágẽes. |
104:31 | E entrant' a ũa vila | que dizen Caldas de Rei, |
105:10 | que havía ena vila d' Arraz. |
105:65 | E todo-los daquela vila ardían |
119:7 | Este sobrejoíz éra dũa vila bõa |
119:20 | aquel hóme e da vila longe o levade.” |
119:27 | E mantenente da vila o poséron fóra |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
136:7 | Esto na vila de Fója foi ant' ũ' eigreja |
136:11 | En essa vila, segund' éu aprix en verdade, |
136:25 | des i per toda-las rúas da vila rastrada; |
136:28 | e o pintor dessa vila toda a pintava; |
144:21 | da vila, e touros trager mandou, |
159 | Como Santa María fez descubrir ũa pósta de carne que furtaran a ũus roméus na vila de Rocamador. |
162:16 | fóra da vila cabo do portal, |
165 | Como Santa María de Tortosa d' Ultramar defendeu a vila do soldán. |
165:17 | e parou mentes na vila, | e tan pouca gent' i viu |
165:32 | pera fillaren a vila, | mas non foi com' el cuidou; |
165:40 | dizendo que esta vila | non se podía bastir |
165:49 | vẽéron, que ũ' eigreja | dentro ena vila há, |
165:56 | e desta guisa sa vila | guardou a do bon talán; |
181:11 | E corrían pelas pórtas | da vila, e quant' achavan |
181:16 | e lógo fóra da vila | a sina sacar mandasse |
183:13 | e Santa Marí' a vila | de Faarôn nomẽar |
187:11 | morava na vila en Monte Sïôn |
212:36 | da vila; e pois que hóme | deante nen depois ir |
217 | Esta é de como un conde de França que vẽo a Santa María de Vila-Sirga non pude entrar na eigreja a mẽos de se confessar. |
217:8 | a Virgen en Vila-Sirga | dun conde que vẽo i |
218 | Esta é como Santa María guareceu en Vila-Sirga un hóme bõo d' Alemanna que éra contreito. |
218:3 | E dest' en Vila-Sirga | miragre mui fremoso |
218:30 | Mas atá Vila-Sirga | con el foron chegados, |
218:49 | e pois a Vila-Sirga | os déu en ofreções |
222:11 | En Portugal, a par dũa | vila, mui rica cidade |
227:8 | que ía a Vila-Sirga | cada ano sen vergonna |
227:13 | de Vila-Sirga, u ele | ía sempr' en romaría, |
227:41 | e a Vila-Sirga lógo, | a cas da Santa Reínna, |
229 | Como Santa María guardou a sa eigreja en Vila-Sirga dos mouros que a querían derribar, e fez que fossen ende todos cégos e contreitos. |
229:6 | u óra é Vila-Sirga, | segundo que aprendí. |
232 | Como un cavaleiro que andava a caça perdeu o açor, e quando viu que o non podía achar, levou ũu açor de cera a Vila-Sirga, e achó-o. |
232:23 | aa Virgen grorïosa | de Vila-Sirga, ca sei |
234 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar. |
234:16 | que se foss' a Vila-Sirga; | e foi i, e pois chegou, |
237 | Como Santa María fez en Portugal na vila de Santarên a ũa mollér pecador que non morresse ta que fosse ben confessada, porque havía gran fïança en ela e jujũava os sábados e as sas féstas a pan e agua. |
238:23 | na vila. E os gẽollos | ficaron todos entôn |
243 | Como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de mórte en un regueiro, e chamaron Santa María de Vila-Sirga, e ela por sa mercee acorréu-lles. |
243:7 | mostrou cabo Vila-Sirga | per ũa mui gran geada, |
243:20 | chamaron de Vila-Sirga | que os valess', e certeiros |
243:25 | cavalgaron. Des i foron | a Vila-Sirgu' e loores |
244:7 | En Lared' há ũ' igreja | que fóra da vila 'stá, |
246:15 | Esta igrej' alongada | da vila ja quant' está. |
246:26 | e foi-se pera a vila, | mas non de mui gran vagar. |
246:27 | E quando foi aas pórtas | da vila e entrar quis, |
246:32 | que a fillou pela mão | e na vila a meteu |
249:8 | que é en cabo da vila, | muitos maestres de pran |
252:15 | Os da vila, quand' oíron | esto, per com' aprendí, |
253 | Como un roméu de França que ía a Santïago foi per Santa María de Vila-Sirga, e non pod' ên sacar un bordôn de férro grande que tragía en pẽedença. |
253:11 | Un hóme bõo morava | ena vila de Tolosa |
253:29 | que chaman de Vila-Sirga, | e preguntou aa gente |
253:31 | “Alí chaman Vila-Sirga, | logar mui maravilloso, |
255:46 | foi pela vila, e vẽo lógu' i |
255:87 | fóra da vila cab' o caminno |
268 | Como Santa María guareceu en Vila-Sirga ũa dona filladalgo de França, que havía todo-los nembros do córpo tolleitos. |
268:6 | que fezo en Vila-Sirga, | ond' outros muitos sabemos. |
268:17 | os miragres que a Virgen | faz en Vila-Sirgu'; e quando |
268:24 | de Vila-Sirga de grado | vaa, que éu sãa seja |
268:29 | e pois foi en Vila-Sirga | fez, como sól seer manna |
278 | Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería. |
278:4 | que mostrou en Vila-Sirga | a Madre de Manüél, |
278:8 | a fazer en Vila-Sirga | miragres, per que sãou |
278:19 | E pois saíron da vila, | mui préto daquel logar |
278:30 | que fosse por Vila-Sirga, | se quisésse lum' haver. |
278:34 | llo déra en Vila-Sirga | pelo séu mui gran poder. |
278:37 | e pois foi en Vila-Sirga, | fez sa oraçôn e viu, |
291:40 | do cárcer en que jazía | e da vila con el déu |
293:16 | da vila foi, mui ben feita, | e viu sobr' ela estar |
301 | Como Santa María de Vila-Sirga tirou un escudeiro de prijôn, que o tiínnan en Carrôn pera matar. |
301:4 | a Virgen en Vila-Sirga, | na sa eigreja honrrada, |
301:25 | e achou-s' en Vila-Sirga, | e foi ende ben certeiro |
308:4 | que mostrou en ũa vila | que Rara sóen chamar, |
311:18 | da vila, começou lógo | mal tempo, per bõa fé. |
313 | Esta é da nave que andava en perígoo do mar, e os que andavan en ela chamaron Santa María de Vila-Sirga, e quedou lógo a tormenta. |
313:12 | a Virgen Santa María | de Vila-Sirga con séu |
313:31 | que ela en Vila-Sirga | fez e faz a quantos van |
313:36 | a Virgen Santa María | de Vila-Sirga, e non |
313:47 | Pois que tu en Vila-Sirga | aos cégos lume dás |
313:62 | oférta a Vila-Sirga, | e non quise falecer. |
313:64 | que o crérigo adusse | a Vila-Sirga, u faz |
316:11 | En aquela vila houve | un crérigo trobador, |
316:13 | e éra daquela vila | dũa eigreja prïor, |
316:17 | alên do río da vila, | assí com' éu apres' hei, |
318:7 | En Fita conteceu esto, | en ũa vila que jaz |
323:24 | quando viu correr a vila, | o fillo desamparava |
325:51 | E pois entrou ena vila, | foi-se lóg' aa eigreja |
327:10 | que está fóra da vila, | assí com' oí contar. |
328:25 | que Çalé britaron toda, | gran vila e muit' honrrada, |
335:53 | mente non ficou na vila | rúa, nen cal nen carreira, |
345:13 | pero a vila dos mouros | com' i estava leixara, |
345:17 | ontr' o castél' e a vila, | muit' ancho e fórt' e duro; |
346:7 | En Estremoz, ũa vila | de Portugal, foi aquisto |
355 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga livrou ũu hóme da forca, que non morreu, por un canto que déra a sa eigreja. |
355:12 | e ũa moça da vila | fèramente o amava; |
355:16 | a Vila-Sirgu', e guisou-se | e foi-se lógo sa vía; |
355:38 | e atá en Vila-Sirga | non llo ar houv' enmentado. |
355:44 | de pédra pera a óbra | de Vila-Sirga, e quanto |
355:57 | e a entrante da vila | ond' ele natural éra, |
355:68 | e diss': “Ai, Santa María | de Vila-Sirga, e quando |
355:87 | quando foi en Vila-Sirga, | assí como ja contamos, |
355:92 | polo decenderen dela, | e da vila outras gentes, |
355:96 | María de Vila-Sirga; | ca sa mercee é tanta |
362:6 | ben ena vila de Chartes, | como vos quéro contar. |
362:17 | escrito, porque s' a vila | queimara, como contei |
369:13 | Un alcaid' éra na vila, | de mal talán e sannudo, | soberv' e cobiiçoso, |
377 | Como un rei déu ũa escrivanía dũa vila a un séu crïado, e havía muitos contrarios que o estorvavan contra el Rei, e prometeu algo a Santa María do Pórto, e fez-ll' haver. |
377:14 | en Vila-Real a meia | dũa sa escrivanía. |
379 | Como Santa María do Pórto se vengou dos cossárïos do mar que roubavan os hómees que viínnan pobrar en aquela sa vila. |
379:5 | de fazer i bõa vila; | porên termino lle dava |
379:7 | do mundo pera gran vila | fazer ou mui gran cibdade. |
392:32 | dentro na vila do Pórt', e | ant' o alcaide levado |
399 | Esta tricentésima nonagésima novena é como ena vila d' Élvas ũa mollér quiso matar séu fillo e meteu-lle ũa agulla pela cabeça, e apareceu-lle Santa María ante que o matasse e disse-lle que tomasse pẽedença. |
399:8 | que mostrou na vila d' Élvas, | e maravilloso, |
419:98 | e sa cinta na mão, | aa vila chegou. |
427:28 | e pela vila se fillaron a correr; |