B:28 | senôn se é per sa grand' ocajôn, |
5:89 | senôn a Condessa, que lla fillou, mas esto muit' adur; |
6:32 | todos, senôn un judéu que | lle quis gran mal des ende. |
14 | Esta é como Santa María rogou a séu Fillo pola alma do monge de San Pedro, por que rogaran todo-los santos, e o non quis fazer senôn por ela. |
16:41 | senôn poucos días que na cima ên leixou |
23:14 | ca non tiínna senôn pouco en un tonelcinno. |
32 | Esta é como Santa María amẽaçou o bispo que descomungou o crérigo que non sabía dizer outra missa senôn a súa. |
51:12 | senôn pola gran requeza | que eno logar havía; |
55:45 | ca o non viu por gran tempo, | senôn quand' éra ja cãa, |
58:61 | senôn da Madre de Nóstro Sennor, |
64:31 | senôn a esta, que é Sennor Espirital, |
64:72 | e sobr' esto nunca haveremos senôn paz, |
67 | Como Santa María fez connocer ao hóme bõo que tragía o démo consigo por servente; e quiséra-o matar, senôn pola oraçôn que dizía. |
67:26 | e cuidou que non andava | senôn con gran lealdade. |
95:17 | senôn quando con cĩisa éra mesturado, |
101:11 | senôn por sinas fazer |
103:20 | cuidando que non estevéra | senôn pouco, com' está |
104:41 | “A mi non me feriu outre | senôn queno mundo ten |
107:15 | senôn se Déus xe querría! |
112:13 | senôn pela sa ajuda, |
115:184 | senôn taes |
121:8 | e senôn, por cada rósa | dissésse en séu logar |
122:42 | mia filla viva; senôn, de prumaz |
125:24 | senôn, en ũa redoma | todos vos ensserraría.” |
125:40 | e fais-me como a haja, | senôn, lógo morrería.” |
125:51 | que lles as juras fezésse; | senôn, soubéssen ben de pran |
125:79 | como non pérças ta alma; | e senôn, Déus se vingará |
126:15 | que guarisse, senôn pola Sennor |
130:18 | senôn se é mui mao pecador. |
131:24 | senôn el senlleiro que viv' escapou |
145:23 | senôn esses panos ond' éra vestido. |
148:14 | o façan, senôn nunca | lles valrría ja maes. |
173:10 | senôn chamar sempr' a Virgen, | a Sennor das pïadades. |
180:39 | senôn sa touca, ca eno logar |
189:17 | e pos en sa voontade | de non fazer al senôn |
199:16 | as péles pera lavrá-las, | non catou al senôn quando |
199:30 | senôn quando ll' a agulla | saiu sen grandes mixões |
214:13 | senôn quant' ũa eigreja, | con que fazía passada, |
214:16 | entôn outro non jogavan, | senôn aquel que ‘maiores’ |
225:37 | e el a coçar fillou-s' e | non catou al senôn quando |
228:29 | senôn pola coor dele | en que se ben acordavan; |
231:53 | senôn per vertud' estranna |
237:15 | senôn pan e agua, pero | seendo denodada |
241:54 | ca de punnar i muito | non hás, senôn querê-lo; |
244:14 | que mui poucos i ficaron, | senôn foi ou quen ou quen. |
251:53 | d' al senôn de méu fillo, | e dade-mio en paz.” |
255:71 | senôn da camisa, toda núa, |
259 | Como Santa María fez avĩir na sa eigreja d' Arraz dous jograres que se querían mal, e déu-lles ũa candea que non pode outre trager senôn eles. |
262:41 | a Virgen Santa María, | senôn porque a muitos val; |
266:24 | non quis que aquela trave | fezésse senôn pavor. |
272:13 | que en al non se fïava | senôn na Emperadriz |
274:20 | senôn que éra mui curta | come d' algũa pastor |
281:8 | senôn que quanto fazía | por ben saía-ll' a mal; |
286:30 | a outro senôn a eles, | que foi todos desfazer. |
293:12 | senôn remedar a todos, | ũus ben e outros mal; |
304 | Esta é como Santa María de Ribéla non quér que arça outr' óio ant' o séu altar senôn d' olivas que seja ben claro e muit' esmerado. |
304:11 | d' outr' óio senôn d' olivas | mui límpi' e muit' esmerado; |
315:45 | senôn que a espiga | lógo lla saír viron |
322:24 | nen bever nengũa cousa | senôn cald' ou agua fría, |
328:31 | non catou al, senôn quando | o alguazil mui sannudo |
332:34 | senôn quanto o séu Fillo | quér en eles ordinnar, |
340:9 | senôn por ti, que fust' alva. |
345:32 | que por al nono fazía | senôn que, quando chegasse |
362:18 | outrossí, e a igreja | toda senôn o altar |
365:9 | que alma nada non éra | senôn vento que passava |
378:4 | non pód' al fazer séu Fillo | senôn juïgar-nos ben; |
379:32 | non soubéron que fezéssen, | senôn ir pera Sevilla |
392:13 | senôn furtar quant' achava | a vezinnos e parentes; |
392:38 | ca d' hoi mais ena mia vida | non é senôn amargura.” |
402:13 | ca outro ben senôn vós non hei éu |
402:21 | senôn a vós por mercee pedir, |