7:2 | devemos muit' e rogar |
7:38 | a Madre de Déus rogar |
14:32 | foi rogar que aquel frade | houvésse por séu amor |
28:31 | que foi a Virgen rogar |
30 | Esta é de loor de Santa María, de como Déus non lle póde dizer de non do que lle rogar, nen ela a nós. |
30:3 | se nos non désse Déus a que rogar |
36:12 | os santos todos a rogar se fillaron, chamando |
36:17 | que ides rogar outros santos, e Santa María, |
55:38 | de por nulla ren rogar-te, | mas peço-ch' esto por dõa.” |
86:17 | ían i rogar polos pecados séus, |
88:73 | houv' ant' ela e rogar |
97:15 | e rogar |
101:8 | rogar Déus no coraçôn, |
103:4 | que fezo Santa María | por un monge, que rogar |
108:62 | como lle fora rogar |
138:2 | rogar, oír-ll-á ela sa oraçôn. |
138:3 | Ca o que a de voontade rogar |
155:2 | acórre Santa María | a quena sabe rogar. |
157:22 | rogar a Santa María, | u acha todo crischão |
159:9 | e vinno; e entre tanto | foron aa Virgen rogar |
173:13 | poséra. E lóg' a Salas | se foi rogar a que ten |
177:18 | a cas dun celorgïão, | e começou-ll' a rogar |
187:16 | mas o séu abade lles disse: “Vaamos rogar |
200:32 | a rogar de voontade |
202 | Esta é como un clérigo en París fazía ũa prosa a Santa María e non podía achar ũa rima, e foi rogar a Santa María que o ajudasse i, e achó-a lógo. E a Magestade lle disse “muitas graças.” |
202:13 | da Virgen Santa María | e começou-ll' a rogar |
240:33 | rogar por nós u nos há mais mestér |
240:37 | dela, que por nós Déus verrá rogar |
248:9 | rogar aa Grorïosa, | aquela que sempre dá |
261:14 | ll' envïou muito dizer e rogar |
264:5 | de rogar a séu Fillo, | ca sempre por nós óra |
269:12 | tornou-s' a rogar a Virgen, | a Sennor esperital, |
277:1 | Maravillo-m' éu com' ousa | a Virgen rogar per ren |
285:66 | tẽuda de rogar-lle | por ti, nen m' oïría.” |
286:9 | por un hóme que sempr' ía | rogar-lle de coraçôn |
291:22 | chorando muito dos ollos, | e começou-ll' a rogar: |
298:5 | amor nos ar móstra de por nós rogar |
308:20 | e a quantos i estavan | começou muit' a rogar |
314:45 | e rogar polos coitados, | est' a ti muito convên.” |
353:42 | se fillou ant' o meninno | e começou-ll' a rogar |
360:4 | en rogar-lle que nos ame | sól non há Déus que lle diga, |
380:49 | mercee, e rogar-ll-ei |
400:28 | E porên lle quéro rogar |
401:21 | E al te róg' aínda | que lle queiras rogar |
404:66 | e porên te venno por el rogar. |
418:36 | loores e ar rogar-lle | que nos faça perdõar |