5:100 | leixemo-la sobr' aquesta pena, u pód' haver assaz |
11:3 | pód' en pecado, |
15:56 | Déus tio demande, que pód' e val; |
21:1 | Santa María pód' enfermos guarir |
24:1 | Madre de Déus, non pód' errar | quen en ti há fïança. |
24:2 | Non pód' errar nen falecer |
25:1 | Pagar ben pód' o que dever |
38:80 | diss' assí: “No méu coraçôn non pód' esto caber, |
53:1 | Como pód' a Grorïosa | mui ben enfermos sãar, |
63:2 | por nós, nunca pód' en vergonna caer. |
64:33 | e porende a ela rógu' éu, que pód' e val, |
72:44 | que pód' e que val.” |
73:1 | Ben pód' as cousas feas fremosas tornar |
73:2 | a que pód' os pecados das almas lavar. |
74:2 | non lle pód' o démo nïún mal fazer. |
74:34 | nen lle pód' o dém' en ren empeecer. |
100:21 | Guïar ben | nos pód' o téu siso |
101:1 | Ben pód' a Sennor sen par |
104:1 | Nunca ja pód' aa Virgen | hóme tal pesar fazer, |
105:54 | que non pód' hóme per ren i falar, |
106:2 | non pód' os presos tẽer |
116:29 | da Virgen que pód' e val, |
121:42 | todo quanto ll' escontaron | da Sennor que pód' e val. |
127:1 | Non pód' hóme pela Virgen | tanta coita endurar, |
129:2 | sãar pód' hóm' a de ben mui comprida. |
135:40 | gran dóo haver pód' ên. |
156:2 | ben pód' a lingua tallada | fazer que póssa crecer. |
173:2 | que sãar pód' os coitados | de todas enfermidades. |
179:1 | Ben sab' a que pód' e val |
197:32 | en tal que por ele rógue | a Sennor que pód' e val.” |
204:2 | quand' houvér coita de mórte, | ben o pód' ela guarir. |
226:1 | Assí pód' a Virgen so térra guardar |
234:2 | ben pód' os mudos e sordos | fazer falar e oír. |
234:6 | vertude pera fazê-lo, | non pód' aquesto comprir. |
239:57 | E a Virgen que pód' e val, |
248:6 | que mostrou grand' en Laredo | a Sennor que pód' e val |
251:62 | dizendo: “Padre santo, | que pód' esto seer |
256:19 | Mas la Reínna, que sérva | éra da que pód' e val, |
258:2 | hómees de cinque pães, | que quér pód' acrescentar. |
265:16 | e Santa María, a que pód' e val, |
269:2 | pód' os mudos e os sordos | fazer falar e oír. |
274:28 | e disso-lle: “Sennor, Madre | daquel que pód' e que val, |
276:31 | nen pód' andar por chão, |
278:25 | per que houvésse séu lume. | E lóg' a que pód' e val |
292:8 | nonas pód' haver mellores | outre que el houv' en si; |
292:10 | amava Santa María, | a Sennor que pód' e val. |
300:24 | que nos pód' ela guardar. |
304:10 | móstra Déus no que é dela: | Ca non pód' i arder lume |
307:1 | Toller pód' a Madre de Nóstro Sennor |
307:9 | de toda-las cousas que pód' hóm' achar |
308:1 | De todo mal pód' a Virgen | a quena ama sãar, |
316:5 | e vós punnad' en oí-lo | por aquel que pód' e val, |
319:1 | Quen quér mui ben pód' a Virgen grorïosa |
339:10 | que muit' adur pód' hóm' atal veer. |
339:37 | assí que non pód' entrar nen saír |
351:2 | ben pód' avondar as outras | cousas e fazer crecer. |
351:30 | mais de fond', e per ventura | pód' i algún pouc' haver.” |
376:2 | fazer achar pód' a cousa | aos que a han perduda. |
378:4 | non pód' al fazer séu Fillo | senôn juïgar-nos ben; |
378:17 | foi, por grande o terredes, | ca ela que pód' e val |
391:1 | Como pód' a Grorïosa | os mórtos fazer viver, |
391:2 | ben outrossí pód' os nembros | dos contreitos correger. |