A:10 | de mouros e nóssa fé |
A:14 | a mouros Névl' e Xerez, |
5:119 | de bõa gente, que non havía i mouros nen judéus. |
28 | Esta é como Santa María defendeu Costantinóbre dos mouros que a combatían e a cuidavan fillar. |
46:52 | con estes mouros barvudos.” |
63:12 | e nunca con mouros quiso haver paz; |
63:18 | que aos mouros se fazía temer. |
63:33 | dos mouros; mais ante foi missa oír, |
63:53 | mais tantos matastes vós dos mouros séus |
63:58 | sofrer fostes vós polos mouros vencer. |
83 | Como Santa María sacou de cativo de térra de mouros a un hóme bõo que se ll' acomendara. |
95 | Como Santa María livrou un séu ermitán de prijôn dũus mouros que o levavan a alên mar, e nunca se podéron ir atá que o leixaron. |
95:29 | chegaron alí navíos de mouros, companna |
95:45 | Mais o almiral dos mouros éra entendudo, |
95:73 | mouros que correr viínnan con barcas armadas, |
99 | Como Santa María destrüiu un gran póboo de mouros que entraran ũa vila de crischãos e querían desfazer as sas omágẽes. |
99:11 | Mouros foron con poder |
124:13 | e a Sevilla quand' éran | de mouros, mais dũa vez, |
165:20 | de mouros vĩir sobr' eles, | cuidaron mórtos seer; |
169 | Esta é dun miragre que fezo Santa María por ũa sa eigreja que é ena Arreixaca de Murça, de como foron mouros acordados de a destroír e nunca o acabaron. |
169:7 | dizer a muitos mouros | que moravan ant' i |
169:18 | non houvéron os mouros | per ren de mal fazer |
169:28 | quando s' alçaron mouros | des Murç' atá Sevilla; |
169:43 | que cuidaron os mouros, | por eixalçar sa fé, |
176 | Esta é do cativo de Maiorgas que sacou Santa María quand' éra de mouros. |
176:4 | que avẽo en Maiorgas, | quando mouros en poder |
181:22 | dos ángeos e dos santos, | e dos mouros foi vïúda, |
183 | Esta é dun miragre que mostrou Santa María en Faarôn quando éra de mouros. |
183:15 | dos mouros que i havía | houvéron gran pesar ên, |
183:21 | Os mouros, pois viron esto, | fôrona dalí erger |
183:24 | que nunca tant' i houvéran, | per com' a mouros oí |
185 | Como Santa María amparou o castélo que chaman Chincoia dos mouros que o querían fillar. |
185:28 | ante crischãos e mouros | dos que éran no logar, |
185:36 | e com' os mouros son falssos, | quiça travarán de vós; |
185:62 | mouros en poder, nen façan | a ta omagen arder.” |
185:65 | e tres mouros que entraran, | chus negros que Satanás, |
193:6 | con gran gente per navío | por fazer a mouros guérra. |
205:11 | Na fronteira un castélo | de mouros mui fórt' havía |
205:24 | e os mouros que dentr' éran, | por se mellor ampararen |
205:36 | que en servir Déus en mouros | guerrejar se traballava |
215 | Como Santa María guardou a sa Majestade que non recebesse dano de muitos tormentos que lle fazían os mouros. |
215:8 | passou el come a furto | con muitos mouros barvudos; |
215:27 | Os mouros, quand' esto viron, | todos grandes vózes déron |
215:41 | Quand' esto viron os mouros, | tevéron que grand' avondo |
215:58 | de mouros fosse vençuda | e a omagen vingada. |
221:10 | por que conquereu de mouros | o mais da Andaluzía. |
227:6 | a que muito mal fezéran | os mouros por sa razôn. |
227:18 | E os mouros que o viron | preguntárono entôn |
227:30 | o fezéran a açoutes | os mouros, e por al non. |
227:37 | e passou perant' os mouros | e viu-os, mas nono viron, |
229 | Como Santa María guardou a sa eigreja en Vila-Sirga dos mouros que a querían derribar, e fez que fossen ende todos cégos e contreitos. |
229:5 | mouros por roubar Castéla, | e chegaron ben alá |
229:9 | e quando viron as hóstes | dos mouros, lóg' a Carrôn |
229:11 | E os mouros dentr' entraron | e quiséron derribar |
233:16 | que os mouros gaannaran, | e os mataran na guérra, |
264 | Como Santa María fez perecer as naves dos mouros que tiínnan cercada Costantinópla, tanto que os crischãos poséron a sa imagen na riba do mar. |
264:11 | Ca os mouros vẽéron | cercá-la con gran brío |
264:32 | dizend': “Aquestes mouros | que nos assí cercaron, |
265:22 | de mouros, e levado foi en prijôn |
271 | Esta é de como ũa nave estedéra tres meses en un río e non podía saír porque a combatían mouros, e Santa María sacou-a en salvo. |
271:11 | mellor dela non havía. | Porend' os mouros haver |
277 | Como Santa María guardou oito almograves en ũa fazenda que houvéron con mouros, porque non comeron carn' en sábado. |
277:6 | haver gran gente de mouros | que s' ên foron, e foi ben. |
277:26 | e acharon-se con mouros; | mas a todos non prougu' ên. |
277:35 | porque jajũad' havían. | Porend' os mouros venceron, |
292:21 | e quand' algũa cidade | de mouros ía gãar, |
323:10 | correu, e muitas aldeas | foron dos mouros queimadas. |
323:19 | E el aquesto dizendo, | os mouros lógo deitaron |
323:27 | Foi-s' o hóme; e os mouros | tod' aquel logar correron, |
323:38 | que o guardara dos mouros; | e sas cousas ben guardadas |
325:26 | e que con mouros mui ricos | a ambas casá-las faría. |
325:43 | E ascuitou ũa péça | e oiu falar os mouros |
328:36 | os mouros, porque lle chaman | Santa María del Pórto, |
328:53 | ontre mouros e crischãos; | mais a Virgen, que traballa |
329:9 | que de mouros mui gran gente | vẽéron correr alí |
329:16 | ben creen mouros sen falla, | e desto dulta non han, |
329:23 | Onde, pero que os mouros | non teman a nóssa fé, |
329:62 | e dos mouros os crischãos | o houvéron de saber. |
333:14 | viron e judéus e mouros, | daquest' enquisa darí'. A |
344 | Como Santa María de Tudía fez a ũa cavalgada de crischãos e outra de mouros que maséron ũa noite cabo da sa eigreja e non se viron, por non haveren ontr' eles desavẽença. |
344:7 | No tempo quando de mouros | foi o reino de Sevilla, |
344:11 | Gran cavalgada de mouros | saiu pera os crischãos |
345 | Como Santa María mostrou en visôn a ũu Rei e a ũa Reínna como havía gran pesar porque entraron mouros a sa capéla de Xerez. |
345:6 | dos mouros como gãaron | Xerez con séu gran poder. |
345:9 | contra mouros e crischãos | maos, e demais trobando |
345:13 | pero a vila dos mouros | com' i estava leixara, |
345:15 | Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro |
348:2 | aos que sérven séu Fillo | ben e ela contra mouros. |
348:6 | por honrrar a fé de Cristo | e destroír a dos mouros. |
348:14 | per que mantẽer podésse | muito a guérra dos mouros. |
348:22 | jaz so térra, que meteron | i mui peiores ca mouros.” |
348:30 | porque a minguar non haja | de fazer gran mal a mouros.” |
348:38 | dos judéus, séus ẽemigos, | a que quér peor ca mouros. |
352:12 | e outras prijões muitas; | e nen crischãos nen mouros |
359 | Como Santa María do Pórto se doeu dũa mollér que vẽo aa sa igreja en romaría, a que cativaran un séu fillo; e sacó-o de cativo de térra de mouros e poso-llo en salvo. |
361:10 | venceu o sennor dos mouros | pola fé de Déus crecer. |
366:6 | aos mouros dessa térra, | que i éran moradores, |
374 | Como ũus almogavares, que sempre entravan a térra de mouros e éran desbaratados, tevéron vigía na capéla do alcáçar de Xerez e prometeron-lle ũa dõa, e entraron en cavalgada e gannaron mui grand' algo. |
374:6 | foi de mouros per sa graça | que nunca será falida |
374:9 | foran mal fazer a mouros | con mui bõos corações; |
374:21 | ũa récova mui grande | de mouros, e que achassen |
379:19 | E roubavan aos mouros | que alí per mar querían |
379:24 | a mouros que i viínnan, | e a todo-los preséron, |
379:44 | e, empéro que os mouros | a vezes lle fazen guérra, |
385:6 | pera guardar os creschãos | dos mouros e ser bastida |
385:7 | pera guerrejar os mouros | d' Espann' e os afriçãos. |
401:18 | mouros destrüír póssa, | que son dos Filistéus, |
401:28 | e que contra os mouros, | que térra d' Ultramar |
406:28 | de Jeso-Cristo | é, que aos mouros |
406:33 | força, que sáian | os mouros d' Espanna. |