5 | Esta é como Santa María ajudou a Emperadriz de Roma a sofrê-las grandes coitas per que passou. |
8:11 | e en toda-las eigrejas | da Virgen que non há par |
9:18 | a toda-las gentes | que per i passavan, |
21:26 | que toda-las gentes fez a si vĩir. |
23:7 | Sobre toda-las bondades que ela havía, |
27:37 | e amba-las partes fez lóg' alá ir |
29:2 | devemo-las sas feituras |
42:49 | Poi-las vodas foron feitas | e o día se saiu, |
52 | Esta é como Santa María fez vĩir las cabras montesas a Montsarrat, e se leixavan ordennar aos monges cada día. |
52:18 | ta que os monges las ían monger. |
52:26 | que nunca mais las podéron haver. |
66:44 | preçá-las de pran |
77:7 | Que amba-las súas mãos assí s' encolleran, |
84:55 | El mandou abrí-las pórtas | e as gentes vĩir fez, |
85:40 | e queimando-lle-las barvas e pois os grinões. |
107:19 | que acórre-las coitadas |
107:21 | ontre toda-las culpadas |
121:16 | toda-las Aves Marías | que prometera, que ni- |
125:19 | que en toda-las maneiras | provou de a vencer; mais non |
132:24 | Demais las hóras rezava |
136:1 | Poi-las figuras fazen dos santos renembrança, |
136:25 | des i per toda-las rúas da vila rastrada; |
138:45 | de mamá-las; e pois mamava assaz, |
158:24 | e contou i ant' os monges | e ante toda-las gentes | todo como ll' avẽéra |
159:16 | na ola, ca tantos éran; | mais poi-las foron tirar, |
161 | Como un hóme de Moriella, que ameúde ía a Santa María de Salas e tragía sa Magestade, viu vĩir nuveado e pos a Magestade na sa vinna; e non firiu i a pédra, e toda-las outras foron apedreados en derredor. |
161:21 | en toda-las outras vinnas, | mais na súa, polo rógo |
162:3 | Ca en honrrá-las dereit' é |
167:12 | Mais las mouras sobr' aquesto | lle davan mui gran contenda; |
175:7 | El sobre toda las cousas | amava Santa María, |
188:28 | eles e toda-las gentes | que éran en derredor, |
199:16 | as péles pera lavrá-las, | non catou al senôn quando |
211:31 | Quand' aquesto viron toda-las gentes |
222:30 | dona e toda-las monjas, | esta cousa foi ordida. |
223:15 | de toda-las térras gentes vẽen i. |
232:1 | En toda-las grandes coitas | há força grand' e poder |
235:44 | toda-las gentes da térra, | que lle dizían assí: |
241:39 | e houve fèramente | desfeita-las semellas, |
257:15 | Toda-las outras relicas achou mal danadas |
262:6 | nen que toda-las estrelas, | aquest' é cousa certeira. |
265:57 | poi-las achassen, ca nunca mur con mur |
307:9 | de toda-las cousas que pód' hóm' achar |
308:30 | éra come de poomba, | muito-las foron catar. |
317:28 | foron sarrá-las pórtas lógo sen al, |
317:38 | que a couces toda-las britaría. |
323:1 | Ontre toda-las vertudes | que aa Virgen son dadas, |
325:22 | mais enante que morresse | amba-las chamar fazía. |
325:26 | e que con mouros mui ricos | a ambas casá-las faría. |
325:28 | ambas metê-las faría | e dar-lles tan grandes pẽas |
325:30 | e demais, sobre tod' esto, | escabeçá-las faría. |
343:5 | toda-las enfermidades | e mórtos ressucitava, |
351:8 | por oír toda-las hóras, | e é costumad' assí |
361:39 | E entôn toda-las monjas | s' ergeron cantando ben: |
367:49 | lóg' amba-las pérnas lle desincharon |
411:20 | Déus toda-las sas cousas | dous tant' acrecentava; |
420:33 | bẽeitas las tas mãos | con que foi faagada |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
423:24 | que en fazê-las non fillou afán; |
427:16 | lles faría todas las cousas entender |