B | Este é o Prólogo das Cantigas de Santa María, ementando as cousas que há mestér eno trobar. |
B:3 | há-o d' haver e de razôn assaz, |
B:6 | ca ben trobar assí s' há de fazer. |
B:26 | que queno há sempre per i mais val; |
B:27 | e poi-lo gaannad' há, non lle fal, |
1:16 | do que o mund' há de salvar |
5:143 | ant' o Apostóligu' e ante vós, como os feitos há.” |
5:152 | quéro servir, que me nunca há de falecer.” |
8:11 | e en toda-las eigrejas | da Virgen que non há par |
10 | Esta é de loor de Santa María, com' é fremosa e bõa e há gran poder. |
15:12 | fez un miragre, há gran sazôn, |
15:119 | “Gran vengança nos há óra dada |
18:19 | da Virgen que non há par, |
22:1 | Mui gran poder há a Madre de Déus |
22:3 | Gran poder há, ca séu Fillo llo déu, |
24:1 | Madre de Déus, non pód' errar | quen en ti há fïança. |
26:2 | a Madre do que o mundo | tod' há de joïgar. |
26:72 | da que non há par, |
28:2 | o que a Santa María | há por séu escudo. |
28:7 | a Virgen que non há par, |
29:21 | que nas cousas há poder |
30:24 | séu Fill', ond' há vertude; |
33:1 | Gran poder há de mandar |
42:54 | Mal te nembrou a sortella | que me dést'; ond' há mestér |
43:42 | o adug' ante ti mórto, | e dous días há que cheira. |
45:3 | E desta guisa avẽo | pouc' há a un cavaleiro |
46:24 | da Virgen que non há par; |
48:3 | E daquest' un gran miragre | fez pouc' há en Catalonna |
49:9 | o séu reino que non há par, |
50:11 | Ca Déus en si meesmo ele mingua non há, |
52:8 | há ũ' igreja, per quant' apres' hei, |
52:12 | en que muitas cabras montesas há; |
55:33 | de grand' érro que há feito; | mas, Sennor, venna-ch' a mente |
56 | Esta é como Santa María fez nacer as cinco rósas na boca do monge depós sa mórte, polos cinco salmos que dizía a honrra das cinco lêteras que há no séu nome. |
56:16 | a Virgen que non há par; |
56:32 | e “Ad Dóminum” i há, |
60 | Esta é de loor de Santa María, do departimento que há entre Ave e Éva. |
60:2 | gran departiment' há. |
61:4 | en Seixons, ond' un livro há todo chẽo |
61:7 | En aquel mõesteir' há ũa çapata |
65:68 | non há en aquel se non quanto parece |
67:15 | E como quen há gran coita | de comprí-lo que deseja, |
69:81 | ao téu sérvo que há connoçuda |
70 | Esta é de loor de Santa María, das cinque lêteras que há no séu nome e o que quéren dizer. |
70:2 | cinque letras, no-mais, i há. |
75:48 | ten a mórt' há mais dun ano, | e pero non é finada.” |
75:110 | ao reino de méu Fillo, | ca non há ren que che diga |
78:7 | E daquest' avẽo, gran temp' há ja passado, |
81:11 | dessí d' outro que há i, |
83:2 | a Virgen tóst' há livrados. |
87:5 | quis a Virgen que non há par, |
87:11 | D' honrrar os séus há gran sabor |
87:25 | por bisp' un que Jerónim' há |
87:27 | que me sérve e servid' há |
88:33 | ca non há tan arrizado |
91:2 | tant' há en si gran vertud' | esperital. |
91:10 | non há i mui gran sazôn, |
92:1 | Santa María poder há |
92:2 | de dar lum' a queno non há. |
92:3 | Ca de dar lum' há gran poder |
103:5 | ll' ía sempre que lle mostrasse | qual ben en Paraís' há |
104:4 | que aquel escarno todo | há de tornar sobre si. |
104:7 | Aquesto foi en Galiza | non há i mui gran sazôn, |
105:2 | daquestas tres há na Virgen assaz, |
107:14 | quen daquí a caer há, |
107:22 | val a mi, ca mestér m' há. |
109:8 | que fez a Virgen que non há par |
109:41 | há de valer sempr' ao pecador |
111:3 | Non há temp' assinaado |
115:148 | daquela térra e há |
115:244 | u há riso |
124:1 | O que pola Virgen leixa | o de que gran sabor há, |
125:87 | com' o leixarei?” (diss' ela). | Diss' a Virgen: “Há-che mestér |
130:17 | e queno gaannad' há, non lle fal, |
131:57 | tal prazer oíra, e come quen há |
134:2 | poder há de toller tod' enfermidade. |
135:81 | méu córpo, temp' há passado. |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
144:3 | que sobre todas cousas há poder. |
144:24 | en ũa praça grande que i há |
146:40 | dizendo: “Maa gent' i há |
148:7 | En Chartes há ũ' arca, | que van muitos veê-la, |
149:10 | contar que hei oído | mui pouc' há e retreito; |
149:32 | porque a ti semella | que de pan há fegura. |
153:5 | temp' há, en Gasconna, |
154:1 | Tan grand' amor há a Virgen | con Déus, séu Fill', e juntança, |
160:2 | loar, lo' a que par non há, |
161:1 | Poder há Santa María, | a Sennor de pïadade, |
162:17 | en que grandes vertudes há |
165:49 | vẽéron, que ũ' eigreja | dentro ena vila há, |
168:1 | En todo logar há poder |
172:2 | fez, poder há d' as tormentas | toller en todos logares. |
174:11 | de grand' érro que há feito. | E mui de rijo chorando |
179:3 | Ca de séu Fill' há sabuda |
180:14 | crïada, e que nunc' há de minguar |
182:46 | que há rosto de gata. |
183:1 | Pesar há Santa María | de quen por desonrra faz |
184:2 | tant' há en si gran vertude, |
184:20 | que morreu, ca assí faze | quen non há queno escude. |
185:1 | Poder há Santa María | grande d' os séus acorrer, |
185:3 | E dest' oí un miragre | que avẽo pouc' há i |
185:19 | E diss' el rei de Grãada: | “éu por mi, u al non há, |
185:46 | no castélo há quinz' hómes, | mais non tẽen que comer.” |
186:6 | se lle non valess' ela que poder há. |
186:42 | e diss': “Ai, Sennor, val-me, ca mestér m' há, |
188:30 | que a ta gran lealdade | non há nen haverá par.” |
193:2 | há poder Santa María, | Madre do que tod' enssérra. |
197:2 | há o dém' en fazer mal, |
197:3 | maior l' há en ben fazer |
197:5 | Ca se el algún poder há | de os hómees matar |
197:7 | mui maior poder sa Madre | há en os ressucitar; |
200:5 | a mi há ela mostrados |
202:1 | Muito há Santa María, | Madre de Déus, gran sabor |
202:3 | Daquest' hóra un miragre | oí, pouc' há, retraer |
202:24 | Nóbre casa de morada, | tres moradas há en ti: |
202:32 | conteceu, non há gran tempo, | na cidade de París; |
203:5 | ca vos direi un miragre | que quis pouqu' i há mostrar |
205:2 | e guard' há de mal por ela | o que ll' é encomendado. |
206:3 | E daquesto un miragre | conteu, non há gran sazôn, |
212:2 | cousa que lle faça mingua | grande non há de perder. |
212:7 | En Toled' há un costume | que foi de longa sazôn, |
219:7 | Ena térra de Toscana | ũa gran cidad' há i |
220:10 | e grande razôn i há. |
222:13 | há i un rico mõesteiro | de donas, e castidade |
222:15 | Este mõesteir' Achélas | há nom' e si é chamado; |
223:3 | Ca ela poder há de saúde dar |
224:10 | veredes que há poder | sobre toda creatura. |
224:11 | Assí com' oí dizer | a quen m' aquest' há contado, |
224:12 | en riba d' Aguadïana | há un logar muit' honrrado |
226:37 | morrían de fóra, ca poder end' há |
229:3 | E dest' un mui gran miragre | avẽo, tempo há ja, |
230:12 | e con Déus há tan gran poder |
231:2 | de ben há Santa María. |
232:1 | En toda-las grandes coitas | há força grand' e poder |
232:3 | Ca enas enfermidades | há ela poder atal, |
235:25 | ca méu Fillo Jesú-Cristo | sabor há de se servir, |
237:84 | que sobre los santos tal don | há ela recebudo. |
237:88 | por mórta, vẽo lóg' a mi, | que m' há ben acorrudo. |
238:31 | o que te fez de nïente | e pois há t' a desfazer, |
240:33 | rogar por nós u nos há mais mestér |
241:52 | e sabes com' há coita | de fillo queno cría; |
242:3 | E d' ela fazer aquesto | há gran poder, a la fé, |
244:7 | En Lared' há ũ' igreja | que fóra da vila 'stá, |
244:8 | que chaman Santa María, | en que ela mostrad' há |
245:73 | há i mais de déz braçadas | ou doze, per bõa fé.” |
246:2 | poder há nas deste mundo | de as abrir e serrar. |
246:37 | “éu sõo a que nas cuitas | acórr' a quen m' há mestér, |
247:14 | levou a moça a Salas | e diz: “Sennor, há-ti grado |
253:1 | De grad' há Santa María | mercee e pïadade |
253:38 | foi da Virgen grorïosa, | en que há toda bondade. |
256:1 | Quen na Virgen grorïosa | esperança mui grand' há, |
259:30 | que nunca mentiu nen há de mentir. |
261:2 | quisér, en sa vida há de guardar |
262:7 | Este logar é bispado, | e eigreja nóbr' há i |
264:7 | E ela, por vertude | que del há, nos defende |
265:68 | nóssos amigos que en África há: |
267:10 | quant' end' aprendí a quen mio há contado. |
269:1 | A que poder há dos mórtos | de os fazer resorgir, |
269:5 | grandes e maravillosos, | e acórr' u há mestér |
272:9 | en ũa eigreja nóbre | de Leterán que há i, |
272:41 | de coraçôn t' há parcida | a Sennor que nos mantên. |
273:7 | Alí há ũa eigreja | desta Virgen grorïosa, |
273:10 | e campãa há tamanna | qual convên ao concello. |
273:25 | tenno que non há tan bõa | daquí atá Ribadulla |
274:4 | que pouc' há conteu en Burgos, | dun frade que quis fazer |
276:7 | u há |
276:26 | mestér há que lle valla |
276:29 | que non há ósso são |
280:6 | de que o dém' há mui grand' enveja. |
281:31 | Diss' o démo: “Pois negaste | Déus, non mi há ren que fazer |
281:43 | Diss' entôn el Rei: “Amigos, | algún sant' entre nós há |
282:1 | Par Déus, muit' há gran vertude | na paravla comũal |
290:2 | a que en si todas bondades há. |
290:12 | a que en si todas bondades há. |
290:26 | há de loar tal Sennor, que haver |
293:2 | o que contrafazer cuida | aquel de que há faiçôn. |
293:17 | ũa mui béla omagen | da Virgen que non há par, |
297:24 | o que cree que vertude | há no madeir' entallado |
297:38 | daquesto que el há dito, | pois que en ela descree.” |
303:1 | Por fól tenno quen na Virgen | non há mui grand' asperança, |
304:5 | en ũ' aldea que nome | há Ribéla, u soía |
304:9 | en que há ben cinc' altares, | u gran vertude sobeja |
306:15 | Alí ést' ũa omagen | da Virgen que non há par |
307:11 | En aquesta térra un mui gran mont' há |
308:6 | por ũa mollér a Virgen, | que non houve nen há par. |
312:8 | non há muit', en Catalonna | a Madre do poderoso |
313:10 | séu Fillo, de pran há ela | por tal miragre fazer. |
313:38 | ca a sa vertude santa | no-nos há de falecer.” |
314:6 | En Segóvia est' avẽo, | e non há mui gran sazôn, |
314:25 | séu marido u estava | e disso: “Há i alguên |
314:28 | oraçôn faz na eigreja, | e semella que há i |
314:32 | u non há nulla vertude; | e porên, lógo sen al |
316:44 | trobe nen cantares faça | hoi mais, ca non mi há mestér; |
317:1 | Mal s' há end' achar |
317:3 | Como s' achou, non há i mui gran sazôn, |
317:7 | Santa María a ermida nom' há |
319:11 | Riba d' Odïan' há ũa sa eigreja |
323:6 | que fez esta que ja outros | há feitos muitas vegadas. |
325:1 | Con dereit' a Virgen santa | há nome Strela do Día, |
326:4 | non há hóme razôn de lle furtar |
328:1 | Sabor há Santa María, | de que Déus por nós foi nado, |
328:22 | e en cada un daquestes | há muito bõo pescado. |
331:2 | poder há d' enfermidades | sãar e toda sandece. |
332:1 | Atán gran poder o fógo | non há per ren de queimar |
332:2 | como há Santa María, | quando quér, de o matar. |
332:12 | e há i ũa omagen | que ten séu Fillo, mui bél |
333:6 | somos que sobre los santos | todos há tal melloría. |
333:7 | E porên vos direi óra | un miragre que há feito |
335:1 | Com' en si naturalmente | a Virgen há pïadade, |
335:2 | assí naturalment' ama | os en que há caridade. |
335:69 | se há ontre vós omagen | que non han estes pagãos, |
337:1 | Tan gran poder há a Virgen | aos da térra guardar |
339:11 | Este logar Alecante nom' há, |
339:22 | há i quen nos póssa tanto valer |
339:47 | na nave, que non há tan sabedor |
340:52 | e Déus non há destes cura; |
341:1 | Com' há gran pesar a Virgen | dos que gran pecado fazen, |
341:28 | e non há no mundo salva | que éu sobr' esto non faça; |
342:6 | gran poder há no começo | ben come no acabar. |
351:11 | Ond' avẽo, non há muito | tempo, que s' i ajuntou |
352:2 | e grandes, ca há vertude | do mui gran Déus sen mesura. |
352:6 | e veredes com' a Virgen | há poder sobre natura. |
352:45 | que miragres mui fremosos | fez sempr', e há-o por uso, |
353:2 | deles será muit' honrrado | no séu ben, que non há par. |
353:11 | Mas depois Santa María, | en que há bondad' e sen, |
353:25 | e dizía-ll' ameúde: | “Quant' aquí há, tod' é téu.” |
355:26 | seer do que prometudo | hei mui gran temp' há passado.” |
355:106 | seer lédos e pagados, | ca est' há ela usado. |
357:2 | assí os correj' a Virgen | pois los há maenfestados. |
359:4 | que é chamado o Pórto | da Virgen que non há par, |
360:4 | en rogar-lle que nos ame | sól non há Déus que lle diga, |
362:34 | ollos, que por méus pecados | muit' há se foron serrar.” |
366:49 | da caça que há fillada, | con medo que o enarte |
367:26 | há com' alí; e el en romaría |
368:39 | e a Virgen, sa Madre, | a que non há parella.” |
371:3 | Pero direi un daqueles | que pouco temp' há que fez |
372:20 | mais há mestér que cômias | e que queiras bever; |
378:10 | que há de fazer nemiga, | ca dos maos é peor. |
382:5 | Déus porque há gran vertude, | e Rei por séu gran poder, |
382:6 | e hóme porque há siso, | entendement' e razôn. |
383:8 | e cabo da grand' igreja | há un logar apartado |
386:5 | ca non há outra cibdade | que non semellasse filla, |
389:2 | poder há de sãar véllos | e mancebos e meninnos. |
389:3 | Poder há de sãar véllo | se é tal que o merece, |
393:5 | Tod' aquesto há no démo, | e porên Santa María, |
400:9 | que nunca há fĩida. |
401:91 | Tantas son as mercees, | Sennor, que en ti há, |
402:18 | nos há por vós; e sei que ést' assí. |
405:16 | Alí há ũa fegura |
405:43 | da Virgen que non há par. |
405:46 | há lóg' o pano deitado |
406:15 | e nós roguemos | a que há nobrezas |
406:20 | há sas mercees | de fazer ên muitas, |
408:6 | con vertude que en si há. |
409:15 | per ela, que há dada |
409:27 | há, e por que peleja |
418:6 | por que sa mercee hajan; | ca bẽeit' é quena há. |
418:27 | O sésto don pïadade | é que houv' e há de pran |
419:100 | e que te Déus non ama | gran móstra ch' ên feit' há, |
424:15 | e d' Arabia, u gran gent' há |
424:19 | a Beleên aquel que há |
427:36 | mai-la vertude daquel Déus que há poder |