1:46 | do ángeo, que lle falar |
16:42 | con coita das gentes que ían con el falar. |
33:37 | de que oíran falar, |
38:76 | fossen quantos dest' oíssen falar. |
53:46 | que as Escrituras soube, | e latín mui ben falar. |
64:42 | que por força fez que fosse con ela falar. |
64:43 | E disse-ll' assí: “Ide falar con mia sennor |
69 | Como Santa María fez oír e falar o que éra sordo e mudo, en Toledo. |
69:78 | lle fez falar parávoa certãa. |
73:46 | loaron quantos oíron desto falar. |
88:29 | conos monjes foi falar |
93:24 | as Aves Marías de que vos fui falar. |
101:2 | fazer oír e falar. |
105:54 | que non pód' hóme per ren i falar, |
108:11 | E começou a falar |
146:5 | Porende vos quéro falar |
147:1 | A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez |
147:2 | ar fez pois ũa ovella | ela falar ũa vez. |
159:3 | E dest' oíd' un miragre | de que vos quéro falar, |
186:57 | cabo dela outra, e falar oiu, |
193:31 | Quando os da nav' oíron | falar, espanto prenderon, |
194:30 | que sól falar non podéron. | E o jograr perdidoso |
194:35 | se foi nunca nïún hóme | que dele falar oísse, |
221:27 | E oiu falar de Onna, | u havía gran vertude; |
234 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar. |
234:2 | ben pód' os mudos e sordos | fazer falar e oír. |
234:3 | Ca macar é mui gran cousa | de fazer mudo falar |
234:9 | falar ũa vez un mudo | que éra sord' outrossí, |
239:3 | E desto vos quéro falar |
239:33 | E quis falar, mas non falou; |
245:53 | mais sól falar non podéron, | nen hóme non s' abalou |
249:14 | e sempr' haveredes ende | que falar e departir. |
251:47 | Quando a abadess' a | assí falar oiu |
252:8 | que por fazer a igreja, | de que vos fui ja falar, |
261:15 | que se de Déus quiséss' algo falar, |
269 | Como un menino que éra sordo e mudo resuscitó-o Santa María per rógo de sa madre do menino e fez-lle cobrar o falar e o oír. |
269:2 | pód' os mudos e os sordos | fazer falar e oír. |
272:22 | E ela foi mui coitada | e começou-ll' a falar |
308:19 | Estando en esta coita, | esforçou-se de falar, |
322:22 | que fôlego non podía | coller nen ar falar nada. |
325:43 | E ascuitou ũa péça | e oiu falar os mouros |
332:46 | que d' outro maior daqueste | nunca oístes falar.” |
343:7 | de falar e que dissésse | todo quanto que sabía. |
343:21 | e como sól falar ousas? | Ca agora tal pecado |
355:99 | Quando o todos oíron | falar atán estrevudo, |
366:41 | aa Virgen do gran Pórto, | de que falar muit' oíron, |
399:1 | Quen usar na de Déus Madre | falar e amiga, |
404:62 | con que soía no téu ben falar. |