15:162 | que pres Jüião a gran door. |
37 | Esta é como Santa María fez cobrar séu pée ao hóme que o tallara con coita de door. |
41:9 | mas ela tolleu-ll' aquesta door |
45:32 | ante que o começasse, | door lo chegou a mórte; |
50:13 | nen door nen coita; pois quen se doerá |
50:21 | e come a hóme del coita e door |
61:19 | E tal door havía que ben cuidava |
81:2 | que toda door tóll' e mal. |
84:45 | mais tu, Sennor, que sofriste | gran coita e gran door |
89:22 | con tan gran door esquiva, |
91:32 | que sofrer door atán descomũal. |
96:30 | por que non soframos pẽa nen door.” |
126:2 | e de door a Virgen sen falir. |
126:17 | foi aquel hóme de tan gran door, |
126:27 | sen door ela dos óssos da faz. |
127:13 | déu-ll' entôn a el por esto | de door un tan gran mal, |
134 | Esta é como Santa María guareceu na sa eigreja en París un hóme que se tallara a pérna por gran door que havía do fógo de San Marçal, e outros muitos que éran con ele. |
166:4 | que foi tolleito dos nembros | dũa door que houvéra, |
173 | Como Santa María de Salas guareceu ũu hóme que havía a door que chaman da pédra. |
174:14 | Mas tan gran door end' houve, | que se saiu d' ontr' a gente |
174:15 | e foi pera sa pousada | con gran door mui coitado; |
204:9 | e andando preegando, | vẽo-lle mui gran door, |
206:33 | e untou-lle ben a chaga, | e perdeu lóg' a door, |
209 | Como el rei Don Afonso de Castéla adoeceu en Bitória e houv' ũa door tan grande que coidaron que morresse ende, e poséron-lle de suso o livro das Cantigas de Santa María, e foi guarido. |
209:9 | que me val nas coitas e tólle door |
209:15 | Ca ũa door me fillou i atal |
209:24 | da door, mas sentí-me lógo mui ben; |
209:29 | de mia door e fillavan-s' a chorar, |
212:41 | e passand' assí per ela, | a dona con gran door |
217:22 | e disse quanto leixara | a dizer con gran door. |
221:34 | ben come se fosse mórto, | ca atal door havía. |
225:24 | door nen mal, por vertude | da Virgen Santa María; |
228:7 | Este mal a aquel múu | per gran door lle vẽéra |
228:18 | ca o fezo lógo são, | sen door e sen maldade. |
239:43 | ca outra door lo ferir |
259:28 | e sãavan as gentes da door, |
263:7 | de Déus, e que ar sejamos | sen coita e sen door; |
279:4 | A tan gran mal e a tan gran door, |
298:14 | a Seixôn que lle tolless' esta door. |
307:22 | que cuidaron todos morrer a door. |
317:48 | esmoreceu con coita e con door, |
319:2 | de door guarir, non será tan coitosa. |
319:14 | saúd' en séu córpo de door dultosa |
321:10 | e passara ja tres anos | que esta door tiínna. |
321:25 | que sól que ponnan sas mãos | sobre tal door, saúde |
327:23 | E con mui gran coita féra | que havía de door, |
331:6 | ca a cada door sabe | ela quant' i pertẽece. |
337:12 | E esta door havía | tan fórte, creed' a mi, |
339:4 | e en door a quena vai chamar, |
357:9 | daquela door sofría | que des longo temp' houvéra, |
361:38 | e en tal noite com' esta | por nós sen door nacer. |
367:6 | con gran door, sãa-o todavía. |
378:34 | lla ide, e mantenente | perderá esta door. |
390:19 | con door. |
391:11 | Ond' avẽo ũa noite | que gran door a fillou |
391:13 | e a door foi tan grande, | e tan fórte braadou, |
391:18 | e houve door tan grande | qual nunca cuidei haver.” |
391:28 | que perdõas os pecados | e sãas toda door; |
393:1 | Macar é door a ravia | maravillosa e fórte, |
407:37 | “Porque sofriste téu mal e ta door |
413:9 | ca tant' houve door como ant' houvéra |
420:28 | sen door que houvésses | del, nen fosses coitada, |