A:1 | Don Afonso de Castéla, |
2:45 | Pois ll' este don tan estranno |
2:56 | Don Sïágrïo falido |
8:28 | “Don jograr, se a levardes, | por sabedor vos terremos.” |
14:38 | se non por Santa María, | a que Déus lo déu en don. |
18:69 | Porên don Afons' el Rei |
21:18 | houve, ca lle non quis eno don falir. |
24:46 | Esto tevéron por gran don |
30:25 | ca por nós lle déu el aqueste don, |
31:25 | dar-t-ei o que traj', en don, |
63:15 | con el conde don García, que entôn |
69:12 | que del Cond don Ponç' éra connoçudo, |
69:52 | se foi a cas don Ponce de Minérva |
84:46 | por téu Fillo, dá-mia viva | e sãa óra en don.” |
97:23 | E pois na eigreja pos séu don |
106:26 | cen cravos darei en don |
122:13 | mas o bon Rei Don Fernando mellor |
122:29 | quis a Virgen, a que te dei en don, |
125:98 | o escrito; e o bispo, | que nom' havía Don Fiíz, |
127:16 | en gẽollos a sa madre | e que lle pediss' en don |
135:80 | ca à Virgen dei en don |
142:4 | Don Afonsso, com' óra vos direi, |
146:84 | mio dé; tanto ti peç' en don. |
155:37 | entôn rogou-lle chorando, | des i pediu-lle por don |
164 | Como a omage de Santa María de Salas déu ũu braado, e tremeu a térra, por un prïor da eigreja que fez tirar a força do sagrado Don Fernando, abade de Montaragôn. |
164:11 | de mão del Rei Don James, | e que justiça fazer |
169:26 | quand' el Rei d' Aragô(o)n, | Don James de gran prez, |
178:9 | e faagando-o muito, | dizendo: “Este don téu |
178:11 | O moço creeu aquesto | e prougue-lle daquel don, |
197:40 | todo como ll' avẽéra, | e séu don déron i qual |
205:14 | e éra i Don Afonsso | Têlez, ric-hóme preçado, |
205:35 | O maestre Don Gonçalvo | Eanes de Calatrava, |
205:38 | e outrossí Don Alfonsso | Têlez, de que hei falado, |
209 | Como el rei Don Afonso de Castéla adoeceu en Bitória e houv' ũa door tan grande que coidaron que morresse ende, e poséron-lle de suso o livro das Cantigas de Santa María, e foi guarido. |
213:7 | Un hóm' en Élvas morava | que Don Tome nom' havía, |
213:55 | Mas eles lle responderon: | “Don traedor, morreredes.” |
221 | Como Santa María guareceu en Onna al rei Don Fernando, quand' éra meninno, dũa grand' enfermidade que havía. |
221:8 | éra moço pequeninno | o mui bon Rei Don Fernando, |
221:11 | Este menínn' en Castéla | con Rei Don Alfonsso éra, |
221:16 | mollér del Rei Don Alfonsso, | por que el passou a sérra |
221:24 | quis que Don Fernando fosse, | o séu néto, tan cuitado |
221:49 | E quand' el Rei Don Alfonsso | houv' este miragr' oído, |
223:11 | E porend' un hóme bõo, Don Matéus, |
224:4 | en haver tal don de Déus | a de que el quis nacença |
229:4 | quando el Rei Don Alfonso | de Leôn aduss' acá |
230:7 | E pois nos dá tan nóbre don |
234:12 | natural, e Don Rodrigo | o crïou, per quant' éu sei, |
235 | Esta é como Santa María déu saúde al rei Don Afonso quando foi en Valadolide enfermo que foi juïgado por mórto. |
235:4 | que avẽo a Don Afonsso, | de Castél' e de Leôn |
235:46 | nunca assí foi vendudo | Rei Don Sanch' en Portugal. |
237:84 | que sobre los santos tal don | há ela recebudo. |
243:9 | Estes con el Rei andavan | Don Afons', e séus falcões |
245:38 | e o alcaide dizendo: | “Don vilão traedor, |
247:18 | havê-la; mas túa seja, | pois que cho por don hei dado. |
256:8 | Don Fernando, a Capéla | e de crischãos poblou; |
257:4 | que al Rei Don Afonsso avẽo. En Sevilla |
257:19 | Quand' aquesto viu el Rei Don Afonsso, loores |
265:38 | que lógo sen al llo envïass' en don; |
265:85 | a don Joán Damacẽo, u o viu |
270:10 | que óra nós cantamos | nos receba por don. |
271:33 | e que non cate com' éste | pera ela pouco don; |
284:42 | en térra, e a alma | foi dar a Déus en don. |
292 | Como el Rei Don Fernando vẽo en visiôn ao Tesoureiro de Sevilla e a Maestre Jorge que tirassen o anél do séu dedo e o metessen no dedo da omagen de Santa María. |
292:5 | polo bon Rei Don Fernando, | que foi comprido de prez, |
292:26 | per este Rei Don Fernando, | que é cidade cabdal. |
292:31 | Ond' avẽo que séu fillo, | Rei Don Alfonsso, fazer |
292:47 | O logar u a omagen | del Rei Don Fernando sé |
292:55 | Ca o bon Rei Don Fernando | se foi mostrar en vijôn |
292:85 | e al Rei muito loaron, | Don Fernando, porque faz |
293:10 | panos e sélas e frẽos | e outro muito bon don. |
296:17 | E a Virgen non quiso | que en séu don falir |
316:16 | Don Sancho en aquel tempo; | e com' en verdad' achei, |
316:23 | Quand' esto viu Don Martinno, | pesou-lle de coraçôn, |
328:24 | el Rei Don Afonso, quando | sa fróta houv' envïada |
329:20 | e depois ar ficou virgen, | e demais houve tal don |
342:12 | que Don Manüél, o bõo | Emperador, mandou i |
345:7 | Entôn el Rei Don Afonso, | fillo del Rei Don Fernando, |
345:20 | muito, que dentro jazía, | e Don Nun' éra chamado, |
345:28 | de Don Nuno, que lle disse | de com' estava cercado |
349:2 | de quen ll' as saüdações | de Don Gabrïél ementa. |
353:73 | esto sei certãamente; | e porend' a Don Matéus, |
358:6 | de Don Afonso que éste | séu rei, cousa é sabuda. |
361:9 | Don Afonso de Castéla, | aquel que primeira vez |
361:12 | Don Afonso, séu bisnéto, | ũa omagen i déu |
362:13 | e déra dela por algo | e dela déra en don, |
366 | Esta tricentésima e sesagésima sésta é como Santa María do Pórto fez cobrar a Don Manüél un açor que perdera. |
366:15 | E enquant' el guarecía, | Don Manüél, séu irmão, |
366:40 | E Don Manüél e todos | lógo mercee pidiron |
366:51 | en comer quanto mais pode. | Mais Don Manüél, con manna |
367 | Como Santa María do Pórto guareceu al Rei Don Afonso dũa grand' enfermedade de que lle inchavan as pérnas tan muito que lle non podían caber enas calças. |
371:7 | Quando el Rei Don Afonso | pobrava aquel logar |
376 | Como un hóme levava un anél a Don Manüél, irmão del Rei, e perdê-o na carreira, e fez-llo Santa María cobrar. |
376:12 | Don Manüél con el éra, | que o amava de chão; |
376:20 | Don Manüél, el Rei lógo | non quis mais fazer tardada, |
376:23 | Don Manüél e dá-ll' este | anél que ll' hei prometudo.” |
376:44 | u Don Manüél pousava, | que o estav' atendendo, |
382:18 | per que sejades herdado | mui ben e vos dé bon don.” |
382:44 | Don Manüél, séu irmão, | e con el se consellou |
386 | Como Santa María avondou de pescado al Rei Don Afonso con mui gran gente que convidara en Sevilla. |
386:7 | Alí el Rei Don Afonso, | fillo del Rei Don Fernando, |
393:28 | e pois desto Don Afonso, | séu avóo, foi certão, |
398:11 | Alí el Rei Don Afonso | de Leôn e de Castéla |
398:20 | e Don Domingo havía | nom', e triínta cordeiros |
400:15 | mais o méu é mui mẽor don |
400:19 | Ca pero o don mui pouqu' é, |
400:23 | ca por un don, esto sei ja, |
400:29 | que méu don pequeninno |
401:2 | Virgen, dos téus miragres, | peço-ch' óra por don |
401:80 | Esto por don cho peço, | e ar pidir-ch-ei al: |
414:38 | e déu sa graça e demais tal don, |
415:22 | tres Reis lle déron cada un séu don. |
417:1 | Nóbre don e mui preçado | foi Santa María dar |
417:3 | Quen viu nunca tan preçada | cousa nen tan rico don |
418:23 | O quinto don é cïente, | que houve grand' e bon sen |
418:27 | O sésto don pïadade | é que houv' e há de pran |
419:95 | a cinta que cingía, | que vos non foi don vil, |
424:43 | atá que entraron u Don |
427:20 | en ũa casa por aquel don receber; |