6:50 | u arriban os coitados, | dá-me méu fillo mórto |
37:21 | sempre dos coitados, quéras que acorrudo |
51:17 | se non foss' os do castélo | que, pois se viron coitados, |
81:38 | é dos coitados hespital. |
83:58 | d' acorrer aos coitados. |
91:20 | pela Virgen, que aos coitados val. |
117:30 | aos coitados, ca desto muit' end' é tẽuda. |
127:12 | E a Virgen, de Déus Madre, | que aos coitados val, |
138:26 | a que chaman sempr' os que coitados son, |
145:11 | ũas a mesquinnos, enfermos, coitados, |
155:52 | loada muito de todos, | que aos coitados val |
164:37 | nunca quér aos coitados | nen dos séus se quér partir; |
173:2 | que sãar pód' os coitados | de todas enfermidades. |
175:72 | que sempr' acórr' os coitados | e parç' aos pecadores, |
199:36 | acórre aos coitados | e perdõa a quen ll' érra, |
213:37 | que te dóes dos coitados, | dóe-te de mi mesquinno, |
223:1 | Todo-los coitados que quéren saúde |
227:44 | dizend': “Esto fez a Virgen | que acórr' aos coitados.” |
233:6 | se ll' ela 'ntôn non valesse, | que val sempr' aos coitados. |
236:29 | porque sempr' aos coitados | enas grandes cuitas val; |
252:2 | Déus d' acorrer os coitados, | ben come en alta sérra. |
264:46 | acórr' e a coitados | nas coitas noit' e día. |
267:8 | que é dos coitados todos meezinna; |
267:49 | pois a todo-los coitados dás saúde, |
267:57 | mas tu, dos coitados esforç' e escudo, |
268:34 | ca todo-los pecadores | coitados a ti acorremos; |
269:13 | porque sempr' aos coitados | nunca lles érra nen fal, |
280:9 | e aos coitados dá conórtos |
301:14 | dos coitados, tu me guarda | de tan gran malaventura |
303:25 | que acórre-los coitados; | porên, Sennor precïosa, |
308:36 | dos coitados que a chaman, | e sabe galardõar |
313:43 | te quéras de nós, coitados, | e valla-nos o téu ben |
314:45 | e rogar polos coitados, | est' a ti muito convên.” |
331:35 | que con gran coita o siso | pérden os que mui coitados |
333:22 | ca ela é dos coitados | esforço e luz e vía. |
339:34 | aos coitados lles foi i valer: |
349:27 | sãou d' hómes e molléres | enfermos e mal coitados |
369:63 | u se catan os coitados, | ca non foi quen se catasse |
379:45 | aos que vee coitados | nunca lle-la pórta sérra |
383:46 | dizendo: “Bẽeita sejas, | dos coitados cobertura.” |
385:21 | dos coitados, se daquela | ferida non fosse mórto, |
392:10 | achan todo-los coitados, | aquest' é verdade pura. |
399:27 | os póbres e os coitados | pareceu-lle lógo, |