Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
CA1042
B:6ca ben trobar assí s' há de fazer.
B:11ca per ele tenno que poderei
B:20receber, ca per el quér' éu mostrar
B:25Ca o amor desta Sennor é tal,
B:30ca per esto o pérd' e per al non.
B:32ca sei de pran que, se a ben servir,
B:34de o haver, ca nunca i faliu
B:36ca tal rógo sempr' ela ben oiu.
1:49ca Jesú, que vẽes buscar,
1:80ca x' é nóss' avogada.
2:53ca Déus del se vingaría.”
2:59ca, porque foi atrevudo
3:41ao démo mais ca pez
4:8—ca el ên mais non havía,
4:30houve, ca lle parecía
4:44que foi mais doce ca mél.
4:81Diss' el: “Non, ca éu cobrí
5:67ca mia companneira tal come vós muito quér
5:72ca vejo-a mui fremosa, demais, semella-me sen mal;
5:102ca, se o non fezérmos, en mal ponto vimos séu solaz.”
5:115ca na ta gran mercee nunca falecerán
5:129Ontr' os gafos que a dona guariu, que foron mais ca mil,
6:65ca muito per hás dormido, | dormidor te feziste,
7:11ca, per com' éu apres' hei,
7:22ca, porque lles non sofrer
8:24tolleu-lla outra vegada | mais tóste ca vos dizemos.
9:52ca mal ch' estaría
9:91ca nós lo guardamos
9:101ca, se a levamos
9:118ũa vóz lle disse, | ca éra pecado,
10:12ca punna de nos guardar de falir;
11:40ca o démo lles dizía:
11:44ca fez óbras noit' e día
11:73ca des péça non durmía;
13:26dela foi sempr' en sa vida, | ca en orden lógu' entrou.
14:12que dos sabores do mundo | mais ca da celestïal
15:16ca o démo no séu coraçôn
15:30que mui mais sei éu ca ti assaz,
15:121ca o matou dũa gran lançada,
15:129ca este feit' é de tal natura
15:144ca se non detevéra nenllur
16:52e para-mi mentes, ca éu non tenno anfaz;
19:18ca Déus os trillou, o que os maos trilla.
19:21do fógo do céo, ca tod' encendudo
20:7Ca tu noit' e día
20:33ca non nos escaeces,
21:18houve, ca lle non quis eno don falir.
21:35Ca tu sóa és a que mio pódes dar,
22:3Gran poder há, ca séu Fillo llo déu,
22:21ca el a Santa María chamou:
22:23e non moira, ca non merecí mal.”
22:26crevéron ben, ca ant' éran encréus.
23:14ca non tiínna senôn pouco en un tonelcinno. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
23:15E dobrava-xe-ll' a coita, ca pero quisésse
24:33ca foi grand' a errança.”
25:10ca non ja en outra folía.
25:59Ca éu a vós lo pagarei,
25:65ca se de coita a morrer
25:71ca ben se soub' entrameter
25:105ca non se podía sofrer
25:128como foi, ca non mentiría;
25:159ca non vos quis escaecer
26:58ca por razôn de mi o enganastes;
27:33ca éu vos serei i tal ajudador
28:92ca viu que aquel feito
30:19rogando-lle por nós, ca lóg' alí
30:25ca por nós lle déu el aqueste don,
31:28mia guardes; ca defendudas
32:31sentença, ca ten
32:47ca assí convên.”
35:3Ca muit' é hóme sen siso | quen lle de dar algu' é gréu,
35:4ca o ben que nós havemos, | Déus por ela no-lo déu.
35:15Ca havía i do leite | da Virgen esperital,
35:17tod' aquest' en ũa arca | feita d' ouro, ca non d' al;
35:38ca viron ben seis galéas | leixar-s' a eles correr,
35:62ca a nav' estas relicas | quéren de ti defender.”
36:23E dizían: “Sennor, val-nos, ca a nave se sume!”
38:5Ca ela e séu Fillo son juntados
38:74foron, ca o démo non lles lezer
39:22ca de séu Fill' el éra creatura.
40:21Salve-te Déus, ca nos dísti
40:29Salve-te Déus, ca tollísti
41:7do poder do démo, ca de pavor
41:20ca o nósso mal siso,
42:4ca non quér que façan mal.
42:25daquela que éu amava, | ca éu ben o jur' a Déus
43:7com' hajamos algún fillo, | ca se non, éu morrería.
43:9de Salas ambos vaamos, | ca quen se en ela fía,
43:27Ca u quis tẽê-lo fillo | e a cera que tiínna,
45:17éra chẽa de pecados | e mui mais mórta ca viva,
45:35ca non quér Santa María | que a vós assí levedes.”
45:37d' havê-la? Ca sempr' est' hóme | fezo mal, como sabedes,
45:44ca Déus é mui justiceiro, | e por esto ben sabemos
46:38diss' el, “ca non póss' osmar
47:5Ca ele noit' e día | punna de nos meter
48:21ca tiínnan por sobervia | de bever agua comprada;
49:5Ca ela nos vai demostrar
49:17ca muitos hómees éu vi
49:32ca andavan ladrões
50:11Ca Déus en si meesmo ele mingua non há, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
50:25muit' amar devemos, ca per ela mostrou
51:33ca nos quér britar
52:14ca foron todas ben juso decer
53:40ca todo quanto demandas | e quéres, todo me praz;
53:42ca fillo por bõa madre | fazer dev' o que mandar.”
53:45ca o Espírito Santo | pos en el atán gran sen
53:52mostrade-mi as Escrituras, | ca éu as espranarei; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
53:54ca a que me mostrou esto | me quér consigo levar.”
54:2ven, ca ela é nóssa meezinna.
54:3Ca pero havemos enfermidades
54:27Ca o rostr' e a garganta ll' enchara
55:37Esto con medo cho peço, | ca éu sõo mui covarda
55:45ca o non viu por gran tempo, | senôn quand' éra ja cãa,
55:60que éran i ajuntadas | de monjas mui mais ca cento,
57:50ca pris viltança
57:73ca Déus non quería.
57:74Ca se ll' atravessara
57:84ca xo merecía.
58:23Ca se viu sobr' un poç' aquela vez,
58:24estreit' e fond' e mais negro ca pez,
58:32ca sempre punnei en fazê-los téus
58:34pecados, ca o téu ben nunca fal.”
58:58ca non quér' os panos neno brïal.
60:3Ca Éva nos tolleu
61:5de miragres ben d' i, ca d' allur non vẽo,
61:11Diss' el: “Ca de o creer non é guisada
62:15Ca daquesto pois pres mui gran quebranto,
62:27ca ben como se lle houvésse dito
62:42fez e sempre faz, ca dest' é tẽuda.
63:24ca éra ardido e de mui bon sen;
63:46e tól-me vergonna, ca hás ên poder.”
63:51ca se vós non fôssedes, juro par Déus
63:63Disse-ll' est' el conde, e mui mais ca tres
63:69que miragre fora, ca ben entendeu
64:17que m' encomendedes a alguên, ca m' é mestér
64:61ca u quis calçá-la ũa delas, ja per ren
64:73ca sei que Santa Marí', en que todo ben jaz,
65:34“Vai-te ao Papa, ca muit' hás errado.”
65:41El dar non llo pode, ca o non tragía,
65:60quisér' entôn seer mais mórto ca vivo;
65:93ca se el non é ben louco de natura,
65:105ca se deitou lóg' ant' o altar tendudo,
65:128de coraçôn, ca non per outros escritos,
65:159Ca esta térra foi de méu poderío,
65:189levou del a alma, ca des que a vira,
67:10ca de todas outras cousas | mais amava caridade.
67:62Diss' o bispo: “Venna lógo, | ca de veer-l' hei soïdade.” (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
68:35démo foi, chus negro ca pez,
69:18ca non vos havía el outr' açãa.
69:57ca ben léu é maestre de Mecinna,
69:76ca o préste sabía de tal preito;
71:9en loar muit' a Virgen, | ca un gran livr' enteiro
71:25ca éu soon aquela | que hás chamada tanto;
71:29Esto mais ca mesura | foi, e porend' aginna
71:32ca ja téu lugar tẽes | no Céo apartado;
71:34che mostrarei que faças | ca ja que ên sabemos.
71:38mente e non te coites; | ca cérto che dizemos
71:51Ca sempr' “Ave María” | mui ben e passo disse;
72:5Ca non póde dela dizer
72:17mente; ca a Déus dẽostou
73:36com' esta, ca ja nunca, enquant' éu viver,
73:43Ca u vermella éra, tan branca a fez
74:13ca tu sempre mal fazes, e do ben non
74:37e viron o démo mais negro ca pez
75Como Santa María fez veer ao clérigo que éra mellor pobreza con homildade ca requeza mal gãada con orgullo e con sobervia.
75:20mui mais se pagava desto | ca de seer ben herdada.
75:27gran péça de séus dinneiros, | ca el por al non catava,
75:31ca de quant' aquí nos dérdes | vos dará Déus por un cento,
75:35ca séu marido guarría, | e que folgá-lo leixasse,
75:45Diss' el entôn: “Vai-te lógo, | ca ben vees com' éu fico
75:56ca non hei quen me comungue | e sõo desamparada.”
75:84con sas mãos e dissésse: | “Mia culpa, ca fui errada.”
75:97E ao crérig' ar disse: | “Ide-vos, ca ben fezéstes,
75:99e, par Déus, mellor consello | ca o capelán tevéstes,
75:110ao reino de méu Fillo, | ca non há ren que che diga
75:111que te lógu' en el non colla, | ca el dereito joíga.”
75:120ca viu de grandes dïabos | a casa toda cercada.
75:122muit' espantosos e feos, | e negros mui más ca móra,
75:123dizendo: “Sal acá, alma, | ca ja tempo é e hóra
77:23será agora per min. Ca en aquele día
79:24ca lles non convên.”
82:26me, ca de gran medo hei end' éu assaz.”
84Como Santa María resuscitou a mollér do cavaleiro, que se matara porque lle disse o cavaleiro que amava mais outra ca ela; e dizía-lle por Santa María.
85:12que lles esterlĩis désse, ca non pipïões.
85:26ca éu sõo a que tu e todos téus parentes
86:21menguass' ant' o mar, ca en outra sazôn
86:28ca o mar de todas partes a cobriu;
87:26nome; ca tanto sei del ja
87:40ca ben o merecía.
88:33ca non há tan arrizado
88:56ca non fora avondado
89:11Ca o prazo chegado
89:19que éra mais mórta ca viva,
91:27Ca os nembros lles caían,
91:47ca ela sempre ven quando
92:3Ca de dar lum' há gran poder
92:32ca assí quér Nóstro Sennor,
92:38ca non mentiu nen mentirá
94:42mais ca si sabía,
94:59ca en séu logar entrou
95:13ca a sa mui gran mercee nunca é falida
95:25ca ele os convidava e os recebía,
95:38ca lles non valeu bon vento quant' é ũa palla,
96Como Santa María guardou a alma dun hóme bõo que se non perdesse, ca o havían escabeçado ladrões, e fez que se juntassen o córpo e a tésta e se maenfestasse.
96:53ca bẽes aquí vós me veeredes
99:30ca lle-lo non quis sofrer
99:38ca esto foi ben provado
100:5Ca veer | faze-los errados
100:17ca Déus a ti a
100:22mais ca ren | pera Paraíso
101:9ca pela boca ja non
103:23e diz: “éu daquí ir-me quéro, | ca hoi mais comer querrá
103:39mais d' outra cousa que seja? | Ca, par Déus, gran dereit' é,
104:34ca lle viron pelas toucas | sangue vermello correr.
105:20ca por aquesto te me vin mostrar.”
105:32ca Santa María mio fez jurar,
105:51ca lle déu con un cuitél' a engano
105:53de o dizer; ca tanto foi sen guisa,
105:74ca a teta déstra lle foi queimar.
105:75E metêrona mais mórta ca viva
105:80Ca en lugar de me dereito dar,
105:89E léva-t' ên, ca des hoi mais és sãa,
106:50ca atal éra séu sen;
107:22val a mi, ca mestér m' há.
108:22ca o que térra e mar
108:29ca o que foi ensserrar
108:57ca atal o gẽerar
109:5ca per ela perderon séu poder
109:29non fillavan. Diss' un démo: “Ca méus
109:32ca sodes todos nóssos sen al;
110:7Ca tantos son os bẽes de Santa María,
111:24ca o barco foi tornado
112:15Ca houvéra tal tormenta
112:19Ca o masto foi britado
112:24ca viron a nave chẽa
112:28ca a nav' éra abérta;
114:8mais ca ren, e sempre o acomendava
114:11E mestér lle foi, ca un día acharon-
114:14ca lle déron cólbes mui descomũaes.
114:26ca xe sóe ela a fazer de taes
114:33ca ja são éra, e que o catasse;
115:34ca sen érr' a
115:74ca soubésse
115:81brites, ca quen quebranta
115:100por que o mui mais ca pez
115:126Ca d' atanto soon fis
115:146ca un sant' hóm' i está
115:159o moço, ca trezentas
115:190ca, per com' éu apres' hei,
115:255me, ca tempo sería.”
115:274ca sabían
116:39ca éu taes alá vi
117:13mais ca en outro día, tant' éra atrevuda;
117:30aos coitados, ca desto muit' end' é tẽuda.
118:19miragres móstre por ti, ca sei ben
118:21pois faça esto por ti, ca ben ten
119Como Santa María tolleu un joíz aos dïáboos que o levavan e tornó-o a sa casa e disse-lle que se mẽefestasse, ca outro día havía de morrer.
119:10e grandes dões fillava, ca non dos mïúdos.
119:38ca os séus non quér ela que sejan cofondudos.
119:39Ca pero el de justiça mui pouca fezéra,
119:47Ca sabe que mais dun día non será ta vida;
120:3Ca sen ela Déus non haverán
120:11Ca en ela sempre acharán
121:25ca alí u eles ían | polo matar de randôn,
121:32que est' hóme nós matemos, | ca x' éste dos sérvos séus.” (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
121:34amigos, que nos vaamos; | ca muit' é descomunal
121:36que veemos cabo dele | mais béla ca nulla flor,
122:24ca de dóo a matar-se cuidou;
122:40daquesta pórta, ca de cérto sei
123:3Ca que quér que seja daquesta Sennor (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
123:13ca un pouqu' enante todo se torceu
123:42ca salvo será sempr' o con que tevér.”
124:21ca éu sempr' en ti fïando | receb' aquesta paixôn.”
124:34ca esse día rapara | sa barva en Alcalá
125:20podo i acabar nada, | ca oír nono quería.
125:27mais nada non adobaron, | ca a Madre do Salvador
125:31ca tan muito é guardada | da Virgen Madr' esperital,
125:32que o que a enganasse | mui mais ca nós sabería.”
125:47ca o démo, de mal chẽo, | en tal guisa a encendeu
125:70e disso-ll': “Aquí que fazes? | ca ja tu non éras dos méus
126:7Ca a saeta ll' entrara assí
126:14ca Déus non llo quería consentir
126:29que a loaron, ca en ela jaz
130:3Ca ela faz todo ben entender,
132:10Ca toda a fremosura
132:34foi el, ca vinnas e hórtos
132:49ca de chão lle disséron
132:99ca os méus? Porquê feziste,
132:122Ca pero a gran beldade
134:32ca méu Fillo o quér, Rei da Majestade.”
134:44ca non cabían dentr' end' a meadade.
134:56ca ja são sodes desta gafidade.”
135:33Ca o padre del fez ir
135:68ca lóg' ambo-los prendeu
135:73i, ca lóg' adormeceu.
135:80ca à Virgen dei en don
135:101do séu non filles, ca sól
136:30com' ant' éra, ca non quis Déus por sinificança.
137:7Ca pero muito fïava en Santa María
137:19Ca macar el prometía que nunca tornasse
137:27Ca pois viu que do pecado nunca pẽedença
137:39ca pero que gran sabor houvésse de querê-lo,
137:42ca de salvar os séus sempre é mui sabedeira.
138:3Ca o que a de voontade rogar
138:51ca estas tetas lo crïaron tan ben
140:6mui mais ca cen mil vegadas.
142:11Ca pero a garça muito montou,
142:16ca o río corría de poder,
142:27tornar, ca havía mui gran sabor
142:31Ca a força d' agua assí o pres
142:37ca non querrá a Madr' esperital
142:41ca non querría aquela que sé
142:43E assí foi; ca lógo sen mentir
144:15ca non quería per ren falecer.
144:18que non oísse, ca todo séu sen
144:39por el, ca lógo lle vẽo valer.
145:39fillade-o lógo, ca éu ir-me quéro.”
146:15ben sabía ca si querer,
146:16ca el éra mantẽedor
146:62o levassen. “Ca”, diss' el, “sei
146:67Quand' o oiu, mui mais ca pez
146:87ca ben sei que poder end' hás
147:26ca tu end' és poderosa
148:20sa camisa vestida, | ca armar non s' uviara;
149:48ou bever de séu sangue, | ca non é apostura.”
151:25ca ll' aposéran un furto | lenguas maas mentireiras,
151:29ca u el ant' os abades | non dúas vezes senlleiras
151:31Ca enquant' el os gẽollos | ficav' e “Ave María” | dizía mui simpremente
152:13ca a alma conssellava | que fezésse dest' emenda,
152:23Ca ves, esta escudéla | móstra-ti que és fremoso
153:24ca éu non m' irei daquên,
154:25ca viían fresc' o sángui | e caent', e ben cuidavan
155:7Ca séu Fillo faz por ela | mais que por null' outra ren;
155:18nen esmólna non faredes?” | “Non, ca non tenno que dar.”
156:18ca non podía pedir
157:7Ca u eles lle compraron | mui ben quanto lles vendeu,
157:10i de bon queijo rezente, | ca est' éra en verão.
157:15Ca u meteu un cuitélo | no feijóo por provar
157:18ca lle passou as queixadas | mais dun palm' e ũa mão.
157:26tirou-ll' un prést' o cuitélo, | ca non ja celorgïão.
158:21ca o non guïou a Virgen | per carreira pedragosa
159:16na ola, ca tantos éran; | mais poi-las foron tirar,
161:10ca outr' haver non havía | no mundo, nen outr' herdade.
162:3Ca en honrrá-las dereit' é
163:9e lógo perdeu a fala, | ca Déus houve del despeito,
164:33quanto ll' o feito pesara, | ca nunca ll' esclareceu
165:2contra o poder da Virgen, | ca x' é tod' espirital.
165:33ca pois se chegou a ela, | tal gente lle semellou
165:46ca chus brancos son e craros | que é néve nen cristal.”
167:5ca un fillo que havía, | que crïava, mui viçoso,
167:15Ca éu levarei méu fillo | a Salas desta vegada
167:26ca a sa mui gran vertude | passa per toda sabença.
167:28ca ja tres días havía | que o fillo mórt' houvéra;
169:16e de mal os guardava; | ca o que ela filla
169:36me foi, ca éra toda | de nóvo pintadilla.
169:40ca os que Marïame | desama, mal os trilla.”
169:48ca os que mal quér ela, | ben assí os eixilla.
169:51ca a conquereu ela | e demais conquerrá
170:7Ca, en qual guisa podemos loar
170:13ca ũus faz salvar, outros perdôn
170:21ben dos séus bẽes, ca de cérto sei
171:29Ca a madre, que o trager
171:54aa Virgen. “Ca recebí”,
172:7Ca houve tan gran tormenta, | que o masto foi britado
172:14ca fez quedar a tormento | lógo, sen outros vagares.
173:21ca sempr' ela nos acórre | enas coitas que havemos,
173:22ca a sa gran lealdade | passa todas lealdades.
174:18que disséra lle parcisse, | ca el éra séu sergente.
174:26ca dereito de si grande | dá aquel que se desmente;
175:24ca viron vĩir o baile | con séus hómẽes armados
175:40padre, e non vos matedes, | ca de cérto vivo sõo;
176:16“Léva-te, ca ja és sólto, | e daquí lógo te sal.”
176:19E disse-lle: “Vai, non temas, | ca per ren non te verá
176:21ca ir-te pódes en salvo | atá que chegues alá
177:3Ca pois ela enos céos | sé con Déus e sa Madr' é,
177:19que lle séus ollos tornasse, | ca ben fïava por Déus
177:21Diss' ele: “Ca éu ben cuido | aínda veer destes méus, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
178:22ca éu a dei ja a Salas, | e ben tenno que me valla.”
178:26ca tant' é aquesto como | non lle dares nemigalla.”
179:3Ca de séu Fill' há sabuda
179:14ca sa física non fal.
179:22levar, ca d' i natural
179:27Ca mentr' a missa cantavan
180:6seer loada, ca Déus lle quis dar
180:10devïamos sempre, ca por nós véla.
180:11Ca Vélla é, segund' a profecía
180:37no preséve, ca haver non podía
180:39senôn sa touca, ca eno logar
180:48atal com' esta, ca Déus foi juntar
181:7havía de quen lla désse; | ca assí com' el cercado
181:8jazía dentr' en Marrócos, | ca o outro ja passado
182:11Ca britava caminnos,
182:34mui mais ca Damïata
183:19Ca fez que nïún pescado | nunca podéron prender
184:20que morreu, ca assí faze | quen non há queno escude.
185:29que o guardasse, ca ele | quería a el guardar,
185:72loores por sa bondade, | ca mui gran dereit' i han,
186:19a ta mollér que amavas mais ca ti,
186:39ca dereit' é”. E, per com' end' aprix éu,
186:42e diss': “Ai, Sennor, val-me, ca mestér m' há,
186:44ca en maior coita nunca foi mollér;
187:37ca muito mais ca esto por ela nos faría.”
189:4a Salas sóo senlleiro, | ca muit' ele confïava | na Virgen Santa María;
189:8pero non fugiu ant' ela, | ca med' houve se fogisse | que sería acalçado;
189:15Ca o poçôn saltou dela | e feriu-o eno rosto, | e outrossí fez o bafo
190:9Ca séu poder pouco val,
191:20ca pero caeu mui d' alte, | non foi mórta nen ferida,
192:39con el, ca tevéra
192:114ca connosco ben,”
192:118ca non son certãos
193:18ca o que en ela fía, | en sa mercee non érra.
193:32ca tiínnan que mórt' éra; | mais pois lo ben connoceron
194:13E esto fez el de grado, | ca xo havía por manna,
194:14ca en fazer maos feitos | non vos éra vagaroso;
194:26ca el diss' a grandes vózes: | “Madre do Rei pïadoso,
195:46ca non por esposa.
195:61ca sempr' éu guardara,
195:87lle seja, ca, mia promessa,
195:110ca ja é na vida
195:118ca ben i mataron
195:170ca maravillosa
196:22ca, par Déus, mellor fegura | lle foi i apareçuda.
196:23Ca u el achar cuidava | un démo que aorasse
196:38ca tal com' esta aquela | é que m' houv' apareçuda.”
196:41e quebrantou as omages, | ca non quis usar en vão
196:46hóme contar non podía, | ca sempre en ben estuda.
197:5Ca se el algún poder há | de os hómees matar
197:17Ca tan fórte o fillava | o démo, com' aprendí,
197:24ca tenno que o terredes | por conssello mui leal:
198:23Ca non foi neũu deles | que non tevésse ferida,
198:24mas sól non tangeu en carne, | ca non quis a mui comprida
198:25Reínna Santa María; | ca ela nunca obrida
199:3Ca se Déus sofr' ao démo | que polos nóssos pecados
199:15Ca u meteu a agulla | na boqu' e enderençando
199:18ca os que o démo sérven | han del taes galardões.
199:31que fezésse por sacá-la; | ca u jazía dormindo,
200:3Ca, ontr' os que hoge nados
200:7Ca a mi de bõa gente
200:23Ca mi fez de bõa térra
201:29e non morreu do cólbe, | ca non foi a dereito,
201:30pero caeu en térra, | ca mui mal lle doía.
201:50perdõar-ch-á méu Fillo, | ca éu t' ajudaría.”
202:15Ca ela éra ben feita | de sa loor e de Déus
203:5ca vos direi un miragre | que quis pouqu' i há mostrar
204:8ca con ele preegava | o ben de Nóstro Sennor;
204:11Ca el éra tan coitado | que non havía en si
205:3Ca aquestas dúas cousas | fazen mui compridamente
205:29ũa moura con séu fillo, | que mui mais ca si amava,
206:12mentes enas sas feituras, | ca o démo o venceu;
206:19des que me beijou a mão, | ca de mi parte non sei;
207:8ca si, e un cavaleiro | matou-llo. E con pesar
208:3Ca assí como dos céos | deceu e que foi fillar
208:24“Abellas, comed' aquesto, | ca éu o vinno beví;
209:15Ca ũa door me fillou i atal
209:26ca tenno ben que de méu mal lle despraz.
210:21amar e honrrar muito, | ca per que nos salvemos
211:19Ca viron o ciro pasqual queimado
212:38ca non acharía hóme | que llo podéss' entender.
213:5ca sempre dos que a chaman | é amparanç' e escudo;
213:13ca ela mui mais a outros | ca non a ele amava,
213:33ca todos mui mal juigados | a ela van por conórto,
213:34ca en todo-los séus feitos | sempr' é mui dereitureira.
213:46mas veer nono podéron, | ca non quis a josticeira
213:54ca nunca éu vos fiz tórto, | sabe-o tod' esta beira.”
213:57ca éu non hei nulla culpa | daquelo que m' apõedes.”
213:66ca ficou todo britado | dos pées tro ena moleira. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
213:77mercee e por sa Madre, | ca ben de cérto sabían
214:3Ca se Déus déu aas gentes | jógos pera alegría (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
214:42ca per ti a hei cobrada | e por ta gran pïadade.”
216:20ca éra día da Virgen, | a que quería servir
216:38ca te tóllo que non póssas | ja mais fazer-lle pesar.”
216:42e o que vos déu leixade, | ca vos non póde prestar.”
217:3Ca, par Déus, muit' é ousado | o que está en mortal
217:18ca sofrer nono quería | a Madre do Salvador.
218:19Ca dũa parte viían | sa grand' enfermedade, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
218:31ca tevéron que éra | logar pera leixá-lo
218:34ca de o mais levaren | sól non foron ousados,
219:5ca a ũa nos dá vida | e a outra perdiçôn.
219:33ca de guisa o tornara | negro a que nos mantên,
219:37porên mercee te peço | que me perdões, ca sei
219:40ca por ti muitos perdõa | e faz-lles que sejan séus.
220:3Ca muito é gran dereito, | quen d' ángeos é servida
220:5que sempre a loemos; | ca de loor comprida (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
221:2ca enas mui grandes coitas | ela os acórr' e guía.
221:3Ca muito a amar deven, | porque Déus nóssa figura
221:6e Rei nome de Déus éste, | ca el reina todavía.
221:18e houv' end' a maior parte, | ca todo ben merecía.
221:29ca ben creo que a Virgen | lle dé vida e saúde.”
221:34ben come se fosse mórto, | ca atal door havía.
221:35Ca dormir nunca podía | nen comía nemigalla,
221:37ca a mórte ja vencera | sa vida sen gran baralla.
222:3Ca ela troux' en séu ventre | vida e luz verdadeira,
223:3Ca ela poder há de saúde dar
223:14alá o levaron, ca muit' ameúde
224:23Ca u pariu sa mollér, | naceu-ll' entôn ũa filla
224:25ca o braço lle saiu | ontr' o córp' e a verilla
225:30ou me tolless' esta coita, | ca ben é ên poderoso.”
226:37morrían de fóra, ca poder end' há
226:43Ca día de Pasqua, en que resorgir
226:54ca esta nos céos nos fará entrar.
227:29que dele s' amerceasse, | ca por ela tan astroso
228:18ca o fezo lógo são, | sen door e sen maldade.
231:9foi, ca ben alí mostrado
231:27Ca macar s' i ajuntava
232:3Ca enas enfermidades | há ela poder atal,
232:22“Façan-m' un açor daquesta, | ca o quér' ir oferer
232:23aa Virgen grorïosa | de Vila-Sirga, ca sei
232:30por que méu açor non pérça, | ca ben o pódes fazer.”
233:12ca tragía bon cavalo | que o deles alongava;
233:34e afastaron-s' afóra, | ca foron muit' espantados.
233:35Ca ben viron que aqueles | que o ajudar vẽéran,
234:3Ca macar é mui gran cousa | de fazer mudo falar
234:5é de perdõar pecados; | ca se de Déus non gannar
234:13que tiínn' aquela térra, | ca ric-hóm' éra del Rei,
235:22nulla cousa, ca séu feito | destes é mui desleal.
235:25ca méu Fillo Jesú-Cristo | sabor há de se servir,
235:27Tod' aquesto fez a Virgen, | ca deles ben o vingou;
235:47Ca os mais dos ricos-hómes | se juraron, per com' éu
235:50ca Déus lo alçou na cima | e eles baixou no val.
235:54ca Déus desfez o séu feito, | com' agua desfaz o sal.
235:75E ar foi-o conortando, | ca maltreit' éra assaz,
236:22dizendo: “Non hajas medo, | ca éu te venn' ajudar.”
237:26e foi missa oír entôn, | ca tal costum' houvéra
237:35que non seja, ca sábad' é, | sequér a un moógo,
237:64que lle diss' entôn: “Erge-t' ên, | ca de pran éu t' ajudo.”
237:68ca serás salva porque é | ja o démo batudo.”
237:77Chegou-s' o cavaleir' entôn, | ca andava aginna,
237:85Ca porque a muito chamei | u m' assí degolaron
238:20e que o da Virgen fora | chufa, ca non outra ren.
238:52ca assí ir devería | quen quér que foss' escarnir
239:15ca éu non tenno vóss' haver
239:31ca o queixo lle derribou
239:43ca outra door lo ferir
239:49ca a alma mi quér saír
239:51mi consello, ca fiz gran mal,
239:52ca jurei come desleal
240:2Santa María, ca dereit' i han (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
240:5ca pois que pécan per séu mao sen,
240:8os séus feitos, ca outro ben non hei;
240:16ca u a chaman sempr' ela i val,
240:24ca muito ben nos fez sempr' e fará,
240:28ca ela péd' a séu Fillo perdôn
240:35ena loar, ca Déus non lle fez par;
240:39ena loar, ca u Nóstro Sennor
241:32fez o prazer en dóo | tornar, ca lle prazía.
241:53sennor, dá-me méu fillo, | ca ben pódes fazê-lo,
241:54ca de punnar i muito | non hás, senôn querê-lo;
241:75e nós assí façamos, | ca ben sei cèrtamente
242:4ca Déus lle déu tal vertude | que sobre natura é;
245:3Ca pola nóssa saúde | prendeu dela carne Déus,
245:37e o córpo con feridas | ja chus negr' éra ca pez,
245:42ca mais non soon atrevudo | de dar, par Nóstro Sennor.”
245:85e maravillados éran, | ca solamente un mur
245:99Ca ben lles diss' o convento | a todos que a que sól
247:22e des hoi mais penssa dela, | ca de mi sól un bocado
248:3Ca u a nóssa natura | quér obrar mais mal ca ben,
248:17ca mover non se podéron, | nen un ao outro ir;
249:21ca pero que da cabeça | sôbelos cantos topou,
251:9haver, ca lle morrían; | e prometeu porên
251:81e porende me quéro | ir con el, ca temp' é.”
252:22ca o que o démo mete | en férros, ela desférra.
253:3Ca pola sa homildade | é ela lum' e espello
253:9que nos perdôn os pecados, | ca x' é nóssa avogada.
253:18pora ir a Santïago, | ca lle mandou séu abade.
254:10andaron riba dun río, | ca éra logar viçoso,
254:25ca se por esto non fosse, | porque vós desemparastes
255:27ca mao preço
255:30ca non fezéran eles feit' atal
255:33ca mantenente
255:64ca muito fazía ben séu mestér.
255:97ca viu a chama
255:104ca a Virgen, a que fez oraçôn,
256:5ca m' estava éu deante | e todo vi e oí,
256:13non vistes do que foi ela; | ca pero de Monpislér
256:16ca d' haver ela séu fillo | estava ena sazôn;
256:23ca pois éu a sa fegura | vir, atal creença hei
256:26as sas mãos e os pées, | ca mui gran pról me terrá.”
257:18ca o dano das sas cousas mui ben se sacude.
258:8e ũa mollér mui bõa, | que amava mais ca si
259:7Ca pero se sabían muit' amar,
259:11Ca lles vẽo en sonnos e assí
259:22façades, ca vos non hei de falir.”
259:33ca o fógo no pé lle começou
261:20connocê-o, ca Déus llo quis guisar.
261:32o podésse; ca viu gran lum' entrar
261:61se foi muito, ca Déus lle fez veer
261:76ca tal feito non lle quis asconder.
263:5Ca ela sempr' a nós dá(a) | que façamos o mellor (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
263:23Diss' ela: “Fas ũa missa | cantar, ca de cérto sei
264:5de rogar a séu Fillo, | ca sempre por nós óra
264:11Ca os mouros vẽéron | cercá-la con gran brío
264:38nen creen no téu Fillo, | ca mestér nos sería.”
265:57poi-las achassen, ca nunca mur con mur
265:62lonj' ũa d' outra, ca ajuntadas non.”
265:67Ca as cartas dizían: “Aos dalá,
265:79fez, ca destas lêteras soon ben fis
265:96non dou pela chaga, ca non dól nen cóz.
265:99que me dé mia mão, ca éu nunca fix
266:19miragre! ca tan espessa | siía a gent' alí
267:3Ca per ela foi a mórte destroída
267:20de coraçôn, disse ca en romaría
267:45eno nósso ben; ca pero que nos tenta
267:58val-me, Sennor, ca muit' and' atormentado.”
267:64ca tornou o mar mansso de qual ant' éra.
268:3Ca o que gran confïança | en ela houvér, sen falla
268:22ca todo-los pecadores | en ti esperanç' havemos.
268:26ca nós vida e saúde | todos de ti atendemos.”
268:34ca todo-los pecadores | coitados a ti acorremos;
268:38ca muit' aginna o pódes | fazer, como nós creemos.”
268:42de quantos nembros havía | mais tóste ca vos dizemos.
269:23Ca eno leito jazendo | aginna se foi erger
271:19ca como quér que ben crean | en Déus os de Portogal,
271:40ca nas cuitas deste mundo | acorrê-lo-á mui ben
272:14dos Céos, ca ben cuidava | por ela perdôn gãar.
272:36que a Déus por el rogasse, | ca nunca ja per mollér
272:40ca en mudar-s' a omagen | por ti, mostrou-te que ben
273:24e porên buscade fíos, | amigos, ca éu agulla
273:38e mais lágrimas choraron | ca chẽo un gran botello.
274:10lle meteu que se saísse | da orden, ca ben sería.
274:33e tórna-t' a túa orden, | ca mui cedo ch' haverá
274:34mestér de t' alá tornares, | ca éu téu mal non querría.
274:37e a esto para mentes, | ca éu ant' a ti verrei
274:50ca saïrás cras do mundo, | e prend' ên grand' alegría.”
275:17que os guarisse a Virgen, ca ja non
275:28“Soltade-me, ca ja éu ravia non hei,
275:29ca vejo Santa María, e ben sei
275:32ca a Virgen, que sempr' acórr' aos séus,
275:36e eigreja, ca lógo se ben sentiu
276:28Ca de guisa ferid' é
276:32ca
276:34ca non é pera fóle
277:10d' achar un cérvo no monte, | mui mais grósso ca de bren,
277:14ca de tod' outra vïanda | eles non tiínnan ren.
277:27Ca os que i jajũavan | foron sãos e guaridos,
277:31Ca assí como lles davan | lançadas pelos costados,
278:5u faz ameúde muitos, | que son mais doces ca mél,
278:38ca non quis Santa María | eno sãar detẽer.
280:2ca espell' é de Santa Eigreja.
280:3Ca en ela os santos se catan,
281:18ca tu, e fez méu mandado, | e fiz-llo todo cobrar.
281:22mui mais ca o que perdische.” | E el foi-llo outorgar.
281:48ca a súa magestade | vos chamou, que aquí sé.”
281:51Ca éu fiz tan mao feito, | que nunca viu hóme quen
281:53ca porque póbre tornara, | vassalo tornei porên
281:65E déu-ll' entôn por herdade | mui mais ca houvéran séus
282:3Ca muito é gran vertude | e pïadad' e mercee (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
282:5ca estando con séu Fillo, | todo sab' e todo vee,
282:11Est' havía un séu fillo | que amava mais ca si;
282:23Diss' el: “Non, ca en saendo | chamei a Madre de Déus,
282:25ca se aquesto non fosse, | juro-vos, par San Matéus,
283:3Ca sobervia non dev' haver
283:8ca d' outra guisa non querría
284:11Ca ante que morresse | un sinal lle mostrou
284:33ca tu de pïadade | madr' és; porend' aquí
285:41saír, ca viía
285:65ca éu non sería
285:78a fez sennor de sa herdade, mais ca ll' el disséra.
286:3Ca, sen que lles dá sa graça | con que póssan fazer ben,
286:18ca pois se sentiu maltreito | non quis mais alá jazer.
286:24me dá, se te praz, dereito, | ca son ẽemigos téus
287:17aa ermida de Scala | per mar, ca per térra non,
287:28e deitou-a no mar lógo, | ca lle quería gran mal;
287:35que hoi mais comigo sejas: | ca a Virgen me guariu
287:38ca non quis que i morresse; | bẽeita seja, amên.”
288:26que a sa gran fremosura | mais ca o sól esprandece.”
288:34do gran ben do paraíso, | ca a eles pertẽece.
290:6ca Déus non fez outra tal, nen fará.
290:10ca pois gualardõado lle será.
290:19ca, pois que deste mundo se partir,
290:24ca por aquest' o de Déus haverá.
291:2ca u houvér maior coita, | valer-ll-á se a chamar.
291:3Ca loada de tod' hóme | devía sempr' a seer,
291:5ca lle póde nas sas coitas | tóste conssello põer;
291:11dos parentes da manceba | e das justiças, ca non
291:42hóme, ca se me servires, | sempre i pódes gãar.”
292:20ca el sempre a servía | e a sabía loar;
292:35Ca o achou tod' enteiro | e a sa madre, ca Déus
292:36non quis que se desfezéssen, | ca ambos éran ben séus
292:50que o ten por mui mais nóbre | ca se fosse de cristal.
292:55Ca o bon Rei Don Fernando | se foi mostrar en vijôn
292:61ta María u a minna | está, ca non é de pran
292:64ca dela tiv' éu o reino | e de séu Fillo mui bél,
292:76ca éu fix aquesta óbra | toda e est' anél séu
293:3Ca, segund' escrit' achamos, | Déus a fegura de si
293:4fez o hóme, e porende | dev' amar mui mais ca si
294:26ca os ángeos que éran | ant' ela foron presentes
294:34mui mais ca ante non éra | de todas aquelas gentes.
295:17e faz i mui gran dereito; | ca según diz San Matéus
295:37beijarei pées e mãos, | ca ta vertude m' aduz
296:3Ca servir nona póde | ben quena non amar,
296:14pedía que lle désse, | ca ll' éra mui mestér,
296:21e éu dizer-cho quéro | ca méu Fill', u el sé,
297:15Ca ben com' a cousa viva | recebe por asperança
297:34ca non vee ben dos ollos, | mas pelo toutiço vee.
297:39Tod' aquest' assí avẽo: | ca sempre fez sa fazenda
297:40mui mal aquel frade falsso, | ca foi louco sen contenda
298:52ao démo mao, negro chus ca pez,
299:19que trages, ca fazes i gran folía
299:21al Rei e dá-lla, ca me prazería
299:41que lla déssedes, ca el sabería
300:5Ca ben deve razõada
300:19ca tẽemos
300:26devemos, ca nos razõa
300:52ca felões
301:7Ca el en mui grandes férros | e en cadẽas jazía
301:8pres' en Carrôn, ca fezéra | por que a morrer devía;
302:14ca non quis Santa María, | que é con Déus nas altezas,
302:19Tod' aquest' assí foi feito, | ca o quis a verdadeira
303:2ca nóss' esforç' é nos medos | e nas coitas amparança.
303:13e castigava-a ende, | ca maior ben lle quería
303:14ca si nen a outra cousa. | E porende, sen dultança,
304:10móstra Déus no que é dela: | Ca non pód' i arder lume
304:12ca macar ard' ant' os outros | de linaça, sól penssado
304:15Ca o próvan ameúde | cavaleiros, lavradores,
304:17ca pero i acenderon | outros óios ardedores,
304:20d' outr' óio alí queimaren, | ca saen por denodados
305:2ca per ela guaannamos | de Déus mui grandes perdões.
305:29El disse: “Fazê-lo quéro | sobre pennor, ca na térra
305:38per ren, ca el non amava | trüães nen arlotões.
306:5óra, muit' é de mal siso; | ca as óbras de Déus non
306:28ca vedes que ten a cinta | como mollér prenne ten
308:16mui mais ca d' hidropisía | nen por razôn d' emprennar,
308:27A primeira foi tan grande, | ca as foron mesurar,
309:30ca alí quér o méu Fillo | Jesú-Crist', e Déus séu Padre.”
310:3de nós, ca no mundo nada
310:5Ca sempre santivigada
310:10ca sempre fez bõa vida,
311:3Ca se en fazer serviço | a un bon hóme pról ten,
311:6ca descre' en Déus, séu Fillo, | e en ela que Madr' é.
311:22o fez lógo mantenente; | ca do corisc' assí é
311:32des i que o soterrassen, | ca tal éra come pez
311:38nunca averrá aquesto, | ca o méu na arca é.”
311:41“Mentes a guisa de mao, | ca mia alm' a perdiçôn
311:46de ren que por ela faça, | ca mui ben empregad' é.”
311:50ca é nóssa avogada, | des i padrõa da fé.
312:3Ca muit' é cousa sen guisa | de fazeren avolezas
312:6e pïadad' e mercee | ca judéu dar a usura.
313:3Ca razôn grand' e dereito | é de mais tóste prestar
313:4sa graça ca d' outro santo, | pois que Déus quiso fillar
313:14ca éu de loar séus feitos | hei sabor e gran prazer.
313:38ca a sa vertude santa | no-nos há de falecer.”
313:46ca sen ti no-nos podemos | desta coita defender.
313:49acórre-nos, Virgen santa, | ca non cuidamos a cras
314:41que séu lume lle tornasse, | ca: “Muitas vezes avên
314:44e móstr' aquí ta vertude, | ca el e éu somos téus,
315:9que havía pequeno, | que mais ca si amava,
315:12Ca aquela mesquinna | foi, en com' aprendemos,
315:28de coovr' ou d' aranna, | ca sól seer tal preito,
315:34ca Déus i mostraría | miragre sinaado.
316:6ca per ele saberedes | Santa María guardar
316:12que sas cantigas fazía | d' escarnno mais ca d' amor,
316:21ca alí mostrava ela | muitos dos miragres séus
316:39de gran prazer que havía, | ca aquest' avĩir sól
316:41fui de que trobei por outra | dona, ca niũa pról
316:44trobe nen cantares faça | hoi mais, ca non mi há mestér; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
317:21ca foi-ll' escapar
317:30Madre de Déus, ca mestér nos sería.”
319:3Ca tan muitas graças déu e pïadades
319:31por ela, ca outro fillo non havían.
319:33a Terena, ca ja per al non sabían
319:42ca mui ben a pódes dar, Virgen fremosa.”
319:50que a deslïassen, ca a merceosa
319:56ca ja sãa soon pola pïadade
319:57de Santa María; ca da sa bondade,
321:3Ca o que física manda | fazer por haver saúde
321:22est' al Rei e lla levasse, | ca pera el conviínna.
321:35Ca dizedes que vertude | hei, dizedes neicidade;
322:3Ca nos non acórr' en día | sinaado nen en hóra,
322:15Ca el gran comedor éra | e metía os bocados
322:20ca aquel ósso ll' havía | o gorgomel' atapado
323:3Ca ela, que é guardada, | póde guardar sen contenda
323:31Ca lógu' en aquela casa | entrou a Sennor comprida
323:36ond' e como resorgira, | ca por mórto o tevéra;
324:37ca por ti sõo guarido, | ai, Sennor esperital.”
325:2ca assí pelo mar grande | come pela térra guía.
325:3Ca a que nos abr' os braços | e o inférno nos sérra,
325:13con pouco pan e mui mao, | e mui mais mórta ca viva
325:33ca mia alma e méu córpo | todo hei acomendado
325:38deste logar e trei migo, | ca éu te porrei na vía.”
326:3Ca a Sennor que o atán ben dá
326:6ca servindo-a ben havê-lo-á.
327:8ca ũa mollér séu pano | foi dar en ofereçôn
327:11Pouco mais ca ũa vara | o pan' éra, com' oí,
327:21ca os calcannares ambos | pelos lombos os sentiu
328:3Ca se ela quér que seja | o séu nom' e de séu Fillo
328:13e de pescad' e de caça; | ca de todo deleitosa
328:15Ca este logar é pósto | ontr' ambos e dous os mares,
328:49ca a Virgen grorïosa, | Reínna Santa María,
328:55Ca ao alguazil mouro | fezo lógo que falasse
328:59ca entendeu ben que Cádiz | mais tóste pobrad' houvésse;
329:15Ca, según lles déu escrito | Mafomat no Alcorán,
329:41ca mui tóste os crischãos | o fillaron, e está
331:3Ca tant' é a sa vertude | grande daquesta Reínna,
331:6ca a cada door sabe | ela quant' i pertẽece.
331:11Ũa mollér houv' un fillo | que mui mais ca si amava,
331:34que tornou porên sandía; | ca muitas vezes contece
331:42ca u chega sa vertude, | lógo sen dulta guarece.
332:3Ca, macar grand' elemento | foi Déus do fógo fazer
332:33en poder os elementos; | ca nen un non vai nen ven,
332:35que ordinnou que o véo | delgado mais ca cendal
333:3Ca por esto quis Déus dela | nacer, que dos pecadores
333:13ca éran outrossí tórtos | atrás; e esto crischãos
333:16grandes, mais non lle valía | nada, ca Déus o guardava
333:22ca ela é dos coitados | esforço e luz e vía.
333:26fuste de mi algún tempo, | val, ca mestér me sería.”
333:39Ca des Pascüa i jouve | assí como vos éu digo (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
333:49ca xe sól ela de taes | feitos fazer ameúde;
335:32que me non moira de fame, | ca non peço pan nen vinno.”
336:3Ca assí com' ele sempre | anda buscando carreiras
336:26lle disse: “Sennor, mercee, | ca en ti a acharemos
336:42que ja mais esto non faças, | ca desto poder havemos.”
336:46tornou mais frío ca néve, | nos miragres lo leemos.
337:17que mui mais ca si amava; | porend' un día lle déu
338:2guarece Santa María, | ca atal é séu costume.
338:14ca non lle fazía cousa | de que houvésse queixume.
339:3Ca acórre en coit' e en pesar
339:13e per térra, ca en logar está
339:35ca per u a nave se foi abrir
340:6Ca Déus que é lum' e día,
340:31ca tu lles móstras a vía
340:44Ca sempre en ti atura
340:60t' éu veer con el, ca sería
341:14ca molléres con maridos | ceosos tal vida fazen.
341:25ca de tal cousa com' esta | non póss' éu haver conórto,
341:30me meterei, ca non sõo | daquelas que esto fazen.”
341:46val-me, ca tu sempre vales | aos que tórto non fazen.”
341:62“perdõa-me, ca perdõa | Déus aos que érro fazen.”
342:3Ca en fegurar as cousas | da fegura que hoj' han
342:5Déus, nen sól filla cuidado | de as fegurar, ca tan
342:9nen outrossí enas érvas, | ca el xe as faz nacer
343:3Ca diz eno Evangeo | dun hóme que non falava,
343:18dizendo ca med' havía | que no fógo a deitasse.
343:21e como sól falar ousas? | Ca agora tal pecado
343:26ca mui gran pavor havía | que o chus non dẽostasse.
343:35Ca, sen que a ten coitada, | faz-lle que diga nemiga
344:3Ca a que éste comprida | de ben e de santidade,
344:18ca daquel logar partir-se | non houvéron atrevença.
345:15Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro
345:58viínna con el fugindo, | ca viía fóg' acender (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
345:62querría éu mil vegadas | ante ca ele morrer.”
345:66ca se ele ficar vivo, | éu mal non pósso haver.”
346:10ond' o sól, quand' el pres mórte, | tornou mais negro ca móra.
346:13ca o braço ll' inchou tanto, | de que foi mui temerosa
346:19a Déus, s' amercẽou dela; | ca, pois foi ena eigreja
347:2póde resorgir o mórto | de mui mais ca quatro días.
347:5de que fiz cantiga nóva | con son méu, ca non allẽo,
347:30se tu quéres, dá-mio vivo, | ca fazer-o poderías.”
347:42ca os séus miragres dela | non son feitos d' arlotías.
348:21sei ben, ca mui gran tesouro | te darei que ascondudo
348:22jaz so térra, que meteron | i mui peiores ca mouros.”
348:38dos judéus, séus ẽemigos, | a que quér peor ca mouros.
349:3Ca pero é mais que santa, | sempre lle creç' a vertude
349:17E os que aquest' oían | de mais longe ca cen millas
350:4ca mestér é que nos vallas,
350:5ca tu por nós noit' e día
350:11ca tu és razõador
350:21ca tu na coita maior
350:29ca tu nos pódes aginna
350:34ca por nós no mundo nada
351:18houve per força o vinno, | ca del foi grand' o bever.
351:21e porende foi minguando, | ca aquesto sempr' avên:
352:2e grandes, ca há vertude | do mui gran Déus sen mesura.
352:38Ca tornou o açor são | e a el tolleu loucura.
353:32o ía muitas vegadas, | ca en al neún prazer
353:45e porên te róg', amigo, | que cômias, ca mui ben sei
353:54éu te darei ben que cômias, | ca te vejo magr' andar.”
354:5en ela sa asperança, | ca lle fez veer aginna
354:17porque mal non recebesse, | ca muito se receava
354:18do gato, que ena noite | mellor ca no día vee.
354:25ca lle pose o cavalo | del Rei o pé atán fórte
355:3Ca o que lle faz serviço | mui de grado ou dá dõa
355:5ca lle dá por ũu cento, | como Sennor nóbr' e bõa,
355:24ca non querría con vóssos | parentes haver baralla;
355:35ca en tal érro fezésse | escontra a Glorïosa,
355:51Ca, se mi a Virgen María | guardar, que é méu espello, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
355:73vei como moir' a gran tórto, | ca tu sabes a verdade
355:95seja, ca éu estou vivo, | c' assí quis a Virgen Santa
355:96María de Vila-Sirga; | ca sa mercee é tanta
355:106seer lédos e pagados, | ca est' há ela usado.
356Como Santa María do Pórto fez vĩir ũa ponte de madeira pelo río de Guadalete pera a óbra da sa igreja que fazían, ca non havían i madeira con que lavrassen.
356:11ca d' outra cousa neũa | que i houvésse mestér,
356:12ca de tod' avond' havían; | e porend' a como quér
356:14os tirou, daquel enxeco, | ca de tod' é sabedor.
357:13ca en tal coita com' esta | tu sóa és meezinna;
358:16de térra; e pois lo viron | quadrado, ca non redondo,
358:22foran pera lavrar tóste | e mais ca pédra mẽuda.
359:25ca éu te porrei en salvo, | e esto verás tu ben,
360:3Ca enquant' é de Déus filla | e crïada e amiga,
361:5que foi e é gran verdade, | ca por assí o achei
361:13da Virgen Santa María, | ca aquel Rei todo séu
361:21ca lles dava séu conórte | e guardava-as de mal
362:25ca éran i sas reliquias | desta Sennor de gran prez,
363:5a gente del, ca dizían que os dẽostava
364:2de tod' ocajôn o guarda, | ca é Sennor de mesura.
364:14ca o logar éra fondo | muit' e a cóva escura.
364:19ca a Virgen glorïosa, | en cujo serviç' estavan (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
365:16que na ôrdin non querría | viver: “ca, si Déus me valla,”
365:21vistiu-se lógu' e calçou-se, | ca atá que non comprisse
365:28en cuidar que non é nada | a alma, ca da altura
366:8ca todos fillaron dano | dele, qual nunca fillaran,
366:48sól vĩir non lles quería; | ca falcôn, tra u se farte
366:54foi, ca lóg' a ele vẽo | en un camp' u aradores (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
367:3Ca en aquele que s' a ela chama
367:35Ca ja de tal guisa inchad' havían
368:16per que ben guarir póssas, | ca non é por trebello
368:34e haverás saúde, | ca nós por ti rogamos.”
369:7ca nunca o atal fezo | que s' ên mui ben non achasse
369:25E eles assí fezéron; | ca foron alí correndo | e compraron-ll' a cevada
369:29ca enquanto ũu deles | recebía a cevada | que ll' a bõa mollér dava,
369:38a aquela mollér bõa, | e pediron-ll' a sortella | d' ouro fin, ca non d' arente,
369:63u se catan os coitados, | ca non foi quen se catasse
369:66dizendo: “Madre, comede | e haved' algún conórto; | ca sería maravilla,
369:68en paraíso, ca nunca | i entrou quen se matasse.”
369:78e disse-ll': “Ai, madre bõa, | mais val de cẽar daqueste | ca jazer assí gemendo.”
370:8outrossí temer e loar, ca sabemos
372:2a Virgen aos hómes, | ca d' enfermos sãar.
372:21ca éu sõo aquela | que pósso guarecer
374:11ca sempr' éran descubértos | e mui mal desbaratados.
374:29en que non gãassen muito, | ca a Virgen corõada
375:34é, ca nóssas coitas vee.
376:3Ca non é gran maravilla | d' enderençar, ben sabiades,
376:14ca en serví-lo sa vida | el havía despenduda.
376:41perdêssedes; mais tomade- | o lógo, ca ben vos digo
377:26ca séu amig' o outr' éra | que a meadad' havía.
378:3Ca pois ela avogada | é e nóssa razôn ten,
378:7Ca nos torva na saúde | fazendo-nos enfermar
378:10que há de fazer nemiga, | ca dos maos é peor.
378:17foi, por grande o terredes, | ca ela que pód' e val
378:18mostrou i sa gran vertude, | ca sempre fez o mellor.
378:35Ca éu mia mollér tiínna | que ja quería transir,
379:6grande per mar e per térra, | ca logar é dos mellores
379:18fazían danos nos pórtos, | ca desto son sabedores.
379:27Ca a Virgen glorïosa, | cujos son aqueles mares,
379:37ca ja per nulla maneira | a sas térras non ousaron
379:41Madre do Rei justiceiro. | Ca, pero que pïadosa
380:7Ca ela non tardou
380:21ca britar
380:39ca Déus a fez mellor
381:15Ca enfermou o meninno | dũa gran féver mortal,
381:21se non, léva-me con ele, | ca mais non viverei éu
382:4ca segund' é Déus e hómen | e Rei, póde-o fazer;
382:12mais al Rei non lle prazía, | ca lla ía demandar
382:16alí u o fazer póssa, | ca per ren non fillarei
382:50pera vós ca outr' herdade, | ca val muit' e sen mixôn.”
383:17ca achar non podería | pera si tal companneira.
383:20ca enquanto per el foron | sempr' houvéron mui bon vento;
384:33e dizía-lle: “Non temas, | ca te farei ir sobindo
384:35Ca por quanto tu pintavas | méu nome de tres pinturas,
385Como Santa María do Pórto guareceu un hóme dũa pedrada mui grande de que nunca cuidara a guarecer, ca tiínna a tela sedada e tornou-se paralítico, e guarecê-o Santa María.
385:10ca os que a sa mercee | mestér han nunca oblida.
385:33de cera, ca non de sevo | nen d' azeite nen de teas
386:5ca non há outra cibdade | que non semellasse filla, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
386:18o que passar contra esto | que mandades; ca tamanna
386:26ca quen a sennor demanda | sen guisa, é cousa estranna. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
386:32que pescado non houvéssen, | ca per ren nono achavan
386:43mais aduzede-mio lógo; | ca éu hei grand' asperança
386:54ca o que a mui ben sérve | sempre con ela gaanna.
389:15de sa mollér el havía, | que mui mais ca si amava.
389:23con el alá ofrecessen; | ca non tiínnan dinneiros
389:25dos séus dar non i querían, | ca os santos son arteiros;
389:32déu lóg' aa Grorïosa; | ca fez fillar dos maiores
391:25dizendo: “Bẽeita sejas, | ca toda mesura jaz
392:3Ca aquel hóra que mente | jurando pelo séu nome,
392:6ca dïabos son monteiros | de Déus, segund' Escritura.
392:22o alcaide que jurasse, | ca fór' é d' Estremadura
392:36fazede de min justiça, | ca jurei gran falsidade;
392:38ca d' hoi mais ena mia vida | non é senôn amargura.”
393:3Ca segund' enfermidade | ravia de melanconía
393:30non fazía séu serviço, | ca nas coitas dá conórte.
398:3Ca o día da gran Cẽa, | pois houv' os pées lavados
398:5serían, ca pastor éra | bõo e que séus gãados
398:34ca o Bõo Pastor tiínna | a sa Madre por caiado. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
399:3Ca ben assí cada día | lle crece vertude,
399:17como matass' o menino; | ca desembargada
399:30te vai confessar correndo. | Ca Déus, que castiga
400:7ca atant' é comprida
400:13foi, ca mais non havía,
400:19Ca pero o don mui pouqu' é,
400:23ca por un don, esto sei ja,
401:93séu ben aos que ama, | ca sei ca o fará
402:9ca vós me fezéstes como quen faz
402:13ca outro ben senôn vós non hei éu
404:28ca tal come ti, u acharán, u?
404:29Ca tu parist' o bon Sennor Jesú
404:32bẽeito seja, ca en el fillou
404:36bẽeitas sejan, ca per elas fis
404:43Ca frenesía o tornou sandeu
404:64que se non pérça; ca éu sõo séu
404:69nen que o démo mais negro ca pez
408:3Ca non vos óbra con érvas, | nen con raízes nen frores,
408:15Ca lle falssou os costados | a saeta que de fórte
409:10ca é nóss' avogada;
409:30ca ela todavía
409:38ca per ela sennores
409:59ca por nóssa ajuda
409:72ca serán perdõados
411:15Ca Joaquín e Ana | tal acórdo preséron,
411:29que te non quis dar fillo, | ca assí é escrito;
411:38ca Déus pera gran cousa | xa tiínna guardada.
411:43E disse-lle: “Non temas, | Ana, ca Déus oída
411:55Ca à pórta do templo | disséron-mi os porteiros, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
411:64con estes méus gãados; | ca mais me val que viva
411:77que guarden téus gãados; | ca muito son maiores
411:78de Déus as sas mercees | ca ren que foss' osmada.”
411:89ca se o non fezérdes, | quiçai por escarmento
411:100ca Déus enas sas coitas | porría meezinna
411:119do inférno. Ca esta | lle pos a serradura
413:3Ca ela foi virgen ena voontade,
413:9ca tant' houve door como ant' houvéra
413:26foi madre e virgen, ca Déus xo quería.
414:9Ca ela foi virgen na voontade
414:27ca seendo sa filla e crïada,
415:7Ca ben alí u lle diss' el “Avé”
418:6por que sa mercee hajan; | ca bẽeit' é quena há.
418:21u Déus en ela pres carne | e foi hóme, ca des i
419:3Ca pois levou aquela | que nos déu por sennor
419:6ca pera o séu reino | lógo nos convidou.
419:29ca méu nom' é mui grande; | mas cedo veerás
419:50Santo Tomás con eles, | ca chegar non oviou.
419:56que vigïedes migo; | ca éu de cérto sei
419:58ca un ángeo santo | comigu' esto falou.”
419:106ca éu a vi na nuve | sobir, e me chamou.
419:109que éu vi o séu córpo | mui mais branco ca lis
419:114non demos mais por ele, | ca sempr' este dultou.”
420:52t' houvéron, ca tan tóste | deles fust' aorada,
420:58lógo seja mia Madre | a mi, ca ven cansada.”
423:4ca pera si non havía mestér;
423:21pero mais foi u chus negros ca pez
423:36fez de naturas muitas mais ca mil,
424:34ca bon conssello vos darei:
424:53Esto, ca non maravidís,
425:4devemos, ca Déus quis morrer
425:8com' esta? Ca nos reemiu
425:36ca o veeredes alá
427:6Ca per el o sabemos connocer,
427:30ca sabemos que non saben leer