2:5 | Sen muita de bõa manna, |
5:119 | de bõa gente, que non havía i mouros nen judéus. |
9:45 | bõa non sería |
9:99 | bõa será esta, | asse Déus m' ajude, |
10 | Esta é de loor de Santa María, com' é fremosa e bõa e há gran poder. |
16:1 | Quen dona fremosa e bõa quisér amar, |
17:36 | bõa, de responder vos é mestér.” |
17:43 | A bõa dona se foi ben dalí |
17:51 | A bõa dona sen nïún desdên |
23 | Esta é como Santa María acrecentou o vinno no tonél, por amor da bõa dona de Bretanna. |
23:5 | en que muito bon costum' e muita bõa manna |
26:15 | Este roméu con bõa voontade |
35:102 | dará i de bõa mente, | e ide-o receber.” |
43:4 | de sa mollér, que havía | bõa e que muit' amava, |
45:21 | faría con bõa claustra, | igreja e cimiteiro, |
53:42 | ca fillo por bõa madre | fazer dev' o que mandar.” |
53:48 | escrito mui ben sabía, | e mui mais, per bõa fé; |
54:8 | que vos direi óra, ai, bõa gente, |
55:1 | Atant' é Santa María | de toda bondade bõa, |
55:51 | E pois entrou eno córo, | en mui bõa vóz e crara |
57:22 | ela, por ũa bõa |
62 | Como Santa María déu fillo a ũa bõa dona que deitara en pennor, e crecera a usura tanto que o non podía quitar. |
64:41 | que lle fosse bõa, e tanto lle prometeu |
67:21 | e o serviço dos póbres | vos farei de bõa mente, |
67:40 | e porên de bõa mente | u ll' el consellava ía; |
67:51 | Aquel bispo éra hóme | sant' e de mui bõa vida, |
75:79 | e aquesta mollér bõa | comungad' e assolvede, |
75:112 | E tan tóst' a mollér bõa | foi deste mundo passada. |
76 | Como Santa María déu séu fillo aa bõa mollér, que éra mórto, en tal que lle désse o séu que fillara aa sa omagen dos braços. |
76:7 | Esta mollér bõa houv' un fillo malfeitor |
77:19 | E ela alí jazendo fez mui bõa vida |
96:2 | é bõa que faz salvá-lo pecador. |
119:7 | Este sobrejoíz éra dũa vila bõa |
125:75 | Esto non será dest' ano, | per bõa fé, nen deste mes; |
125:86 | farei mui de bõa mente; | mais este, de que soon mollér, |
127:6 | con sa madre que havía | bõa fora barallar. |
127:44 | e pois espertou fez lógo | como ll' a bõa Sennor |
128:32 | nunca foi.” Entôn o préste, | com' éra de bõa vida, |
131:45 | ta mollér, mio róga, a bõa fiíz, |
139 | Como Santa María fez que falasse o Fillo que tiínna nos braços ao da bõa mollér, que lle disse: “papa!” |
146 | Como Santa María guareceu a un donzél, fillo dũa bõa dona de Brïeiçôn, que ía en romaría a Santa María d' Albeça e topou con sus ẽemigos na carreira, e sacaron-lle os ollos e cortaron-lle as mãos. |
146:18 | bõa guard' e alinnador, |
146:94 | mollér bõa e mui fïél, |
149 | Como un préste aleimán dultava do Sagramento do Córpo de Déus e rogou a Santa María que lle mostrasse ende a verdade; e Santa María assí o fez porque éra de bõa vida. |
160:1 | Quen bõa dona querrá |
166:12 | e levou sigo a livra | da cera de bõa mente; |
168:9 | dalí móstra, per bõa fé, |
172:5 | con sa nave carregada | de mui bõa merchandía, |
172:11 | ũa noite oferenda | déss' i bõa e fremosa. |
175:67 | Esta jostiça tan bõa | a Madre do Josticeiro |
181:14 | que saísse da cidade | con bõa gent' esleúda |
192:141 | E de bõa vida |
200:7 | Ca a mi de bõa gente |
200:23 | Ca mi fez de bõa térra |
203 | Como Santa María acrecentou a farinna a ũa bõa mollér porque a dava de grado por séu amor. |
206:32 | de a servir, séu enguento | aduss' a bõa Sennor |
212 | Como ũa bõa dona de Toledo emprestou un sartal a ũa mollér póbre por amor de Santa María, e furtaron-llo, e fez-llo ela cobrar. |
212:3 | Com' avẽo en Toledo | a ũa bõa mollér |
213:12 | que éra bõa e salva; | mais en séu cuidar errava, |
230:14 | por aquesto, per bõa fé: |
233:1 | Os que bõa mórte mórren | e son quitos de pecados, |
235:64 | houve d' ir aa fronteira; | mas a mui bõa Sennor |
235:84 | pera dar-nos bõa vida | aquí, e pois bõa fin; |
245:73 | há i mais de déz braçadas | ou doze, per bõa fé.” |
246 | Esta é dũa bõa mollér que ía cada sábado a ũa eigreja que chaman Santa María dos Martires, e obridô-xe-lle, e depois foi alá de noite, e abriron-xe-lle as pórtas da eigreja. |
246:5 | dũa mui bõa crischãa | mollér que morava i, |
246:39 | Quand' a bõa mollér esto | oiu, lógo se deitou |
251:24 | ou fruita que achasse | de mui bõa odor; |
255:16 | houve mui bõa, per quant' aprix ên; |
258 | Como Santa María acrecentou a ũa bõa dona a massa que tiínna pera pan fazer. |
258:8 | e ũa mollér mui bõa, | que amava mais ca si |
258:11 | ía mui de bõa mente, | e dava ben a comer |
260:10 | A que é mais que bõa |
261 | Esta é da bõa dona que desejava veer mais d' al hóme bõo e de bõa vida, e bõa dona outrossí. |
261:7 | por ũa bõa dona que veer |
261:25 | e bõa dona, éu vo-los veer |
267:21 | a Rocamador de bõa ment' iría |
267:61 | come Sennor bõa que os séus avanta, |
268:35 | sennor manssa, Sennor bõa, | de todos bẽes comprida, |
269:3 | Dest' un gran miragre fezo | por ũa bõa mollér |
269:26 | diz: “Sennor, de bõa mente | o farei éu, sen mentir.” |
269:27 | E ar diss' outra vegada: | “De bõa mente verrei.” |
273:25 | tenno que non há tan bõa | daquí atá Ribadulla |
278 | Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería. |
281:30 | que négue tan bõa dona; | ante m' iría matar.” |
287:4 | que mostrou Santa María | por ũa bõa mollér |
288:6 | e éra de bõa vid' e | quite de toda sandece. |
288:30 | fillou dalí adeante, | e en mui bõa vellece |
292:49 | que tod' hóme que o veja | ben dirá, per bõa fé, |
296:20 | e disse-ll': “O que pédes | praz-me, per bõa fé; |
296:31 | sempr' en aqueste mundo | bõa vida fará, |
298:11 | Ũa mollér bõa, por vos non mentir, |
298:55 | E a bõa dona, pois se viu de pran |
299:5 | de bõa ment', e per el vos faría |
302:4 | hómees de bõa vida | e por verdade mostraron |
303:22 | bõa, foi-s' aa omagen | da Virgen sen demorança. |
303:29 | “Aquesto que me tu rógas | farei éu de bõa mente, |
310:10 | ca sempre fez bõa vida, |
311:18 | da vila, começou lógo | mal tempo, per bõa fé. |
312:22 | e pois pagou o maestr' e | diss': “Id' a bõa ventura.” |
312:69 | e foi pois de bõa vida | e quitou-se de barata |
313:45 | Acórre-nos, Sennor bõa, | pois poder hás end' e sen, |
318:13 | e bõa paravl' havía, | mas dentro no coraçôn |
319:43 | Foi a bõa dona tanto demandando |
321:18 | assí que a mollér bõa | ficou ên cona espinna. |
321:23 | E disse-ll': “Ai, mollér bõa, | se Nóstro Sennor m' ajude, |
322:37 | i estava; e tan tóste | loores de bõa mente |
324:11 | Esta éra tan fremosa | e de tan bõa façôn, |
325:69 | des i aa mollér bõa | porende algo fezéron, |
327:13 | e porend' a mollér bõa | fora-o põer alí |
328:11 | Este logar jaz en térra | mui bõa e mui viçosa |
330:12 | Qual é a que sempre bõa |
332:47 | Lógu' entôn a abadessa, | que éra bõa mollér, |
335:30 | Diss' entôn a mollér bõa: | “Vél da farinna me dade, |
335:42 | e levou-as en sa mão | de mui bõa voontade. |
335:43 | E a bõa mollér lógo | foi catar u a leixara, |
336:20 | quedava-ll' aquela coita | e éra de bõa vida; |
336:48 | mui bõa, assí com' hóme | que sempr' en séu ben avanta, |
339:9 | sôbelo mar, e jur' en bõa fé |
347:7 | Eno reino de Sevilla | ũa mollér bõa éra, |
355:5 | ca lle dá por ũu cento, | como Sennor nóbr' e bõa, |
355:7 | E porend' un séu miragre | vos direi de bõa mente |
359:8 | fazía mui bõa vida, | segundo quant' aprendí, |
364:8 | pera esta Sennor santa, | todos de mui bõa mente; |
369 | Como Santa María guardou de mal ũa bõa mollér de Santarên dun alcaide malfeitor, que a quiséra meter en pérdeda de quant' havía por ũa sortella que lle deitara en pennor. |
369:29 | ca enquanto ũu deles | recebía a cevada | que ll' a bõa mollér dava, |
369:34 | que fossen lógo correndo | a aquela mollér bõa | e lle déssen séus dinneiros, |
369:38 | a aquela mollér bõa, | e pediron-ll' a sortella | d' ouro fin, ca non d' arente, |
369:51 | non quisésses, Sennor bõa, | que a tal coita chegasse, |
369:61 | A bõa mollér coitada | foi tanto daqueste feito, | que sól non soube consello |
369:78 | e disse-ll': “Ai, madre bõa, | mais val de cẽar daqueste | ca jazer assí gemendo.” |
374:30 | lles guisou cada que foron | que fezéron bõa ida. |
376:30 | seis livras de bõa cera | que en ta casa arduda |
379:5 | de fazer i bõa vila; | porên termino lle dava |
382:41 | déz livras de bõa cera, | e fille-as quen quisér; |
383:10 | ía essa mollér bõa, | e en est' éra sa cura. |
383:47 | E pois esta mollér bõa | pela Virgen foi guardada |
389:4 | e outro tal o mancebo | se faz bõa mancebece, |
391:27 | Onde te damos loores | com' a tan bõa Sennor |
401:41 | E aínda te rógo | Virgen, bõa Sennor, |
409:36 | deven de bõa mente |
409:44 | sejan, a Virgen bõa |
418:12 | aqueste Santa María | houv' en si, per bõa fé, |
421:18 | da bõa vía |